اخلاق خوبان، ص: 163
اشارت
در اين عالَم، همه چيز ظرف خاص خود را دارد.
و ادب كه به معنای دركِ قدر و اندازه خود است، ظرف رحمت و فضل خداوندی است.
و كسی كه قدر خود را فهم كند جز افتادگی و خشوع و خشيت، پيشه خويش نمی سازد.
حكايت
حكايتِ: آن دو مرد كه هر كدام ديگری را لايقتر از خويش می ديد.
