اخلاق خوبان، ص: 229
|
آينه دل صاف بايد تا در او |
واشناسی صورت زشت از نكو «1» |
|
مرگ دل
باری، شناخت زشتی و زيبايی در توان قلب تيره و تار كه قلبی بيمار است، نخواهد بود.
و اين بيماری اگر علاج و مداوا نشود پيوسته پيش رفته و مايه مرگ و مردن دل خواهد شد.
«2»
ندامت
و آنچه دل را از مرگ و مردگی نجات می بخشد جز باران اشك ندامت و توبه و انابه چيزی ديگر نخواهد بود. البته انابه و توبه ای كه از سر صدق و حقيقت باشد. و از همين رو امام سجاد عليه السلام می فرمود:
خدايا، دل مرده را با توبه زنده كن.
انتشار نور
و اگر دل مرده زنده شود، همچون زنده شدن خاك و گياهان، چه ثمراتی كه به بار می آورد.
و ثمرات دل، نشر و انتشار نور است.
و اين نور به صورت خدمت جلوه گر خواهد شد.
كسی، مولانا علی عليه السلام را در ظهر سوزان و گرمای كشنده عراق: در كوچه پس كوچه های كوفه ديد، پرسيد: اين وقت از روز كه همگان در كار استراحتند،
______________________________ (1) مثنوی معنوی، دفتر دوم، بيت 2068.
(2) مناجات خمسة عشر.
