وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِجِيرَانِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ إِذَا ذَكَرَهُمْ
نيايش او (ع) دربارهى همسايگان و دوستان- هرگاه از آنان ياد مىكرد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَوَلَّنِي فِي جِبِرَانِي وَ مَوَالِيَّ الْعَارِفِينَ بِحَقِّنَا ، وَ الْمُنَابِذِينَ لِأَعْدَائِنَا بِاَفْضَلِ وَلَايَتِكَ .
(1) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست و مرا دربارهى حقوق همسايگان و دوستانم كه شناساى حق مايند و با دشمنان ما در جدالاند، به برترين صورت يارى فرماى
﴿2﴾
وَ وَفِّقْهُمْ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ ، وَ الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ ، وَ سَدِّ خَلَّتِهِمْ ، وَ عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ ، وَ هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ ، وَ مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِيرِهِمْ ، وَ تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ ، وَ كِتَْمانِ أَسْرَارِهِمْ ، وَ سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ ، وَ نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ ، وَ حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ ، وَ الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ وَ الْإِفْضَالِ ، وَ إِعْطَاءِ مَا يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ
(2) و به آنان توفيق آن ده به سبب بكار بستن آداب و روش ستودهى تو در يارى دادن به ناتوانان و برآوردن نياز آنان و عيادت بيماران و رهنمايى راهجويان و نمودن راه خيرخواهى به مشورتكنندگان و ديدار كردن از سفر بازآمدگان و پنهان كردن راز مردمان و پوشاندن زشتيها و ياورى ستم رسيدگان و حسن مواسات در يارى دادن با وسائل زندگانى به نيازمندان و دريغ نداشتن از تقديم پيشكش و بخشش بسيار و عطا كردن پيش از درخواست، سنت تو بر پاى دارند
﴿3﴾
وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ ، وَ أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهِمْ ، وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ ، وَ أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ ، وَ أَغُضُّ بَصَرِي عَنْهُمْ عِفَّةً ، وَ أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً ، وَ أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً ، وَ أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً ، وَ أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً ، وَ أُوجِبُ لَهُمْ مَا أُوجِبُ لِحَامَّتِي ، وَ أَرْعَى لَهُمْ مَا أَرْعَى لِخَاصَّتِي .
(3) بار خدايا، مرا توفيق آن ده كه بدكردارشان را نيز به احسان پاداش دهم و از ستمكارشان درگذرم و نسبت به همهى آنان نيك گمان باشم و با عموم آنان به نيكويى رفتار كنم و چشم از خطاى آنان عفيفانه فروپوشم و با آنان فروتنانه نرمخويى كنم و با بلا ديدگانشان از سر مهر نرمدلى كنم و بر آنان رحمت آورم و در نبودنشان مهر خود بر آنان آشكار سازم و با دل مهرآميز دلبستهى بقاى نعمت آنان باشم و هر چه را كه براى نزديكان خويش بايسته مىدانم در حق آنان نيز بايسته دانم و هر چه را براى خاصان خود رعايت مىكنم براى آنان نيز رعايت كنم
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي مِثْلَ ذَلِكَ مِنْهُمْ ، وَ اجْعَلْ لِي أَوْفَى الْحُظُوظِ فِيما عِنْدَهُمْ ، وَ زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي، وَ مَعْرِفَةً بِفَضْلِي حَتَّى يَسْعَدُوا بِي وَ أَسْعَدَ بِهِمْ ، امِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ .
(4) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست و روزى من كن كه همسايگان و دوستان نيز با من چنين باشند و نصيبى بيشتر از آنچه آنان از محاسن آداب و مكارم اخلاق و حسن عقيدت و نظائر آن دارند روزى من فرماى و بر بينايى و علمشان در حق من و بر آگاهىشان به فضيلت من چندان بيفزاى كه آنان به وسيلهى من سعادتمند گردند و من به وسيلهى آنان سعادتمند گردم. چنين باد اى پروردگار جهانها!