دعای 23 ( دعا برای عافیت و شکر بر آن ) ترجمه محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری

(1) الهى بر محمد (ص) هم ز آلش درودت باد بر صدق كمالش به من پوشان ز جامه عافيت را نصيبم كن شكوه عاقبت را ز نعمت عافيت بنما كرامت بدارى سربلندم در غنائت از آن نعمت كه باشد عافيت دار دهش در موهبت اى حى غفار بساط عافيت بنشان ديارم صلاح عافيت بگذار كارم و هرگز بين من و تو در اين راه كه بر من عافيت باشد به همراه ميندازى جدايى در دو دنيا تصدق كن بر اين اى حى دانا

(2) الهى بر محمد (ص) هم ز آلش درودت باد بر صدق كمالش به من زان عافيت فرما كرامت كه او باشد شفايم در كفايت گرامى باشد و عالى عنايت دو دنيايم به سرمايه سعادت‌

(3) به من منت گذار اى حى غفار ز نعمت تندرستى اندر اين دار دريغ از من مفرمايى كزين را من از تو عافيت خواهم چنين را كه بر دنيا و دينم سود بخشد و در قلبم فروغ جود بخشد بصيرت را بر افروزد به جانم ز تقوا جامه پوشد در نهانم ز تو آن عافيت خواهم در اين دار توانا تندرستيم ز هر كار كه تا يابم نشاطى بر عبادت نگهدارم به خود از بهر طاعت و دورى ورزم از كل مناهى گزو بر اجتنابى در ملاهى‌

(4) به من منت گذار اى كردگارم به توفيقى ز حج هر ساله كارم كه تا قبر پيمبر را زيارت گرامى مرسلى اندر كرامت و تا من زنده‌ام در دار دنيا نصيب من تو هر ساله بفرما چنان كن تا همه ساله بطاعت شود مقبول تو از من عبادت كه سعى من در آن مشكور باشد و بر درگاه تو مذكور باشد

(5) الهى بر زبان من ستايش تو بگشايى كنم بر تو نيايش مقرر كن كه من همواره لب را بنام و ياد تو در اين خطب را كه روشندل بمانم شاد و خوشحال مقرر كن كه قلب من در اين حال ز تلقين‌ها و تبليغات دينى گشاده باشد از آينده‌بينى‌

(6) كه هم خود هم ز نسل و از نژادم ز شر اغواى شيطان در نهادم از او ايمن شوم اندر پناهت پناه تو معز پيشگاهت خداوندا از آزار گزنده ز مار و عقرب و سبع درنده ز احمق مردمان و شر آنان زبانهاى ملامت گر و نادان ز اهريمن كه گمراه هست و بدكار حكومتهاى جبار و ستمكار ز هر موجود بدكردار و بدخو قوى يا گر ضعيف هر چه زين رو و ضيع و يا شريف و يا كه كوچيك بزرگ و يا كه او دور است و نزديك ز هر چه باشد اى داناى غفار مرا تو در پناه خود نگهدار و هم از آن كسان در دار دنيا به جان ختم مرسل دشمنيها و يا بر خاندان اطهر او بر آن دست تعدى محضر او كه گر او جن و يا او خواه انسان ز ماها دور كن اى حى سبحان خداوندا به ما ده تو پناهى ز هر جاندار بى‌مانند و راهى زمام او كه بر دستان تو بند ز حفظم تو مصون دار اى خداوند

(7) الهى بر محمد (ص) هم ز آلش درودت باد بر صدق كمالش ز جانم شر بدخواهان بگردان و شرش را به جانش باز گردان‌

(8) كه بين من و او گردد حصارى ز ديدارم شود كور و كنارى نبيند او مرا زان چشم بدبين صدايم نشنود تا كرده توهين و بر قلبش كه بر سويى ز نيت به حقم پروراند در اذيت الهى قفل بنمايى در آن حال زبان او ز بدگويى شود لال الهى آنچنان كن تا كه بدخواه شود او سرشكسته گم كند راه بيفتد عزت او توى ذلت جلال او شود تبديل نكبت فروكش گردنش زان انحطاطش گرايد بر خضوعى در حياتش بساط كبريايى جلالش شود آن واژگون تغيير حالش كه تا از شر و مكر و فتنه‌هايش نهان بر توطئه از حيله‌هايش شوم ايمن ز حقد و كينه‌ى او نباشد در زبانم فتنه او و زان رشته مخوفى در بطالت برايم گسترانده در اسارت كه با همدستهايش در كمينم كمان او گشاده بر جبينم خداوندا ترحم كن به جانم كزو تا در ابد ايمن بمانم‌