وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الاِسْتِعَاذَةِ مِنَ الْمَكَارِهِ وَ سَيِّيَ الْأَخْلَاقِ وَ مَذَامِّ الْأَفْعَالِ
از دعاهاى امام عليهالسلام است در پناه بردن به خدا از سختيها و بدى اخلاق و كردارهاى نكوهيده
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنيِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجَانِ الْحِرْصِ ، وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ ، وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ ، وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ ، وَ قِلَّةِ الْقَنَاعَةِ ، وَ شَكَاسَةِ الْخُلْقِ ، وَ إِلْحَاحِ الشَّهْوَةِ ، وَ مَلَكَةِ الْحَمِيَّةِ
(1) پروردگارا! به تو پناه مىبرم از خروش امواج آز و طمع، و تندى خشم و غضب و چيرگى حسد، و سستى صبر و كمى قناعت و بدخويى و رذالت، از پاى فشردن بر شهوت، و بردگى عصبيت و لجاجت.
﴿2﴾
وَ مُتَابَعَةِ الْهَوَى ، وَ مُخَالَفَةِ الْهُدَى ، وَ سِنَةِ الْغَفْلَةِ ، وَ تَعَاطِي الْكُلْفَةِ ، وَ إِيثَارِ الْبَاطِلِ عَلَى الْحَقِّ ، وَ الْإِصْرَارِ عَلَى الْمَأْثَمِ ، وَ اسْتِصْغَارِ الْمَعْصِيَةِ ، وَ اسْتِكْبَارِ الطَّاعَةِ .
(2) از پيروى هوس و روى برتافتن از هدايت، و فروافتادن در خواب غفلت، و گزاردن كارهاى ملالآور و تنفرانگيز، و برگزيدن باطل بر حق و پافشارى بر گناه و كوچك انگاشتن معصيت و بزرگ پنداشتن طاعت.
﴿3﴾
وَ مُبَاهَاةِ الْمُكْثِرِينَ ، وَ الْإِزْرَاءِ بِالْمُقِلِّينَ ، وَ سُوءِ الْوِلَايَةِ لِمَنْ تَحْتَ أَيْدِينَا ، وَ تَرْكِ الشُّكْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا
(3) و از به خود باليدن توانگران و خوار داشتن تهى دستان، خدايا، به تو پناه مىآورم از اين كه به زيردستان بد كنيم، آن را كه به ما نيكى كرده سپاس نگذاريم.
﴿4﴾
أَوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِماً ، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً ، أَوْ نَرُومَ مَا لَيْسَ لَنَا بِحَقٍّ ، أَوْ نَقُولَ فِي الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ
(4) يا ستمگرى را يارى كنيم و بيچارهاى را خوار نماييم. يا آنچه حقى در آن نداريم به خود بنديم، يا در چيزى كه دانشى در آن نداريم سخن بگوييم.
﴿5﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا ، وَ نَمُدَّ فِي آمَالِنَا
(5) خدايا، به تو پناه مىبرم از آهنگ نيرنگ به مردمان، و فخرفروشى و نازيدن به اعمالمان، و از بلندى و دور و درازى آرزوهايمان.
﴿6﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ السَّرِيرَةِ ، وَ احْتِقَارِ الصَّغِيرَةِ ، وَ أَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنَا الشَّيْطَانُ ، أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ ، أَوْ يَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ
(6) پناه به تو آرم از پليدى درون و بى اعتنايى به گناهان دون، و از اين كه شيطان بر جانمان چيره شود و گردش زمان نگونبختمان سازد، يا پادشاهى خردمان كند.
﴿7﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسْرَافِ ، وَ مِنْ فِقْدَانِ الْكَفَافِ
(7) خدايا، به تو پناه مىآورم از دست آلودن به اسراف، نداشتن به قدر كفاف.
﴿8﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ ، وَ مِنَ الْفَقْرِ إِلَى الْأَكْفَاءِ ، وَ مِنْ مَعِيشَةٍ فِي شِدَّةٍ ، وَ مِيتَةٍ عَلَى غَيْرِ عُدَّةٍ .
(8) به تو پناه مىآورم از نيشخند دشمنان و از نيازمندى به هم نوعان و از زيستن در گرفتارى و درماندگى، و مردن بى توشه و آمادگى.
﴿9﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنَ الْحَسْرَةِ الْعُظْمَى ، وَ الْمُصِيبَةِ الْكُبْرَى ، وَ أَشْقَى الشَّقَاءِ ، وَ سُوءِ الْمَآبِ ، وَ حِرْمَانِ الثَّوَابِ ، وَ حُلُولِ الْعِقَابِ
(9) به تو پناه مىآورم از آن پشيمانى بزرگ و آن بلاى سترگ، و از بدترين بدبختى و بدفرجامى و از بىبهره شدن از ثواب و فروافتادن در عذاب.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْ كُلِّ ذَلِكَ بِرَحْمَتِكَ وَ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(10) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست، و مرا و تمام مردان و زنان با ايمان به رحمتت از اين امور نجات ده و در پناهت نه و اى مهربانترين.