دعای 17 ( دعای پناه بردن به خداوند از شر شیطان ) ترجمه محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری

(1) الهى تو بزرگى بى‌نهايت به سوى تو و از شيطان شكايت كه او يك يك ز خلقان مى‌گزيند به سوى لغزش آن را مى‌فريبد ز گمراهى ما او حيله بر كار ز نيرنگش كند ما را گرفتار پناه آريم ما بر درگه تو نه جويايى رهى جز آن ره تو الهى اهرمن ناپاك و ريب است به گوش ما سخنهايش فريب است به چشم ما ز چشم انداز جولان فريبنده به جلوه آورد آن دهد وعده به ما بسيار بسيار و بر آن وعده‌اش بنموده اصرار كه تا بر گفته‌هايش اعتمادى به آنچه گويد ايمان اعتقادى الهى اين هيولا چند رنگى كه دامش جورجور و رنگ‌رنگى نهد بر راه ما خود در كنارش و بيند بر نتيجه چيست كارش كمين بر كين ما در راه چندى به مغز ما غرور خودپسندى برد آن را فرو تا آنكه خودبين كند مغرور ما باب شياطين همى وعده دهد بر خويش و خواهد دمار از روزگار ما برآرد

(2) ز نفس ما عدو در خواه ناخواه ز راه راست ما گمره كند راه ز راهى را كه باشد رحمت تو و در پايان رسد بر نعمت تو جلوگيرش شود بنموده گمراه به بيغوله دهد سوقش ته چاه فريب‌مان دهد بنموده اغرا اطاعت از تو بر گمراهه اغوا عبادت بر تو را كز او شرف هست ز عشق از طاعتت او راه ما بست عوض از آن ز لذات گناهان بكام ما نهد از صد دو چندان بدين نحو از معاصى جلوه‌اش را دهد شيرين سبك زين حيله‌اش را عبادت را كند او تلخ و منفور نماياند كه اين ظلم است و هم زور خلاصه از جوار بركت تو بسازد دورمان از رحمت تو

(3) الهى تو به اين ديو زيانكار كه او همچون سگى آمد به بازار ز محراب عبادتهاى ما دور به سنگ و با عصا چشمش نما كور و آن خورشيد عشقت را به دلها درخشان كن به ما اى حى دانا كه تا آن چشم ناپاكش شود كور ز كوريش شود اطراف ما دور الهى بين ما و اين خطاكار از اين عنصر خبيث و هم جفاكار فرو آويز پرده بهر چاره كه او هرگز نگردد چاك و پاره و گوهر را ز ايمان عبادت ز ماها در حصارى ده پناهت چنان جا ده و بنما استوارش نريزد بر فرو هرگز حصارش‌

(4) الهى بر محمد (ص) هم ز اولاد ز رحمت مرحمت روحش در آن شاد نمايى آنچنان اى كردگارم كه شيطان دور گردد از كنارم برد از يادمان بركش حصينى كند با دشمنانت همنشيى چنان بنما به او در هر زمانى كه تا در پرده‌هاى آسمانى ز اضلال و ز اغوايش در ايمن بياراميم و در شكر تو گفتن و تازان حلقه‌ى عصمت توانيم از او بر انحرافى دور مانيم مقدر كن كه شيطان را ز گفتن هميشه پشت بر ما رو به دشمن و از افسون و نيرنگش در اين دار ز ماها دور كن اى حى غفار

(5) الهى بر محمد (ص) هم ز اولاد ز رحمت مرحمت فرما دلش شاد ز نور خويش مشعل بر هدايت شكن در هم ز تاريك و ضلالت چنان بنما كه گمراهان گناهان بكام خويش لذت برده از آن و بر ما نيز لذت بر صلاحى از او سرشار و دور از هر مناهى و در بازار توشه رو به تقواى ز وعده‌هاى دشمن دور بنماى كه راه ما پسنديده درستى و راه او به كفر و نادرستى ز وعده‌هاى او ما را حذر دار و ما را در پناه خود نگهدار

(6) الهى اين عدو را در دل ما نبخشى جا ز خانه منزل ما

(7) الهى پرده‌ى او از فضايح براندازى از او بر هر قبايح ز اهدافش چنان بنماى بر ما كه اين منحوس و ملعون دو دنيا ز نيرنگ و فسونش ما گريزان از او بر تو پناه اى حى يزدان به چشم و گوش ما در تابش نور ببخشايى كه ما بينيم از دور شناسايى دشمن از مكائد ز حيله بر حذر از آن مقاصد

(8) به قلب ما همى الهام فرما نداده ره به او در اين نواها ز خواب غفلتم بيدارمان دار نيفتد در مذلت آخر كار كمك بنما ز جنگش اندر اين دار و پيروزى نصيب ما ز پيكار و اين بيچارگى مسكنت را به جان او فكن زين ملعنت را الهى جان ما را از محبت ز شيطان كن تو بيزار از اطاعت و رشته‌هاى دامش در زمانها فرو بگسل ز انگشتان و پاها و ما را از خطرها در سقوطش نما ايمن و لعنت كن وجودش‌

(9) درود ما بر آن ختم پيمبر و هم بر آل او اى حى داور چنان بنما ز شيطان سلطنت را به ما او ره نيابد سيطرت را كه اميدش به ما از بيخ و ريشه ز نوميدى به اغوايش هميشه و دستانش ز دامنهاى عصمت بماند كوته و خود در مذلت‌

(10) الهى بر محمد (ص) هم ز اولاد ز رحمت مرحمت فرما دلش شاد بر اين فرما مقدر اى الها ز باب و مام و فرزندان ما را و خويشاوند ما و دوستانها و از هر آشنا همسايگانها ز مرد و زن تماما از مسلمان پناه خود بگير از شر شيطان كزو ايمن بمانندى در اين دار نيفتندى به دامش تا گرفتار الهى تو توانا مى‌توانى كه ما را در حصار خود نشانى و بر حرز مبين خويشتن جا بپوشانى به تن جوشن ز تقوا كه تير جانگزاى اين هيولا تواند بازگشتن از تن ما به ما ده حربه‌اى تا او تواند دمار از لشكر شيطان در آرد الهى تو مرا و آن كسانم در اين جوشن نجات و ده امانم ز طعنه‌هاى دشمن دار ايمن كه تا با حربه‌هاى تو به دشمن به توفيقت بر آنها چيره گرديم و از شر عدو آسوده گرديم‌

(11) و بر بگذشتگان اى حى غفار و هم آيندگان آيند در دار كه بر يكتاييت ايمان اطاعت و بر اخلاص بوده در عبادت و با تو دوست و با دشمن به پيكار الهى شر شيطان دورشان دار الهى اين گروه و اين جماعت كه آنها بنده در امر و اطاعت كه جز تو و پناهت ناتوانند كه از اغواى جان ايمن بمانند تو پس فرما چنان اى حى دانا ز پنهان دست غيب تو توانا به پيش آيد نمايد او حمايت و بر اين مردمان نور هدايت كه از آن نور بر ظلم و جهالت شكافد بر حياتشان ز رحمت‌

(12) پس اى پروردگار حى سبحان گره‌هايى كه با انگشت شيطان فرو بسته تو بگشا بست‌هايش و بشكافى ز هم آن دوخت‌هايش و تدبيرش فرو بگسل ز هر چيز اساس عزم او را تو به هم ريز

(13) الهى جمع شيطان كن پريشان و نقشش را بر آب و دار حيران پناهنگاه او ويران به شدت فرو بر بينيش خاك مذلت‌

(14) الهى زان صفى ما را نگهدار كه با شيطان بجنگند و به پيكار مدار اين را روا كز نام آنها به ليست دوستانش گيرد او جا چنان بنما به ما از اين فريبش نخورده گول و نارفته به جيبش و هرگز دلبريهايش به ظاهر به او دل ناسپرده يا به خاطر و هرگز وسوسه از او به دعوت نكرده ما به اين دعوت اجابت الهى بر زبانم توش و تن را كه تا بر ضد شيطان ما سخن را و هم بر ديگران از اين هوا جس به آنها بر حذر از اين وساوس به جنگ او تماما پشت در پشت دهانش را نماييم خورد با مشت

(15) الهى روح ختم انبياء را درودت بر محمد مصطفى را و فرزندان طيب طاهرينش نما خوشنود و تو باشى معينش تو ما را بر برادرها و خواهر و هم بابا و خويشاند و مادر عموم مومنات و مومنينى كزو پرهيز جسته بر يقينى بده ما را پناه از رحمت خود به پوزه ماليش زان قدرت خود ز ترس از مشكلات و از هوالك تو ايمن دار ما را از مهالك‌

(16) خداوند روئوف و مهربانم دعايم بشنوى الحال دانم ز گفتارم بر آور حاجت ما وز آنچه قلب ما نامد زبانها تو ناگفته بدان كن مرحمت را ز گفته تا نگفته مسئلت را فراموش ار شده بنما اجابت ز لطف و مرحمت بر ما عنايت خداوندا به ما فرما كرامت كه با آن بندگان صالحانت بر آن اعلا مقام آسمانها شويم همسايه‌ات در آن مكانها رديف پارسا پرهيزگاران قرارمان بده اى حى سبحان از اين آمين گشا از دست ما بند تو رب العالمينى اى خداوند