دعای 54 ( درخواست از خدا برای دور کردن غم و اندوه ) ترجمه عبدالحسین موحدی

(1) اى زداينده‌ى اندوه و اى بردارنده‌ى غم، اى بخشنده‌ى در دنيا و آخرت و مهربان در هر دو سراى، بر محمد و آل محمد رحمت فرست و اندوه مرا برطرف كن و غمم را بزداى-

(2) اى يگانه، اى يكتا. اى بى‌نياز، اى كسى كه نزاده و زائيده نشده‌اى و كسى همتاى تو نيست مرا نگاهدار و پاك ساز و گرفتاريم را برطرف كن. (و آيه‌الكرسى و معوذتين و قل هو الله احد را بخوان و بگو).

(3) بار الها، من از تو مسئلت مى‌كنم همچون سوال كسى كه احتياجش سخت و نيرويش سست و گناهانش انبوه شده، همچون سوال كسى كه براى حاجت خود، فريادرسى و براى ناتوانيش، نيرو دهنده‌اى و براى گناهش آمرزنده‌اى جز تو نمى‌يابد. اى صاحب جلال و اكرام، (توفيق) عملى را از تو مى‌خواهم كه به وسيله‌ى آن هر كه آن را بجا آورد دوستدارى، و يقينى را كه هر كس در جريان قضاى تو به آن متيقن شود، او را بدان وسيله سود دهى.

(4) بار الها، رحمت فرست بر محمد و آل محمد و دلم را به سوى راستى كش، و حاجتم را، از دنيا ببر و رغبتم را، از سر شوق به لقايت در آنچه نزد توست، قرار ده، و صدق توكل بر خويش را بر من ارزانى دار،

(5) تو را از خير سرنوشت گذشته مسئلت مى‌كنم و از شر آن به تو پناه مى‌برم، ترس عبادتكاران تو را، و عبادت خاشعان در پيشگاه تو را، و يقين توكل‌كنندگان بر تو را و توكل مومنان به تو را از تو مسئلت دارم.

(6) بار الها، رغبت مرا در مسئلتم مانند رغبت دوستانت، در مسئلتهاشان، و ترسم را مانند ترس اوليائت قرار ده و مرا در خشنودى خود چنان به كار دار، كه با وجود آن چيزى از دين تو را به علت ترس از آفريده‌اى ترك نكنم.

(7) بار الها، اين حاجت من است، پس رغبتم را در آن، عظيم ساز، و عذر مرا در آن، آشكار گردان، و حجتم را در آن، بر زبانم گذار و بدنم در آن، عافيت بخش.

(8) بار الها، هر كه صبح كند، در حالى كه به غير از تو اعتماد و اميدى داشته باشد، پس من صبح كردم، در حالى كه اعتماد و اميدم در همه‌ى كارها توئى پس به نيك فرجامترين آنها برايم حكم كن، و مرا به رحمت خود از فتنه‌هاى گمراه‌كننده نجات بخش، اى مهربانترين مهربانان‌

(9) و خداى رحمت فرستد بر سيد ما محمد: پيغمبر خدا كه برگزيده است و بر آل او كه پاكانند.