وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا سَأَلَ اللهَ الْعَافِيَةَ وَ شُكْرَهَا
از دعاهاى امام عليهالسلام است هنگامى كه تندرستى و سپاس بر آن را از خدا درخواست مىنمود
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْبِسْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ جَلِّلْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ حَصِّنِّي بِعَافِيَتِكَ ، وَ أَكْرِمْنِي بِعَافِيَتِكَ ، وَ أَغْنِنِي بِعَافِيَتِكَ ، وَ تَصَدَّقْ عَلَيَّ بِعَافِيَتِكَ ، وَ هَبْ لِي عَافِيَتَكَ وَ أَفْرِشْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ أَصْلِحْ لِي عَافِيَتَكَ ، وَ لَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَ عَافِيَتَكَ فِي الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ .
(1) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و تندرستيت را بر من بپوشان، و مرا به تندرستيت فرو بر، و به تندرستيت نگاهدار، و به تندرستيت گراميم دار، و به تندرستيت بىنيازم گردان، و تندرستيت را به من عطا فرما، و تندرستيت را به من ببخش، و تندرستيت را برايم بگستران، و تندرستيت را به من شايسته نما و ميان من و تندرستيت در دنيا و آخرت جدائى ميانداز
﴿2﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ عَافِنِي عَافِيَةً كَافِيَةً شَافِيَةً عَالِيَةً نَامِيَةً ، عَافِيَةً تُوَلِّدُ فِي بَدَنِي الْعَافِيَةَ ، عَافِيَةَ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ .
(2) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا تندرستى ده تندرستى كه (از طبيبان) بىنيازكننده و (بيماريها را) بهبودىدهنده و برتر و افزونشونده باشد، تندرستى كه در بدنم تندرستى دنيا و آخرت بياورد،
﴿3﴾
وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِالصِّحَّةِ وَ الْأَمْنِ وَ السَّلَامَةِ فِي دِينِي وَ بَدَنِي ، وَ الْبَصِيرَةِ فِي قَلْبِي ، وَ النَّفَاذِ فِي أُمُورِي ، وَ الْخَشْيَةِ لَكَ ، وَ الْخَوْفِ مِنْكَ ، وَ الْقُوَّةِ عَلَى مَا أَمَرْتَنِي بِهِ مِنْ طَاعَتِكَ ، وَ الِاجْتِنَابِ لِمَا نَهَيْتَنِي عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ .
(3) و بر من منت گذار به تندرستى و ايمنى (از هر پيشامدى) و سلامتى و رهائى (از آفت و گرفتارى) در دين و بدنم، و بينائى در دلم،و پيشرفت در كارهايم، و ترس براى تو، و و بيم از تو، و نيرومندى بر طاعت و فرمانبريت كه مرا به آن امر فرمودهاى و دورى گزيدن از معصيت و نافرمانيت كه مرا از آن بازداشتهاى،
﴿4﴾
اللَّهُمَّ وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِالْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ ، وَ زِيَارَةِ قَبْرِ رَسُولِكَ ، صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ رَحْمَتُكَ وَ بَرَكَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ ، وَ آلِ رَسُولِكَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي فِي عَامِي هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ مَقْبُولًا مَشْكُوراً ، مَذْكُوراً لَدَيْكَ ، مَذْخُوراً عِنْدَكَ.
(4) بار خدايا بر من منت گذار به حج و عمره (قصد بيتالله با اعمال مخصوصه) و زيارت قبر پيامبرت درودهاى تو بر او و رحمت و بركات و نيكيهايت بر او و بر آل او باد و زيارت (قبور) آل پيغمبرت بر ايشان درود باد هميشه تا هنگامى كه مرا زنده دارى در اين سال و در هر سال و آن حج و عمره و زيارت قبور پيغمبر و آل او را پذيرفته و پسنديده و در نظر داشته و اندوختهى نزد خود قرار ده،
﴿5﴾
وَ أَنْطِقْ بِحَمْدِكَ وَ شُكْرِكَ وَ ذِكْرِكَ وَ حُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَيْكَ لِسَانِي ، وَ اشْرَحْ لِمَرَاشِدِ دِينِكَ قَلْبِي .
(5) و زبانم را به حمد و سپاس و يادآورى و ستايش نيك بر خود گويا كن (توفيق عطا فرما) و دلم را براى مقاصد دينت بگشا (قابل و آماده ساز)
﴿6﴾
وَ أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مُتْرَفٍ حَفِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ شَدِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَرِيفٍ وَ وَضِيعٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ قَرِيبٍ وَ بَعِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِكَ وَ لِأَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ، إِنَّكَ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ .
(6) و من و فرزندانم را از شيطان رانده شده (از رحمت) و از شر و بدى جانور زهردار نكشنده (مانند زنبور و كژدم) و جانور زهردار كشنده (مانند مار) و همهى جانوران و چشمزخم، و از شر هر شيطان سركشى (و گمراهكنندگان) و از شر هر پادشاه ستمگرى، و از شر هر فرو رفته در ناز و نعمت كه خادمانش فرمانش برند، و از شر (گفتار و كردار) هر ناتوان و توانائى، و از شر هر بزرگوار و پستى، و از شر هر خرد و بزرگى، و از شر هر نزديك و دورى (خويشان و بيگانگان) و از شر هر كه از (طايفهى) جن و انس براى پيغمبرت و خاندانش (حضرت فاطمهى زهرا و ائمهى معصومين (ع)) جنگى (دشمنى) برپا كرده، و از شر هر حيوان كه تو موى جلو سر آنها را گيرندهاى پناه ده، زيرا تو بر راه عدل و راستى،
﴿7﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ مَنْ أَرَادَنِي بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّي ، وَ ادْحَرْ عَنِّي مَكْرَهُ ، وَ ادْرَأْ عَنِّي شَرَّهُ ، وَ رُدَّ كَيْدَهُ فِي نَحْرِهِ .
(7) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و هر كه را كه دربارهى من آهنگ بدى نمايد از من باز گردان و مكرش را از من دور ساز، و بدى او را از من دفع نما، و مكرش را در گردنش باز گردان
﴿8﴾
وَ اجْعَلْ بَيْنَ يَدَيْهِ سُدّاً حَتَّى تُعْمِيَ عَنِّي بَصَرَهُ ، وَ تُصِمَّ عَنْ ذِكْرِي سَمْعَهُ ، وَ تُقْفِلَ دُونَ إِخْطَارِي قَلْبَهُ ، وَ تُخْرِسَ عَنِّي لِسَانَهُ ، وَ تَقْمَعَ رَأْسَهُ ، وَ تُذِلَّ عِزَّهُ ، وَ تَكْسِرَ جَبَرُوتَهُ ، وَ تُذِلَّ رَقَبَتَهُ ، وَ تَفْسَخَ كِبْرَهُ ، وَ تُؤْمِنَنِي مِنْ جَمِيعِ ضَرِّهِ وَ شَرِّهِ وَ غَمْزِهِ وَ هَمْزِهِ وَ لَمْزِهِ وَ حَسَدِهِ وَ عَدَاوَتِهِ وَ حَبَائِلِهِ وَ مَصَايِدِهِ وَ رَجِلِهِ وَ خَيْلِهِ ، إِنَّكَ عَزِيزٌ قَدِيرٌ .
(8) و سدى (حائلى) برابرش قرار ده تا چشمش را از (ديدن) من كور، و گوشش را از شنيدن ياد من كر سازى، و دلش را هنگام ياد من قفل زنى، و زبانش را (از گفتگو) دربارهى من لال گردانى، و سرش را بكوبى، و ارجمنديش را خوار كنى و بزرگيش را در هم شكنى، و بر گردنش طوق خوارى بياويزى و سرفرازيش را بر هم زنى، و مرا از همهى زيان و بدى و طعنه (زشتى گفتن) و غيبت كردن، و عيبجوئى و رشگ بردن و دشمنى و بندها و دامها و پيادگان و سواران او ايمن فرما، زيرا تو (به هر چيز) غالب و قادرى