وَ كَانَ ، مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الاِسْتِخَارَةِ
«نيايش آن حضرت عليهالسلام، در طلب خير»
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اقْضِ لِي بِالْخِيَرَةِ
(1) خداوندا! من از تو با استمداد از دانائىات خير مىطلبم، پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و دربارهام به خير و نيكى، (قلمت را جارى و) حكم فرما،
﴿2﴾
وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ الِاخْتِيَارِ ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ ذَرِيعَةً إِلَى الرِّضَا بِمَا قَضَيْتَ لَنَا وَ التَّسْلِيمِ لِمَا حَكَمْتَ فَأَزِحْ عَنَّا رَيْبَ الِارْتِيَابِ ، وَ أَيِّدْنَا بِيَقِينِ الُْمخْلِصِينَ .
(2) و راه انتخاب بهتر را به ما الهام نما، و آن را وسيلهى خرسندى به حكمت دربارهى ما، و تسليم در برابر فرمانت قرار ده، و از اين راه، پريشانى شك و ترديد را از ما دور دار، و ما را به يقين مخلصان، تاييد فرما،
﴿3﴾
وَ لَا تَسُمْنَا عَجْزَ الْمَعْرِفَةِ عَمَّا تَخَيَّرْتَ فَنَغْمِطَ قَدْرَكَ ، وَ نَكْرَهَ مَوْضِعَ رِضَاكَ ، وَ نَجْنَحَ إِلَى الَّتِي هِيَ أَبْعَدُ مِنْ حُسْنِ الْعَاقِبَةِ ، وَ أَقْرَبُ إِلَي ضِدِّ الْعَافِيَةِ
(3) و مگذار كه از شناخت آنچه اختيار نمودهاى، فرومانيم و در نتيجه، قدر تو را سبك شماريم، و مورد خرسندىات را ناپسند انگاريم، و به چيزى كه از حسن عاقبت، دورتر، و به خلاف عافيت، نزديكتر است متمايل شويم.
﴿4﴾
حَبِّبْ إِلَيْنَا مَا نَكْرَهُ مِنْ قَضَائِكَ ، وَ سَهِّلْ عَلَيْنَا مَا نَسْتَصْعِبُ مِنْ حُكْمِكَ
(4) آنچه را كه حكم فرمودهاى و ما اكراه داريم، محبوبمان ساز، و آنچه از فرمانت، سخت مىپنداريم، بر ما آسان فرما،
﴿5﴾
وَ أَلْهِمْنَا الِانْقِيَادَ لِمَا أَوْرَدْتَ عَلَيْنَا مِنْ مَشِيَّتِكَ حَتَّى لَا نُحِبَّ تَأْخِيرَ مَا عَجَّلْتَ ، وَ لَا تَعْجِيلَ مَا أَخَّرْتَ ، وَ لَا نَكْرَهَ مَا أَحْبَبْتَ ، وَ لَا نَتَخَيَّرَ مَا كَرِهْتَ .
(5) و ما را ملهم نما كه در برابر ارادهات كه به ما تعلق گرفته، گردن نهيم، تا تاخير آنچه را كه تعجيل فرمودى، و تعجيل آنچه را به تاخير انداختى، نپسنديم، و چيزى را كه تو دوست مىدارى، مكروه نشمريم، و چيزى كه نمىپسندى، انتخاب نكنيم.
﴿6﴾
وَ اخْتِمْ لَنَا بِالَّتِي هِيَ أَحْمَدُ عَاقِبَةً ، وَ أَكْرَمُ مَصِيراً ، إِنَّكَ تُفِيدُ الْكَرِيمَةَ ، وَ تُعْطِي الْجَسِيمَةَ ، وَ تَفْعَلُ مَا تُرِيدُ ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(6) و كار ما را به آنچه كه نتيجهاش بهتر، و فرجامش پسنديدهتر است پايان ببخش، زيرا تو عطاياى نفيس مىدهى، و نعمتهاى بزرگ مىبخشى، و هر چه بخواهى، به انجام مىرسانى، و تو بر هر چيز، كمال قدرت را دارى.