وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي اسْتِكْشَافِ الْهُمُومِ
از دعاهاى اوست در زدودن اندوهها
﴿1﴾
يَا فَارِجَ الْهَمِّ ، وَ كَاشِفَ الْغَمِّ ، يَا رَحْمَانَ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ وَ رَحِيمَهُمَا ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ افْرُجْ هَمِّي ، وَ اكْشِفْ غَمِّي .
(1) اى بردارندهى اندوه و زدايندهى غم! اى مهر گستر دنيا و آخرت و مهربان هر دو جهان! بر محمد و دودمانش درود فرست، و اندوهم را برطرف كن، و غم را از جانم بزداى.
(2) اى يكتاى (بندهنواز)! اى بىنياز كارساز! اى كه نزاده و زاده نشده است و هيچ كس همتاى او نيست! مرا نگاه دار و پاك گردان، و غم و اندوه را از من بگردان.
(آن گاه امام فرموده است:) آية الكرسى و معوذتين (سورههاى فلق و ناس) و قل هو الله احد (توحيد) را بخوان و بگو:
﴿3﴾
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ سُؤَالَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ ، وَ ضَعُفَتْ قُوَّتُهُ ، وَ كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ ، سُؤَالَ مَنْ لَا يَجِدُ لِفَاقَتِهِ مُغِيثاً ، وَ لَا لِضَعْفِهِ مُقَوِّياً ، وَ لَا لِذَنْبِهِ غَافِراً غَيْرَكَ ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ أَسْأَلُكَ عَمَلًا تُحِبُّ بِهِ مَنْ عَمِلَ بِهِ ، وَ يَقِيناً تَنْفَعُ بِهِ مَنِ اسْتَيْقَنَ بِهِ حَقَّ الْيَقِينَ فِي نَفَاذِ أَمْرِكَ .
(3) خدايا! من به مانند خواستن كسى كه نيازمندى و ناتوانىاش به نهايت رسيده، و گناهانش بسيار گشته است، و همچون كسى كه براى نيازمندىاش فريادرس، و براى ناتوانىاش نيرو بخش، و براى گناهان آمرزندهاى جز تو نمىيابد، از تو مىخواهم، اى خداى باشكوه و فر! از تو مىخواهم كه مرا به كارى كه انجام دهندهاش را دوست مىدارى، توفيق دهى، و به يقين و باورى كه هر كس در مسير فرمان كارساز تو بدان دست يابد، بر او سود مىبخشد، برسانى.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ اقْبِضْ عَلَى الصِّدْقِ نَفْسِي ، وَ اقْطَعْ مِنَ الدُّنْيَا حَاجَتِي ، وَ اجْعَلْ فِيما عِنْدَكَ رَغْبَتِي شَوْقاً إِلَى لِقَائِكَ ، وَ هَبْ لِي صِدْقَ التَّوَكُّلِ عَلَيْكَ .
(4) خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و مرا با ايمانى درست و پايدار بميران، و رشتهى نيازم را از دنيا بگسل، و مرا به شوق ديدارت دلبردهى آنچه در پيش توست، بگردان، و به من اعتماد صادقانه و پايدار عطا فرما.
﴿5﴾
أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ كِتَابٍ قَدْ خَلَا ، وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كِتَابٍ قَدْ خَلَا ، أَسْأَلُكَ خَوْفَ الْعَابِدِينَ لَكَ ، وَ عِبَادَةَ الْخَاشِعِينَ لَكَ ، وَ يَقِينَ الْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ ، وَ تَوَكُّلَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْكَ .
(5) (خدايا!) بهترين سرنوشتى را كه در ازل (برايم) نگاشتى، از تو مىخواهم، و از سرنوشت و فرجام بد كه در پيش (برايم) مقرر كردهاى، به تو پناه مىبرم.
(خدايا!)، از تو، خوف و هراس پرستندگان، و عبادت و بندگى فروتنان، و باور توكل كنندگان، و توكل و اعتماد پرهيزگاران را مىخواهم.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْ رَغْبَتِي فِي مَسْأَلَتِي مِثْلَ رَغْبَةِ أَوْلِيَائِكَ فِي مَسَائِلِهِمْ ، وَ رَهْبَتِي مِثْلَ رَهْبَةِ أَوْلِيَائِكَ ، وَ اسْتَعْمِلْنِي فِي مَرْضَاتِكَ عَمَلًا لَا أَتْرُكُ مَعَهُ شَيْئاً مِنْ دِينِكَ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ .
(6) خدايا! شور و شوق مرا در بيان خواستههايم مانند رغبت دوستانت در بيان خواستههاشان ارزانى دار، و مرا به كارى كه رضاى تو در آن است، وادار؛ كارى كه به همراه آن چيزى از دين تو را بر اثر ترس از آفريدگانت فرونگذارم.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ هَذِهِ حَاجَتِي فَأَعْظِمْ فِيهَا رَغْبَتِي ، وَ أَظْهِرْ فِيهَا عُذْرِي ، وَ لَقِّنِّي فِيهَا حُجَّتِي ، وَ عَافِ فِيهَا جَسَدِي .
(7) خدايا! اين است حاجتم. پس شور و شوقم را بيشتر گردان، و عذرم را در آن آشكار كن، و برهانم را بر من بياموز، و جسمم را تندرستى و عافيت بخش.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ مَنْ أَصْبَحَ لَهُ ثِقَةٌ أَوْ رَجَاءٌ غَيْرُكَ ، فَقَدْ أَصْبَحْتُ وَ أَنْتَ ثِقَتِي وَ رَجَائِي فِي الْأُمُورِ كُلِّهَا ، فَاقْضِ لِي بِخَيْرِهَا عَاقِبَةً ، وَ نَجِّنِي مِنْ مُضِلَّاتِ الْفِتَنِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(8) خدايا! هر كس صبح كند، در حالى كه اعتماد و اميدش جز تو باشد؛ اما من به راستى كه صبح كردم در حالى كه در همهى كارهايم تنها اميد و تكيهگاهم تويى. پس فرجام كارم را نيكو فرما، و مرا در سايهى لطف و مهرت از فتنههاى گمراه كننده برهان، اى مهربانترين مهربانان.
﴿9﴾
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ الْمُصْطَفَى وَ عَلَى آلِهِ الطَّاهِرِينَ .
(9) و درود خداوند بر سرور و سالار ما محمد، فرستادهى برگزيدهى خداوند و دودمان پاك او باد.