اخلاق خوبان، ص: 225
حيات دل
در نگاه نافذ قرآن مجيد سرزمينی كه از درختان و بوته ها، سبز نبوده و كوير و خشكيده و برهوت باشد به ديار مرده ياد می شود. همچنانكه زمين، هر چند بر آن، درختان قامت كشيده اند اما در پی بادِ پر آفتِ پاييزی بی بار و بر شده باشند، به زمين مرده ياد می شود.
ولی خداوند كه چشمه حيات است، و مردگی را خوش نمی دارد، و تنها از تازگی، حيات، نشاط و طراوت خشنود و خرسند می شود، بر اين مردگان رحمت آورده و هر كدام را به گونه ای حيات می بخشد.
از اين رو، ابرها را گسيل می دارد و آنها را به مدد بادها به سوی سرزمين های تفتيده رانده، و در آنجا فرمان بارش می دهد.
