دعای 8 ( دعا برای پناه بردن به خدا از سختی ها ) ترجمه سید رضا آل ياسین

(1) خدايا از آن در، بجويم پناه در آندم كه از آز شد جان تباه چو بر جانم آويخت خشم و حسد پناهنده‌ام وز تو جويم مدد قناعت اگر رفت و كم شد شكيب مرا خصلت بدخوئى شد نصيب در آندم كه آورد شهوت فشار شدم ناگهان بر تعصب دچار

(2) چو نفسم كند پيروى از هوس خداوندگارا به فرياد رس چو گشتم ز راه هدايت كنار ز بيراهه گشتم به غفلت دچار به ظاهر چو پرداختم ناروا و يا باطلى كرده، حق نابجا به اصرار رفتم به سوى گناه خدايا مرا باش هر جا پناه در آندم كه كوچك شمردم گناه خدايا به من باش آنجا پناه شمردم چو بسيار طاعات كم و گر فخر كردم به گنج و درم

(3) شمردم چو بسيار طاعات كم و گر فخر كردم به گنج و درم شمردم اگر پست كم مايه را پناهنده‌ام بر درت اى خدا چو با زيردستان كنم بدخوئى خدايا در آندم پناهم توئى اگر ناسپاسى نمودم به كس خدايا در آنجا به فرياد رس

(4) اگر بر ستمگر شدم دستيار نگشتم به درمانده‌اى غمگسار و يا آرزو مى‌كنم نابجا كه آن نيست بر بندگانت سزا و يا خود ندانسته دادم نظر به كارى كه بودم از او بيخبر پناهم تو باش اى خداوندگار مفرماى اين بنده را شرمسار

(5) پناهم چو باشى مگردان نصيب گشايم به همنوع دام فريب مده رخصتم تا شوم خودستا تمنا كنم آرزو نابجا

(6) پناهم ده از سلطه‌ى اهرمن كه كوچك شمارم گنه خويشتن پناهم ده از نكبت روزگار به حكام جورم مكن واگذار

(7) به اسرافكارى و كم مايه‌گى پناهم تو باشى در اين زندگى

(8) پناهنده‌ام بر تو اى ذوالمنن كه دشمن شماتت نمايد ز من پناهم ده اى قادر چاره ساز كه بر همگنانم نيافتد نياز پناهم ده اى ايزد دادگر تهى دست مرگم نگيرد به بر

(9) پناهم ده اى كردگار عزيز ز اندوه و از حسرت رستخيز پناهم چو باشى در آن روز سخت نگردم ز پاداش ناكام بخت در آن روز حسرت تو فرما مدد خدايا مبادا كه كيفر رسد

(10) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود پناهم ده اى پاك پروردگار مبادا كه گردم به كيفر دچار دگر نيز بر امت مومنين چنين خواه يا ارحم الراحمين