وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِجِيرَانِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ إِذَا ذَكَرَهُمْ
«نيايش آن حضرت عليهالسلام، دربارهى همسايگان و دوستانش، هنگامى كه از آنان ياد مىفرمود»
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَوَلَّنِي فِي جِبِرَانِي وَ مَوَالِيَّ الْعَارِفِينَ بِحَقِّنَا ، وَ الْمُنَابِذِينَ لِأَعْدَائِنَا بِاَفْضَلِ وَلَايَتِكَ .
(1) خداوندا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و مرا در رعايت حقوق همسايگان و دوستانم كه به حق ما عارف، و با دشمنان ما مخالفند، به بهترين وجه، يارى فرما،
﴿2﴾
وَ وَفِّقْهُمْ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ ، وَ الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ ، وَ سَدِّ خَلَّتِهِمْ ، وَ عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ ، وَ هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ ، وَ مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِيرِهِمْ ، وَ تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ ، وَ كِتَْمانِ أَسْرَارِهِمْ ، وَ سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ ، وَ نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ ، وَ حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ ، وَ الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ وَ الْإِفْضَالِ ، وَ إِعْطَاءِ مَا يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ
(2) و ايشان را در برپا داشتن آئينت، و پذيرفتن آداب نيكويت توفيق ده: در ارفاق به ضعيفشان، و جبران تهيدستيشان، و عيادت بيمارشان، و راهنمائى هدايتجويشان، و خير خواهى نسبت به مشورتكنندهشان، و ديدار از تازهواردشان، و پنهان داشتن اسرارشان، و پوشاندن عيبهاشان، و يارى مظلومشان، و حسن مواسات و كمك در وسائل خانگى، و توجه بر آنان به عطا و لطف، و بخشش لازم، پيش از درخواست (موفق فرما).
﴿3﴾
وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ ، وَ أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهِمْ ، وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ ، وَ أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ ، وَ أَغُضُّ بَصَرِي عَنْهُمْ عِفَّةً ، وَ أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً ، وَ أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً ، وَ أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً ، وَ أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً ، وَ أُوجِبُ لَهُمْ مَا أُوجِبُ لِحَامَّتِي ، وَ أَرْعَى لَهُمْ مَا أَرْعَى لِخَاصَّتِي .
(3) و مرا نيز- خدايا!- بر آن دار كه بدكردارشان را به نيكى، پاداش دهم، و از ستمكارشان، با عفو و چشمپوشى، درگذرم، و خوشبينى را دربارهى همه آنان به كار بندم، و دست مهر و شفقت، بر سرشان بگشايم، و ديدهام را، به آئين عفت، از ايشان فروپوشم، و از سر فروتنى، با آنان سازش و نرمش داشته باشم، و بر بلا ديدگانشان، از سر مهر، دلسوزى نمايم، و در غيابشان رسم مودت را نسبت به آنان حفظ كنم، و دوام نعمتشان را خيرخواهانه دوست بدارم، و هر چه دربارهى خويشانم مقرر مىدارم، در مورد ايشان نيز برقرار سازم، و آنچه براى خاصانم منظور مىنمايم، براى آنان در نظر آرم.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي مِثْلَ ذَلِكَ مِنْهُمْ ، وَ اجْعَلْ لِي أَوْفَى الْحُظُوظِ فِيما عِنْدَهُمْ ، وَ زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي، وَ مَعْرِفَةً بِفَضْلِي حَتَّى يَسْعَدُوا بِي وَ أَسْعَدَ بِهِمْ ، امِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ .
(4) خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و مرا نيز از جانب ايشان، رفتارى بدينگونه نصيب فرما، و كاملترين بهرهها را، در آنچه نزدشان است برايم مقرر ساز، و بر بصيرتشان در حقم، و بر آشنائىشان به فضيلتم، بيفزاى، تا ايشان به وسيلهى من، سعادتمند شوند و من، به توسط آنان نيكبخت گردم، دعايم را مستجاب فرما اى پروردگار جهانيان!.