وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الاِسْتِعَاذَةِ مِنَ الْمَكَارِهِ وَ سَيِّيَ الْأَخْلَاقِ وَ مَذَامِّ الْأَفْعَالِ
دعاى آن حضرت عليهالسلام در پناه بردن به خداوند متعال از ناگوارىها و اخلاق بد و كردارهاى ناپسند
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنيِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجَانِ الْحِرْصِ ، وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ ، وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ ، وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ ، وَ قِلَّةِ الْقَنَاعَةِ ، وَ شَكَاسَةِ الْخُلْقِ ، وَ إِلْحَاحِ الشَّهْوَةِ ، وَ مَلَكَةِ الْحَمِيَّةِ
(1) خدايا به تو پناه مىبرم از هيجان حرص و آز و شعلهور شدن آتش خشم و چيره شدن حسد و كم شدن و ضعف صبر و شكيبايى و كمى قناعت و بدى اخلاق و افراط در شهوت و طرفدارى از باطل (مسلط شدن تعصب).
﴿2﴾
وَ مُتَابَعَةِ الْهَوَى ، وَ مُخَالَفَةِ الْهُدَى ، وَ سِنَةِ الْغَفْلَةِ ، وَ تَعَاطِي الْكُلْفَةِ ، وَ إِيثَارِ الْبَاطِلِ عَلَى الْحَقِّ ، وَ الْإِصْرَارِ عَلَى الْمَأْثَمِ ، وَ اسْتِصْغَارِ الْمَعْصِيَةِ ، وَ اسْتِكْبَارِ الطَّاعَةِ .
(2) خدايا! پناه مىبرم به تو از پيروى هوا و هوس و مخالفت با مسير هدايت و از خواب غفلت و اقدام به كارهاى سخت و مقدم داشتن باطل بر حق و پافشارى بر گناه و كوچك شمردن گناه و معصيت و بزرگ شمردن بندگى و اطاعتم.
﴿3﴾
وَ مُبَاهَاةِ الْمُكْثِرِينَ ، وَ الْإِزْرَاءِ بِالْمُقِلِّينَ ، وَ سُوءِ الْوِلَايَةِ لِمَنْ تَحْتَ أَيْدِينَا ، وَ تَرْكِ الشُّكْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعَارِفَةَ عِنْدَنَا
(3) خدايا! پناه مىبرم به تو از فخرفروشى توانگران و خوار شمردن و تحقير تهيدستان و بدرفتارى و كوتاهى در حق زيردستان ما و ناسپاسى به كسى كه براى ما كار خوب انجام داده است.
﴿4﴾
أَوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِماً ، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً ، أَوْ نَرُومَ مَا لَيْسَ لَنَا بِحَقٍّ ، أَوْ نَقُولَ فِي الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ
(4) و يا اين كه يار و ياور ستمگرى بشويم و يا ستمديدهاى را تنها گذاشته، خوارش گردانيم؛ يا آن چه را حق ما نيست، طلب كنيم؛ يا در موضوعات علمى از روى نادانى، اظهار نظر كنيم.
﴿5﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ ، وَ أَنْ نُعْجِبَ بِأَعْمَالِنَا ، وَ نَمُدَّ فِي آمَالِنَا
(5) خدايا! پناه مىبرم به تو از اين كه قصد نيرنگ و خيانت به كسى را در دل داشته باشيم و آن كه در اعمالمان، خودپسند باشيم و آرزوهاى خود را طولانى كنيم.
﴿6﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ السَّرِيرَةِ ، وَ احْتِقَارِ الصَّغِيرَةِ ، وَ أَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنَا الشَّيْطَانُ ، أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ ، أَوْ يَتَهَضَّمَنَا السُّلْطَانُ
(6) خدايا! پناه مىبرم به تو از باطن و درون زشت و از اين كه گناه كوچك را حقير بشماريم و از اين كه شيطان بر ما چيره گردد؛ يا آن كه روزگار، نگون بختمان سازد و يا آن كه پادشاهى و صاحب قدرتى بر ما ستم روا دارد.
﴿7﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسْرَافِ ، وَ مِنْ فِقْدَانِ الْكَفَافِ
(7) خدايا! پناه مىبريم به تو از اسرافكارى و نيافتن رزق و روزى به اندازه كافى.
﴿8﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ ، وَ مِنَ الْفَقْرِ إِلَى الْأَكْفَاءِ ، وَ مِنْ مَعِيشَةٍ فِي شِدَّةٍ ، وَ مِيتَةٍ عَلَى غَيْرِ عُدَّةٍ .
(8) خدايا! پناه مىبريم به تو از سرزنش و شماتت دشمنان و از اين كه محتاج هم نوعان خود باشيم و از زندگى در سختى و فشار و از مرگ غافلگيرانه و نداشتن توشه.
﴿9﴾
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنَ الْحَسْرَةِ الْعُظْمَى ، وَ الْمُصِيبَةِ الْكُبْرَى ، وَ أَشْقَى الشَّقَاءِ ، وَ سُوءِ الْمَآبِ ، وَ حِرْمَانِ الثَّوَابِ ، وَ حُلُولِ الْعِقَابِ
(9) خدايا به تو پناه مىبريم از عظيمترين افسوس و بزرگترين مصيبت و بدترين بدبختى كه شقاوت دائمى و جهنمى شدن است و عاقبت بد و محروم شدن از پاداش و ثواب آخرت و گرفتار شدن به عذاب و عقاب روز رستاخيز.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي مِنْ كُلِّ ذَلِكَ بِرَحْمَتِكَ وَ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(10) خدايا! رحمت و درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا و همهى مردان و زنان باايمان را از همهى آن چه گفته شد، در پناه خود محافظت بفرما اى مهربانترين مهربانان.