وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِجِيرَانِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ إِذَا ذَكَرَهُمْ
نيايش دربارهى همسايگان و دوستانش هنگامى كه از ايشان ياد مىكرد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَوَلَّنِي فِي جِبِرَانِي وَ مَوَالِيَّ الْعَارِفِينَ بِحَقِّنَا ، وَ الْمُنَابِذِينَ لِأَعْدَائِنَا بِاَفْضَلِ وَلَايَتِكَ .
(1) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا به بهترين وجهى در رعايت حق همسايگان و دوستانم كه بحق ما عارف و دشمنان ما مخالفند، اعانت كن،
﴿2﴾
وَ وَفِّقْهُمْ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ ، وَ الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ ، وَ سَدِّ خَلَّتِهِمْ ، وَ عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ ، وَ هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ ، وَ مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِيرِهِمْ ، وَ تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ ، وَ كِتَْمانِ أَسْرَارِهِمْ ، وَ سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ ، وَ نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ ، وَ حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ ، وَ الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ وَ الْإِفْضَالِ ، وَ إِعْطَاءِ مَا يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ
(2) و ايشان را در اصلاح خودشان براى برپا داشتن سنت و فراگرفتن آداب پسنديدهى خودت در ارفاق به ضعيف، و جبران فقر، و عيادت بيمار، و راهنمايى هدايت جوى، و نصيحت مشورت كننده، و ديدن كردن از تازه وارد، و پنهان داشتن اسرار، و پوشاندن عيبها، و يارى مظلوم، و حسن مواسات، در مايحتاج و ابزار خانه، و نفع رساندن به وسيلهى عطيه و بخشش فراوان، و بخشيدن ضروريات زندگى به يكديگر پيش از سئوال، موفقدار.
﴿3﴾
وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ ، وَ أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهِمْ ، وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ ، وَ أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ ، وَ أَغُضُّ بَصَرِي عَنْهُمْ عِفَّةً ، وَ أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً ، وَ أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً ، وَ أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً ، وَ أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً ، وَ أُوجِبُ لَهُمْ مَا أُوجِبُ لِحَامَّتِي ، وَ أَرْعَى لَهُمْ مَا أَرْعَى لِخَاصَّتِي .
(3) و مرا نيز خدايا بر آن دار كه بدكردارشان را به نيكى پاداش ده، و از ستمكارشان به عفو و اغماض درگذرم، و خوشبينى را دربارهى همهى ايشان به كار بندم، و دست مهر و شفقت بالاى سر همگيشان بگشايم، و ديدهام را به آئين عفت از خطاها و لغزشهاى ايشان فرو پوشم، و از سر فروتنى با ايشان سازش و نرمش كنم و بر مبتلايانشان از سر مهر دلسوزى نمايم، و در غيابشان دوستى خود را ظاهر سازم، و از روى اخلاص بقاء نعمت را نزد ايشان دوست بدارم، و هر چه دربارهى خويشان خود مقرر مىدارم دربارهى ايشان نيز برقرار سازم، و آنچه دربارهى خواص خود منظور مىكنم نسبت به ايشان نيز منظور دارم.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي مِثْلَ ذَلِكَ مِنْهُمْ ، وَ اجْعَلْ لِي أَوْفَى الْحُظُوظِ فِيما عِنْدَهُمْ ، وَ زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي، وَ مَعْرِفَةً بِفَضْلِي حَتَّى يَسْعَدُوا بِي وَ أَسْعَدَ بِهِمْ ، امِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ .
(4) خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا نيز از جانب ايشان رفتارى از اينگونه نصيب فرماى، و كاملترين بهرهها را در آنچه نزد ايشان است برايم مقرر ساز، و بصيرتشان را در حق من و معرفتشان را به فضل من بيافزاى، تا ايشان به وسيلهى من سعادتمند شوند، و من به وسيلهى ايشان نيكبخت گردم. دعايم را مستجاب فرماى اى پروردگار جهانيان.