اخلاق خوبان، ص: 284
«اتانی الكِتاب» «1»
كتاب به من رسيده است.
و از اين رو با وحی همنشين شده و سپس نيز با نبوت، بركت، و نماز و زكات و نيكی.
«2»
و هرگز با بدی ها و پليدی ها و رفيقان ناهموار هم نَفَس و همراه نشد.
|
گرَت انديشه ای ز بدنامی است |
منشين با رفيق ناهموار |
|
|
عاقلان از دكان مهره فروش |
نخريدند لُؤلُؤِ شهوار |
|
|
كس ز خنجر نديد، جز خَسْتَن |
كس ز پيكان نخواست، جز پيكار |
|
|
سالكان را چه كار با ديوان؟ |
طوطيان را چه كار با مردار؟ «3» |
|
و اين تنها سيره عيسی نيست بلكه هركس كه به شيوه دين خدا رفتار می كند اينگونه است، و حاضر نيست خود را با ناهمواری ها از هر جنس و صورتی كه باشند آلوده سازد.
مرحوم، آية اللَّه العظمی مرعشی نقل می كند كه در نجف برای يك كسی كه از اولياء خدا بود از خانه غذا می بردم. شبی مادرم درد زايمان داشت و مادربزرگم به كمك آمده بود، آرام به او گفتم: مقداری شام می خواهم تا برای آن
______________________________ (1) مريم/ 30.
(2) مريم/ 31.
(3) پروين.
