اخلاق خوبان، ص: 233
و آخرين سخنی كه با امام گفت اين بود: آيا از من خشنود شديد. و امام اشك باريد. و فرمود: زهير! سلام مرا به جدم پيامبر برسان!
آِی، او چنان صادقانه بازگشت كه نه تنها مغفرت خداوند را نصيب برد، و قلم بر گذشته خويش كشيد، بلكه سلام رسان كسی همچون سيد الشهداء به كسی همچن رسول باكرامت اسلام شد.
|
مشو نوميد از ظلمی كه كردی |
كه دريای كرم، توبه پذير است |
|
|
گناهت را كند تسبيح و طاعت |
كه در، توبه پذيری، بی نظيرست |
|
|
شكسته باش و خاكی باش اينجا |
كه می جويد كرم هر جا فقير است |
|
|
عزيزی بخشد آن كس را كه خوار است |
بزرگی بخشد آن را كه حقير است «1» |
|
______________________________ (1) شمس تبريزی.
