اخلاق خوبان، ص: 153
غايت خلقت
بر اساس آيات كتاب خدا، مولانا علی بن ابيطالب عليه السلام، از تمامی پيامبران پاك الهی، جز رسول باكرامت اسلام، برتر و بالاتر است.
اما همين امام اعلی، به نقل از زينب كبری عليها السلام، هرگاه قصد سخن با حضرت سيد الشهدا عليه السلام داشت، تمام قامت برمی خاست، و با جهانی خشوع و افتادگی، آرام و پروقار، با كنيه و نه با اسم، می فرمود:
و اين، بيانگر منتهای ارج و حرمت و عظمت و عزت امام سيد الشهداء عليه السلام است. ولی همين امام اعظم و عزيز، به نقل از شيخ مفيد رحمه الله وقتی كه می خواست در روز تاسوعا انجام ماموريتی به حضرت باب الحوائج اباالفضل العباس عليه السلام فرمان بدهد، فرمود:؛ جانم، فدای تو باد.
و اين سخن نيز، گويای اوج عظمت عباس بن علی، و هم منتهای عشق و دلدادگی امام سيد الشهداء عليه السلام نسبت به آن وجود نازنين و عزيز است.
