وَ كَانَ ، مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الاِسْتِخَارَةِ
از دعاهاى آن حضرت عليهالسلام، در طلب خير
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اقْضِ لِي بِالْخِيَرَةِ
(1) بار خدايا من به كمك و دانائيت از تو طلب خير و نيكى مىكنم، پس بر محمد و آل او درود فرست، و خير و نيكى را برايم مقدر فرما.
﴿2﴾
وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ الِاخْتِيَارِ ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ ذَرِيعَةً إِلَى الرِّضَا بِمَا قَضَيْتَ لَنَا وَ التَّسْلِيمِ لِمَا حَكَمْتَ فَأَزِحْ عَنَّا رَيْبَ الِارْتِيَابِ ، وَ أَيِّدْنَا بِيَقِينِ الُْمخْلِصِينَ .
(2) و به ما شناسايى اختيار و انتخاب را الهام فرما، و آن را وسيلهى خوشنودى به آنچه براى ما مقدر داشتهاى، و تسليم در برابر فرمانت قرار ده، و از اين راه اضطراب شك و ترديد را از ما دور ساز، و ما را به يقين مخلصان تأييد فرما.
﴿3﴾
وَ لَا تَسُمْنَا عَجْزَ الْمَعْرِفَةِ عَمَّا تَخَيَّرْتَ فَنَغْمِطَ قَدْرَكَ ، وَ نَكْرَهَ مَوْضِعَ رِضَاكَ ، وَ نَجْنَحَ إِلَى الَّتِي هِيَ أَبْعَدُ مِنْ حُسْنِ الْعَاقِبَةِ ، وَ أَقْرَبُ إِلَي ضِدِّ الْعَافِيَةِ
(3) و ما را به عجز و ناتوانى شناخت نسبت به آنچه براى ما انتخاب و اختيار كردهاى گرفتار مفرما، تا قدر تو را سبك شماريم، و آنچه موضع رضا و خشنودى تو است ناپسند شماريم، و به چيزى كه از حسن عاقبت دورتر و به خلاف عافيت نزديكتر است برگرديم.
﴿4﴾
حَبِّبْ إِلَيْنَا مَا نَكْرَهُ مِنْ قَضَائِكَ ، وَ سَهِّلْ عَلَيْنَا مَا نَسْتَصْعِبُ مِنْ حُكْمِكَ
(4) آنچه از قضا و قدر تو نزد ما بر ما دشوار است محبوبمان گردان، و آنچه از حكم و فرمانت را سخت و دشوار مىپنداريم بر ما آسان فرما.
﴿5﴾
وَ أَلْهِمْنَا الِانْقِيَادَ لِمَا أَوْرَدْتَ عَلَيْنَا مِنْ مَشِيَّتِكَ حَتَّى لَا نُحِبَّ تَأْخِيرَ مَا عَجَّلْتَ ، وَ لَا تَعْجِيلَ مَا أَخَّرْتَ ، وَ لَا نَكْرَهَ مَا أَحْبَبْتَ ، وَ لَا نَتَخَيَّرَ مَا كَرِهْتَ .
(5) و تسليم در برابر آنچه كه براساس مشيت و ارادهات به ما تعلق گرفته به ما الهام فرما تا تأخير آنچه را كه تعجيل داشتهاى و تعجيل آنچه را كه به تأخير انداختهاى دوست نداشته باشيم، و آنچه را كه محبوب تو است ناپسند نشماريم، و آنچه را كه نمىپسندى اختيار نكنيم.
﴿6﴾
وَ اخْتِمْ لَنَا بِالَّتِي هِيَ أَحْمَدُ عَاقِبَةً ، وَ أَكْرَمُ مَصِيراً ، إِنَّكَ تُفِيدُ الْكَرِيمَةَ ، وَ تُعْطِي الْجَسِيمَةَ ، وَ تَفْعَلُ مَا تُرِيدُ ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(6) و امور ما را به آنچه كه عاقبتش پسنديدهتر و فرجامش گرامىتر است پايان ببخش، زيرا تو آنچه كه نيكو است عطا مىكنى، و نعمتهاى بزرگ بخشى، و آنچه مىخواهى به انجام مىرسانى، و به هر چيز توانائى.