وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِجِيرَانِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ إِذَا ذَكَرَهُمْ
دربارهى همسايگان و دوستانش
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَوَلَّنِي فِي جِبِرَانِي وَ مَوَالِيَّ الْعَارِفِينَ بِحَقِّنَا ، وَ الْمُنَابِذِينَ لِأَعْدَائِنَا بِاَفْضَلِ وَلَايَتِكَ .
(1) بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست و مرا در مورد رعايت حق همسايگان و دوستانم كه به حق ما معرفت دارند و با دشمنان ما در ستيزند به بهترين صورت يارى فرما.
﴿2﴾
وَ وَفِّقْهُمْ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ ، وَ الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ ، وَ سَدِّ خَلَّتِهِمْ ، وَ عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ ، وَ هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ ، وَ مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِيرِهِمْ ، وَ تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ ، وَ كِتَْمانِ أَسْرَارِهِمْ ، وَ سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ ، وَ نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ ، وَ حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ ، وَ الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ وَ الْإِفْضَالِ ، وَ إِعْطَاءِ مَا يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ
(2) و ايشان را براى به پا داشتن سنت خود و بكار گرفتن آداب نيكويت در ارفاق به ضعيفان و برآوردن حاجت آنان و عيادت بيماران و هدايت راهجويان و خيرخواهى نسبت به مشورتكنندگان و ديدار نمودن از مسافران برگشته به وطن و پنهان داشتن راز مردمان و پوشاندن عيوب ايشان و يارى دادن به ستمديدگان و حسن مواسات در مايحتاج زندگى با آنان و دريغ نورزيدن از پيشكش و بخشش فراوان و عطا كردن آنچه براى آنان ضرورى است، پيش از در خواست موفق فرما.
﴿3﴾
وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ ، وَ أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهِمْ ، وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ ، وَ أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ ، وَ أَغُضُّ بَصَرِي عَنْهُمْ عِفَّةً ، وَ أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً ، وَ أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً ، وَ أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً ، وَ أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً ، وَ أُوجِبُ لَهُمْ مَا أُوجِبُ لِحَامَّتِي ، وَ أَرْعَى لَهُمْ مَا أَرْعَى لِخَاصَّتِي .
(3) بار خدايا مرا توفيق ده كه پاداش بدكارشان با احسان دهم و از ستمكارشان با گذشت و بخشش صرفنظر كنم و نسبت به همهى آنان با گمان نيك رفتار كنم و با همهى آنان به نيكى رفتار كنم و چشم از خطاى آنان عفيفانه بپوشم و از باب فروتنى با ايشان نرم باشم و بر بلاديدگان آنان را از روى رحمت رقت آورم و در نبودشان دوستى و محبت خود را بر آنان فراوان سازم و از سر اخلاص دوام نعمت آنان را آرزو كنم و هرچه را براى خويشان خود لازم مىدانم در حق آنان لازم بدانم و آنچه را براى نزديكان خود رعايت مىكنم براى آنان نيز رعايت نمايم.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي مِثْلَ ذَلِكَ مِنْهُمْ ، وَ اجْعَلْ لِي أَوْفَى الْحُظُوظِ فِيما عِنْدَهُمْ ، وَ زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي، وَ مَعْرِفَةً بِفَضْلِي حَتَّى يَسْعَدُوا بِي وَ أَسْعَدَ بِهِمْ ، امِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ .
(4) خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و بر من نيز چنين رفتارى را از سوى آنان نصيب فرما و برايم از بيشترين بهرهها و نيكيهايى كه نزد آنان است قرار ده و بصيرت آنان در حق من و معرفتشان را به فضل من زياد كن تا به وسيلهى من اهل سعادت شوند و من نيز به سبب آنان سعادتمند شوم خداوندا دعايم را مستجاب فرما.