دعای 23 ( دعا برای عافیت و شکر بر آن ) ترجمه سید رضا آل ياسین

(1) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود بپوشان لباس سلامت مرا به صحت نگهدارم از ابتلا در آن عافيت هم گرامى بدار نيازم نباشد، شوم خوار و زار بمن عافيت را تصدق نما ببخشا سلامت تو اين بنده را سلامت بر اين بنده ميگستران بدانسان كه شايسته باشم بر آن بياميز جانم بر آن عافيت به دنيا و از بعد آن آخرت

(2) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود ببخشا مرا عافيت دلنواز شفابخش سازد مرا بى‌نياز

(3) بود روز افزون و والا بمن امان بخش و سالم به دين و بدن بصيرت عطا كن مرا دلپذير به تصميم در كار گردم دلير به بيم و هراست ببخشم توان كنم طاعتى را كه فرمودى آن بدينسان شوم دور از هر گناه كزان كرده‌اى نهى و باشى گواه

(4) تشرف به حج و دگر عمره را به توفيق كامل نصيبم نما زيارت كنم قبر پاك رسول درود از تو گويم به باب بتول درودت به پيغمبر و خاندان بود نيز با رحمتت بيكران بدينسان شوم سوى حج رهسپر در امسال و هم سالهاى دگر كه تا رشته عمر باشد بجا مشرف شوم در همه سالها پذيرا شو از بنده‌ات اين دعا بدانسان كه مقبول افتد ترا ذخيره بود نزدت اين خواستار پسنديده و ز لطف منظور دار

(5) به شكرت زبانم چنان كن روان كه گويم سپاست به جان هر زمان دلم را پذيراى ارشاد كن به آئين و دينت دلم شاد كن

(6) مرا نيز و اولاد من هر زمان خدايا ز چنگال شيطان رهان دگر نيز از شر هر جانور اگر زهردار است و دارد ضرر دگر نيز از شر ابليس پست ز شر ستمگر اگر حاكمست هم از شر خودكامه فرمانروا اگر او ضعيفست يا پر جفا هم از شر هر فرد عاليمقام اگر شد فرومايه‌ى بد مرام هم از شر كوچك و گر بد كلان هم از شر دوران و اطرافيان هم از شر آن كس كه جنگيد آن به پيغمبرت يا كه با خاندان چه از جن و از آدميزادگان دگر نيز از شر جنبندگان چو هستند در سلطه‌ات بى‌گمان نگهدار اين بنده را در امان مسخر چو باشد ترا كائنات تو از هر بدى بخش جانم نجات

(7) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود هر آنكس كه انديشه‌اش بود بد ز جانم همان حيله‌اش ساز رد بديهاى او را ز من ساز دور شود گوش او كر بود چشم كور

(8) بديهاى او را ز من ساز دور شود گوش او كر بود چشم كور به قلبش بنه قفل و بندى گران چو يادم كند ساز لالش زبان سرش كوفته عزتش خوار دار به نيرنگ خويشش گرفتار دار بنه طوق خوارى بر گردنش اساسش بپاشان بهم بشكنش هم از كينه و عيبجويى و شر و گر باشدش دام و بند ضرر و گر دشمنم داشت پيكار جو سوار و پياده اگر داشت او از او ايمنى بخشم اى بى نظير چو پيوسته باشى عزيز قدير