وَ كَانَ ، مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الاِسْتِخَارَةِ
دعاى آن حضرت كه درود بر او باد- در خواستن خير
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اقْضِ لِي بِالْخِيَرَةِ
(1) بار خدايا، از آن رو كه به خير و شر آگاهى، از تو درخواست نيكى مىنمايم، پس بر محمد و آل او درود فرست و خير و نيكى را برايم مقدر فرما.
﴿2﴾
وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ الِاخْتِيَارِ ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ ذَرِيعَةً إِلَى الرِّضَا بِمَا قَضَيْتَ لَنَا وَ التَّسْلِيمِ لِمَا حَكَمْتَ فَأَزِحْ عَنَّا رَيْبَ الِارْتِيَابِ ، وَ أَيِّدْنَا بِيَقِينِ الُْمخْلِصِينَ .
(2) و شناخت انتخاب و گزينش را به ما الهام نما، و آن را وسيلهى خشنودى به آنچه براى ما مقدر كردهاى و وسيلهى سرفرود آوردن به آنچه حكم نمودهاى قرار ده، پس نگرانى شك و دودلى را از ما دور كن، و ما را به آن گونه يقين و باورى كه مخلصان دارند، كمك فرما.
﴿3﴾
وَ لَا تَسُمْنَا عَجْزَ الْمَعْرِفَةِ عَمَّا تَخَيَّرْتَ فَنَغْمِطَ قَدْرَكَ ، وَ نَكْرَهَ مَوْضِعَ رِضَاكَ ، وَ نَجْنَحَ إِلَى الَّتِي هِيَ أَبْعَدُ مِنْ حُسْنِ الْعَاقِبَةِ ، وَ أَقْرَبُ إِلَي ضِدِّ الْعَافِيَةِ
(3) و ما را به ناتوانى شناخت آنچه براى ما اختيار كردهاى گرفتار مفرما تا تقدير تو را سبك شماريم و آنچه مورد رضا و خشنودىات باشد ناپسنديده دانيم و به راهى كه از نيكى انجام و پايان كار دورتر و به خلاف عافيت و رهايى يافتن از بدى نزديكتر است برگرديم.
﴿4﴾
حَبِّبْ إِلَيْنَا مَا نَكْرَهُ مِنْ قَضَائِكَ ، وَ سَهِّلْ عَلَيْنَا مَا نَسْتَصْعِبُ مِنْ حُكْمِكَ
(4) خدايا، آنچه را از تقدير تو نمىپسنديم پيش ما محبوب گردان و آنچه را كه از فرمان تو دشوار مىداريم بر ما آسان فرما.
﴿5﴾
وَ أَلْهِمْنَا الِانْقِيَادَ لِمَا أَوْرَدْتَ عَلَيْنَا مِنْ مَشِيَّتِكَ حَتَّى لَا نُحِبَّ تَأْخِيرَ مَا عَجَّلْتَ ، وَ لَا تَعْجِيلَ مَا أَخَّرْتَ ، وَ لَا نَكْرَهَ مَا أَحْبَبْتَ ، وَ لَا نَتَخَيَّرَ مَا كَرِهْتَ .
(5) و به ما الهام كن فرمانبرى از مشيت و خواستهات را كه بر ما وارد نمودهاى، تا تأخير آنچه را كه شتاب در آن را خواستهاى و شتاب در آنچه كه تأخير در آن را مقرر كردهاى دوست نداشته باشيم و آنچه را كه تو دوست دارى ناپسند نشماريم و آنچه را ناپسند دارى برنگزينيم.
﴿6﴾
وَ اخْتِمْ لَنَا بِالَّتِي هِيَ أَحْمَدُ عَاقِبَةً ، وَ أَكْرَمُ مَصِيراً ، إِنَّكَ تُفِيدُ الْكَرِيمَةَ ، وَ تُعْطِي الْجَسِيمَةَ ، وَ تَفْعَلُ مَا تُرِيدُ ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(6) خداوندا، سرانجام كار ما را در راهى گمار كه پايانش پسنديدهتر و فرجامش گرامىتر باشد، زيرا تو چيز نيكو عطا مىكنى و نعمت بزرگ مىبخشى و آنچه مىخواهى به جا مىآورى و بر هر چيز توانايى.