دعای 23 ( دعا برای عافیت و شکر بر آن ) ترجمه محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی

(1) خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و لباس عافيت بر من بپوشان و مرا به عافيتت فروبر، و به عافيت نگه دار، و به عافيت گراميم دار، و به عافيت بى‌نيازم كن، و عافيت را بر من صدقه ده، و به من عافيت ببخش، و برايم بستر عافيت بگستر، و امر عافيت را برايم از هر جهت اصلاح كن، و در دنيا و آخرت بين من و عافيت جدايى مينداز.

(2) خداوندا بر محمد و آلش درود فرست و مرا عافيت بخش عافيتى كامل و شفابخش و برتر و روزافزون، عافيتى كه در بدنم عافيت توليد كند و در يك كلمه: عافيت دنيا و آخرت.

(3) و بر من منت گذار به تندرستى و امنيت و سلامت در دين و بدن، و بصيرت در دل، پيشرفت در كارها، و هراس و بيم از تو، و توان و قدرت بر انجام طاعتى كه مرا به آن فرمان داده‌اى و دورى و پرهيز از نافرمانيت كه مرا از آن بازداشته‌اى.

(4) خداوندا بر من منت گذار كه موفق به حج و عمره و زيارت قبر رسولت و آل او كه درودت بر همه‌ى آنان باد- گردم، هميشه تا وقتى كه مرا در دنيا زنده مى‌دارى، در امسال و همه سال، و آن عبادات را پذيرفته و مايه‌ى پاداش و منظور نظر و ذخيره‌ام نزد خود قرار ده.

(5) و زبانم را به حمد و شكر و ياد و ستايش جميلت گويا كن، و قلبم را براى پذيرش هدايتهاى دينت گشاده ساز.

(6) و مرا و فرزندانم را از شيطان رانده شده و از شر جانوران زهردار غير كشنده و زهردار كشنده، و ساير جانوران و چشم زخم، و از شر هر شيطان سركش و از شر هر پادشاه ستمگر، و از شر هر خوشگذران نازپرورده‌ى سركش، و از شر هر ضعيف و قوى، و از شر هر عالى‌مقام و فرومايه، و از شر هر كوچك و بزرگ، و از شر هر نزديك و دور، و از شر هر كسى از جن و انس كه به جنگ پيامبرت و اهل‌بيتش شتافته و از شر هر جنبده‌اى كه مسخر قدرت توست پناه ده، زيرا كه تو در سلطنت بر صراط راست و عدلى.

(7) بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست، و هر كه درباره‌ى من انديشه‌ى بد داشته باشد او را از من بگردان، و نيرنگش را از من دور كن و شرش را از من بازدار، و مكرش را به خودش برگردان.

(8) و سدى در مقابلش بپا كن كه چشمش را از ديدن من كور، و گوشش را از شنيدن ياد من كر سازى، و دلش را هنگام ياد من قفل نمايى، و زبانش را از گفتگو درباره‌ى من لال سازى، و سرش را به گرز ذلت بكوبى، و عزتش را به ذلت بدل كنى، و بزرگيش را بشكنى، و گردنش را به خوارى فرود آورى، و كبريائيش را برهم زنى، و مرا از همه‌ى زيان و بدى و طعن و غيبت و عيب‌جويى و حسد و دشمنى و بندها و دامها و پياده‌ها و سواره‌هاى او ايمن سازى، زيرا كه تو غالب غير مغلوب و داراى توانايى بى‌نهايتى.