دعای 5 ( دعا برای خود و دوستان و نزدیکان ) ترجمه حسن ثقفی تهرانی

(1) اى كسى كه شگفتيهاى عظمتت پايان نمى‌گيرد، بر محمد و آل او رحمت و درود فرست، و ما را از انكار عظمتت باز دار.

(2) و اى كسى كه دوران پادشاهى‌ات انتها نمى‌پذيرد، بر محمد و آل او رحمت فرست، و گردن ما را از بند عذابت آزاد ساز.

(3) و اى كسى كه خزانه‌هاى رحمتت فانى نمى‌شود، بر محمد و آل او رحمت فرست، و براى ما از رحمتت بهره‌اى برقرار كن.

(4) و اى كه چشمها از ديدنت (عاجزند و)، فرومى‌مانند بر محمد و آل او رحمت فرست، و ما را به آستان قرب حضرتت نزديك گردان.

(5) و اى كه در برابر قدر و منزلتت تمام منزلتها خوار و بى‌مقدار است، بر محمد و آل او رحمت فرست، و ما را در پيشگاهت گرامى بدار.

(6) و اى كه باطن و واقع خبرها و اتفاقات، نزدت آشكار است، بر محمد و آل او رحمت فرست، و ما را در برابرت رسوا و شرمگين مفرما.

(7) خدايا! ما را به دست لطف و بخششت، از عطاى اهل بخشش، بى‌نياز فرما، و با رشته‌ى پيوند به ذات اقدست ما را از وحشت و هراس كسانى كه از ما مى‌برند كفايت و حفظ كن، تا به هيچ كس، با وجود عطاى تو، روى نياوريم، و به يمن مهر و احسانت، از احدى نهراسيم.

(8) خدايا! پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و كيد و تدبيرت را به سود ما، و نه به زيان ما جارى فرما، و مكر و اراده‌ات را به نفع ما قرار ده و به ضرر ما اجرا مكن، و دولت و پيروزى بر دشمن را نصيب ما ساز و نعمت و غلبه را از ما سلب مفرما.

(9) خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و ما را از (عذاب و خشم) حضرتت در امان دار، و به عنايتت حفظمان كن، و به سويت رهبرى نما، و از پيشگاهت دور مفرما، همانا كسى را كه تو نگاه دارى، سالم مى‌ماند، و هر كه را هدايت كنى دانا مى‌شود، و آن را كه به آستانت نزديك سازى، غنيمت مى‌برد (و مغتنم مى‌شمارد).

(10) خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و ما را از سختى مصائب زمان، و شر دامهاى شيطان، و تلخى قهر و اقتدار سلطان، حفظ فرما.

(11) بار خدايا! جز اين نيست كه بى‌نيازان (در جهان)، به يمن نيروى تو بى‌نيازند (بى‌نيازكنندگان، (به نيروى تو) بى‌نياز مى‌سازند)، پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و ما را بى‌نياز كن، و البته كه عطاكنندگان، تنها از مازاد عطاى واسع تو مى‌بخشند، پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و دست عطا بر ما بگشاى، و راستى كه راه‌يافتگان، منحصرا در پرتو نور ذاتت راه مى‌يابند، پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و ما را رهبرى فرماى.

(12) خدايا! هر كه را تو يارى (و سرپرستى) نمايى، متاركه و بى‌اعتنايى مردم خواركننده، قدرت بر زيان او ندارد، و كسى را كه تو عطا دهى، امساك و منع ممسكان، هيچ از او نكاهد، و آن را كه هدايت كنى، اضلال و رهزنى گمراه‌كنندگان، از راه نبرد،

(13) پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و ما را به عزتت از (شر) بندگانت حفظ كن، و از غير حضرتت، به بركت عطا و كرمت بى‌نياز ساز، و در پرتو ارشادت، به راه حق، رهسپار دار.

(14) خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و سلامت دلهاى ما را در ياد عظمتت، و آسايش تن و بدن ما را در سپاس نعمتت، و چرب‌زبانيمان را در توصيف مهر و مرحمتت قرار ده.

(15) خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و ما را در زمره‌ى دعوت‌كنندگانت كه (خلق را) به سوى تو مى‌خوانند، و از جمله راهنمايانت كه به جانب تو دلالت و رهبرى مى‌كنند، و در صف خاصانت كه نزد تو اختصاص يافته‌اند درآور، اى مهربانترين مهربانان!.