وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِجِيرَانِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ إِذَا ذَكَرَهُمْ
از دعاهاى آن حضرت است درباره همسايگان و دوستان خود هنگامى كه از آنان ياد مىكرد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَوَلَّنِي فِي جِبِرَانِي وَ مَوَالِيَّ الْعَارِفِينَ بِحَقِّنَا ، وَ الْمُنَابِذِينَ لِأَعْدَائِنَا بِاَفْضَلِ وَلَايَتِكَ .
(1) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا در اداى حق همسايگان و دوستانم كه حق ما را مىشناسند، و با دشمنان ما در ستيزند به بهترين وجه يارى و سرپرستى نما.
﴿2﴾
وَ وَفِّقْهُمْ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ ، وَ الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ ، وَ سَدِّ خَلَّتِهِمْ ، وَ عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ ، وَ هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ ، وَ مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِيرِهِمْ ، وَ تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ ، وَ كِتَْمانِ أَسْرَارِهِمْ ، وَ سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ ، وَ نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ ، وَ حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ ، وَ الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ وَ الْإِفْضَالِ ، وَ إِعْطَاءِ مَا يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ
(2) و آنان را براى به پاداشتن سنت خود، و به كار بستن آداب نيكويت در ارفاق به ناتوانان و پركردن كم و كاست آنان، و عيادت بيماران، و هدايت راه جويان، و خيرخواهى مشورت كنندگان، و ديدار مسافران از سفر بازگشته، و پوشاندن رازهاى مردمان، و پوشاندن عيبهاى آنان، و يارى دادن ستمديدگان آنان، و هميارى نيكو در مايحتاج زندگى با آنان، و رسيدگى با مال و بخشش سرشار به آنان، و بخشش آنچه براى آنان ضرورى است پيش از درخواست آنان، موفق بدار.
﴿3﴾
وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ ، وَ أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهِمْ ، وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ ، وَ أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ ، وَ أَغُضُّ بَصَرِي عَنْهُمْ عِفَّةً ، وَ أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً ، وَ أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً ، وَ أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً ، وَ أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً ، وَ أُوجِبُ لَهُمْ مَا أُوجِبُ لِحَامَّتِي ، وَ أَرْعَى لَهُمْ مَا أَرْعَى لِخَاصَّتِي .
(3) خدايا، و مرا چنان ساز كه بدكارشان را با نيكوكارى پاداش دهم، و از ستمكارشان با گذشت و چشمپوشى روى گردانم، و خوش گمانى را درباره همه آنان به كار برم، و عموم آنها را با نيكى به آنان يارى رسانم، و پاكدامنانه چشم از (خطاها و عيوب) آنان ببندم، و فروتنانه با آنان به نرمى رفتار كنم، و مهربانانه بر بلا ديدگانشان رقت آورم، و در غيابشان به آنان محبت ورزم، و خيرخواهانه بقاى نعمت را در دستشان دوست بدارم، و آنچه را براى خويشان خود لازم مىدانم براى آنان لازم مىشمارم، و آنچه را در حق خاصان خود رعايت مىكنم در حق آنان رعايت نمايم.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي مِثْلَ ذَلِكَ مِنْهُمْ ، وَ اجْعَلْ لِي أَوْفَى الْحُظُوظِ فِيما عِنْدَهُمْ ، وَ زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي، وَ مَعْرِفَةً بِفَضْلِي حَتَّى يَسْعَدُوا بِي وَ أَسْعَدَ بِهِمْ ، امِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ .
(4) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا مانند همين امور از سوى آنان روزى كن، و كاملترين بهرهها را از آنچه آنان دارند براى من قرار ده، و بر حق بينى و فضيلت شناسى آنان نسبت به من بيفزا، تا هم آنان به سبب من خوشبخت شوند و هم من به سبب آنان خوشبخت گردم. دعايم را اجابت كن اى پروردگار جهانيان.