كرامت را وى از ترك هوى يافت

 ز بيم آتش قهر خدا يافت
آرى ، انسانى كه در مدار نورانى ذكر حقيقى است ، در برخورد به اوامر الهى ، مجرى امر است و در برخورد به گناه حافظ پاكى و ورع خويش و نيز حافظ ديگران از افتادن به چاه تباهى و ضلالت است . براى به دست آوردن معرفت حق و شناخت انبيا و اوليا و آشنايى با ائمه طاهرين عليهم‏السلام و فراگيرى محتويات وحى بكوشيم كه حاصل اين معرفت و شناخت و اين آشنايى و آگاهى ذكر حقيقى است و همين‏گونه ذكر است كه انسان را در گروه مطيعين قرار داده و از جمع آلودگان و عاصيان دور نگاه مى‏دارد .
ذكر اگر محرك انسان به سوى واقعيت‏ها نباشد ، عين غفلت است و از غفلت جز معصيت نخيزد !! و به فرموده حضرت صادق عليه‏السلام : مَنْ كانَ ذاكِرا لِلّهِ عَلَى الْحَقيقَةِ فَهُوَ مُطيعٌ وَمَنْ كانَ غافِلاً عَنْهُ فَهُوَ عاصٍ.