اخلاق خوبان، ص: 65
اشارت
زيباترين تكلم زبان هنگامی است كه نعمت های خداوند را باز می گويد.
برجسته ترين نعمت های خداوندی عشق او نسبت به بندگان خويش است.
عشق خداوند به بندگان، پيوسته و مستمر و مُدام است جز آنكه بندگان، خود را به خصالی شوم، همچون كبر بيالايند.
