وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الاِسْتِعَاذَةِ مِنَ الْمَكَارِهِ وَ سَيِّيَ الْأَخْلَاقِ وَ مَذَامِّ الْأَفْعَالِ
در پناه جويى از ناگواريها
دعاى آن حضرت عليه السلام است در پناه بردن به خدا از ناگواريها و بدخوييها و كارهاى نكوهيده
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنيِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجَانِ الْحِرْصِ ، وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ ، وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ ، وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ ، وَ قِلَّةِ الْقَنَاعَةِ ، وَ شَكَاسَةِ الْخُلْقِ ، وَ إِلْحَاحِ الشَّهْوَةِ ، وَ مَلَكَةِ الْحَمِيَّةِ
(1) بار خدايا، از شور آزمندى، سوز خشم آلودى، سلطهى رشك برى، سستى شكيبايى، كمى قناعت، بدى طينت، اصرار بر شهوت و چيرگى عصبيت، به تو پناه مىجويم.
﴿2﴾
وَ مُتَابَعَةِ الْهَوَى ، وَ مُخَالَفَةِ الْهُدَى ، وَ سِنَةِ الْغَفْلَةِ ، وَ تَعَاطِي الْكُلْفَةِ ، وَ إِيثَارِ الْبَاطِلِ عَلَى الْحَقِّ ، وَ الْإِصْرَارِ عَلَى الْمَأْثَمِ ، وَ اسْتِصْغَارِ الْمَعْصِيَةِ ، وَ اسْتِكْبَارِ الطَّاعَةِ .
(2) بار خدايا، از پيروى هوا، مخالفت با راهنما، فرورفتن در غفلت، انجام كارهاى فراتر از طاقت، برترى دادن باطل بر حقيقت، پافشارى بر گناه، كوچك شمردن معصيت و بزرگ شمردن طاعت، به تو پناه مىجويم.
﴿3﴾
وَ مُبَاهَاةِ الْمُكْثِرِينَ ، وَ الْإِزْرَاءِ بِالْمُقِلِّينَ ، وَ سُوءِ الْوِلَايَةِ لِمَنْ تَحْتَ أَيْدِينَا ، وَ تَرْكِ الشُّكْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا
(3) بار خدايا، از به خود باليدن ثروتمندان، خوار شمردن تهيدستان، بد رفتارى با زير دستان، و ناسپاسى در حق احسان كنندگان، به تو پناه مىجويم.
﴿4﴾
أَوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِماً ، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً ، أَوْ نَرُومَ مَا لَيْسَ لَنَا بِحَقٍّ ، أَوْ نَقُولَ فِي الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ
(4) بار خدايا، به تو پناه مىجوييم از اينكه ستمگرى را يارى دهيم، يا ستمديدهاى را خوار گردانيم، يا چيزى را كه حق ما نيست بخواهيم، يا در دانش از روى بى دانشى سخن گوييم.
﴿5﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا ، وَ نَمُدَّ فِي آمَالِنَا
(5) خداوندا، به تو پناه مىجوييم از اينكه در دل خيال فريب كسى را بپروريم، و اعمالمان را بزرگ شماريم يا به آرزوهاى دراز گرفتار آييم.
﴿6﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ السَّرِيرَةِ ، وَ احْتِقَارِ الصَّغِيرَةِ ، وَ أَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنَا الشَّيْطَانُ ، أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ ، أَوْ يَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ
(6) به تو پناه مىجوييم از بدى باطن، از حقير شمردن گناهان كوچك، از چيرگى شيطان، از پيروزى دوران، و از ستم ورزى سلطان.
﴿7﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسْرَافِ ، وَ مِنْ فِقْدَانِ الْكَفَافِ
(7) به تو پناه مىجوييم از مصرف بيش از اندازه، و از نيافتن روزى به اندازه.
﴿8﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ ، وَ مِنَ الْفَقْرِ إِلَى الْأَكْفَاءِ ، وَ مِنْ مَعِيشَةٍ فِي شِدَّةٍ ، وَ مِيتَةٍ عَلَى غَيْرِ عُدَّةٍ .
(8) به تو پناه مىجوييم از شماتت دشمنان، از نيازمندى به همانندان، از زندگى در سختى، و از مردن بدون آمادگى.
﴿9﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنَ الْحَسْرَةِ الْعُظْمَى ، وَ الْمُصِيبَةِ الْكُبْرَى ، وَ أَشْقَى الشَّقَاءِ ، وَ سُوءِ الْمَآبِ ، وَ حِرْمَانِ الثَّوَابِ ، وَ حُلُولِ الْعِقَابِ
(9) و به تو پناه مىبريم از بزرگترين تأسف و حسرت، و از مصيبت بزرگ روز قيامت، و از بدترين بدبختى و شقاوت و از بدترين بازگشت، و نوميدى از پاداش، و از حلول كيفر و عقاب.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْ كُلِّ ذَلِكَ بِرَحْمَتِكَ وَ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(10) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و به رحمتت مرا و همهى مردان و زنان با ايمان را از آنچه گفته شد پناه ده، اى مهربانترين مهر