دعای 23 ( دعا برای عافیت و شکر بر آن ) ترجمه محسن محمود زاده

(1) بارالها درود فرست بر محمد و آلش، و لباس عافيتت بپوشانم و عافيتت را بر من فراگير كن، و به عافيتت نگاهم دار، و به عافيتت گراميم دار، و به عافيتت بى‌نيازم ساز، و عافيتت را صدقه‌ام بخش، و عافيتت را عطايم بخش، و بستر عافيتت بگسترانم، و برايم عافيتت شايسته دار، و بين من و عافيتت در دنيا و آخرت جدايى مينداز.

(2) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و عافيتم ده عافيتى كافى و شفابخش و والا و فزاينده، عافيتى كه در تنم عافيت زايد، عافيت دنيا و آخرت.

(3) و بر من منت گذار به تندرستى و امنيت و سلامت در دينم و بدنم، و بينايى در قلبم، و پيشرفت در كارهايم، و هراس براى تو و خوف از تو، و توان بر آنچه امرم نموده‌اى از طاعتت، و پرهيز از آنچه نهيم نموده‌اى از معصيتت.

(4) بارالها به حج و عمره رفتن بر من منت گذار و به زيارت قبر رسولت، درود تو بر او باد و رحمت و بركاتت بر او و بر آل او باد، و به زيارت آل رسولت كه سلام بر آنها باد، دائما تا زمانى كه در اين سال و سالهاى ديگر مرا باقى مى‌دارى، و اين عبادت‌ها پذيرفته و مورد پاداش و قابل نظر و اندوخته نزد خويش قرار ده.

(5) و زبانم به ستايشت و شكرت و يادت و ثناى نيكو بر تو گويا ساز، و دلم را براى هدايت‌هاى دينت. شرح صدر عنايت فرما.

(6) و مرا و فرزندانم را از شيطان رانده شده پناه ده، و از شر جانوران گزنده و كشنده و همه جانداران و چشم زخم و از شر هر شيطان سركش، و از شر هر سلطان ستمگر، و از شر هر خوشگذران ناز پرورده، و از شر هر ناتوان و توانا، و از شر هر والا و زيردست، و از شر هر كوچك و بزرگ، و از شر هر نزديك و دور، و از شر هر جن و انسى كه براى جنگ با پيامبرت و اهل‌بيتش بپاخاسته، و از شر هر جنبنده‌اى كه در قبضه‌ى توست پناه ده، يقينا تو به راه راست هدايت مى‌كنى.

(7) پروردگارا درود فرست بر محمد و آلش، و آن را كه به بدى آهنگم نموده منصرف ساز، و از من نيرنگش دور ساز، شرش از من بازدار، و مكر او به گردنش انداز.

(8) و مانعى در برابرش بيفكن تا چشمش از ديدن من كور كنى و گوشش از ذكر من كر سازى، و به قلبش پيش از خطور ياد من قفل زنى و زبانش درباره‌ى من لال گردانى، و سرش را بكوبى، و عزتش خوار كنى و بزرگيش بشكنى، و گردنش فرود آورى، و كبر و نخوتش از هم پاشى، و مرا از همه‌ى زيان و شر و طعنه و غيبت و عيب‌جويى و حسد و دشمنى و بندها و دامها و پيادگان و سواران او امنيت بخشى، زيرا تو عزيز، غائب و توانائى.