وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِجِيرَانِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ إِذَا ذَكَرَهُمْ
از دعاهاى آن حضرت- كه درود بر او باد- دربارهى همسايگان و دوستانش آن گاه كه از ايشان ياد مىنمود
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ تَوَلَّنِي فِي جِبِرَانِي وَ مَوَالِيَّ الْعَارِفِينَ بِحَقِّنَا ، وَ الْمُنَابِذِينَ لِأَعْدَائِنَا بِاَفْضَلِ وَلَايَتِكَ .
(1) بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا به بهترين يارى نمودن دربارهى همسايگان و دوستانم كه حق ما را مىشناسند و حقوق ما را رعايت مىنمايند و با دشمنان ما مخالفت مىكنند همراهى فرما.
﴿2﴾
وَ وَفِّقْهُمْ لِإِقَامَةِ سُنَّتِكَ ، وَ الْأَخْذِ بِمَحَاسِنِ أَدَبِكَ فِي إِرْفَاقِ ضَعِيفِهِمْ ، وَ سَدِّ خَلَّتِهِمْ ، وَ عِيَادَةِ مَرِيضِهِمْ ، وَ هِدَايَةِ مُسْتَرْشِدِهِمْ ، وَ مُنَاصَحَةِ مُسْتَشِيرِهِمْ ، وَ تَعَهُّدِ قَادِمِهِمْ ، وَ كِتَْمانِ أَسْرَارِهِمْ ، وَ سَتْرِ عَوْرَاتِهِمْ ، وَ نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ ، وَ حُسْنِ مُوَاسَاتِهِمْ بِالْمَاعُونِ ، وَ الْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ وَ الْإِفْضَالِ ، وَ إِعْطَاءِ مَا يَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤَالِ
(2) و آنان را در به پاداشتن سنت و فراگرفتن رهنمود خودت توفيق ده. (تا) به ناتوانان خود يارى رسانده. و نياز نيازمندان آنان را برطرف ساخته، و به ديدار بيمارانشان رفته، و جويندگان راه را راهنما شده، و در حق مشورت كنندهشان خيرخواهى كرده و به ديدار از سفر آمدهشان رفته، و رازهايشان را پنهان و عيبهايشان را پوشيده داشته، و ستمديدهشان را يارى كرده، و با اطعام، از آنان دستگيرى نموده و با بخشش فراوان، به آنان سود رسانده و پيش از آن كه لب به اظهار نياز بازگشايند بىنيازشان كنند.
﴿3﴾
وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ ، وَ أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهِمْ ، وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ ، وَ أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ ، وَ أَغُضُّ بَصَرِي عَنْهُمْ عِفَّةً ، وَ أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً ، وَ أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً ، وَ أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً ، وَ أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً ، وَ أُوجِبُ لَهُمْ مَا أُوجِبُ لِحَامَّتِي ، وَ أَرْعَى لَهُمْ مَا أَرْعَى لِخَاصَّتِي .
(3) بار خدايا، مرا بر آن دار كه بدكردارشان را به نيكى پاداش دهم و از ستم كارشان به عفو و بخشش درگذرم و دربارهى همهى ايشان خوشگمان باشم و با نيكى همهى آنها را سرپرستى نمايم و با پاكدامنى چشمم را از لغزشهاى آنان بپوشانم و با فروتنى با آنها نرم باشم و با مهربانى بر گرفتاران آنان دل بسوزانيم و از آنان دلجويى كنم و در غيبت آنان دوستىشان را در دل بدارم و خيرخواهانه، نعمت هميشگى (روزى و خوشى) را براى ايشان دوست بدارم و آنچه براى خويشان خود بايسته مىدانم، دربارهى ايشان چنين دانم و آنچه را در حق نزديكان رعايت كردهام در حق ايشان رعايت كنم.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي مِثْلَ ذَلِكَ مِنْهُمْ ، وَ اجْعَلْ لِي أَوْفَى الْحُظُوظِ فِيما عِنْدَهُمْ ، وَ زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي، وَ مَعْرِفَةً بِفَضْلِي حَتَّى يَسْعَدُوا بِي وَ أَسْعَدَ بِهِمْ ، امِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ .
(4) بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا مانند آنچه درخواست نمودم از جانب ايشان روزى فرما و پر پيمانهترين بهره كه از آن برخوردارند براى من قرار ده و به بينايى ايشان را در حق من و شناختن فضل و برترى من فزونى بخش تا به وسيلهى من نيكبخت شوند و من هم با آنان نيكبخت گردم. اى پروردگار جهانيان دعاى مرا مستجاب فرما.