دعای 23 ( دعا برای عافیت و شکر بر آن ) ترجمه سید علیرضا جعفری

(1) خدايا! بر محمد و آل او درود فرست و بر من لباس عافيت بپوشان و مرا در عافيت فروبر و به عافيت محفوظ بدار و به عافيت مرا گرامى بدار و به عافيت بى‌نيازم كن و به من عافيت را صدقه بخش و به من عافيت ارزانى كن و عافيت را در زير پايم بگستران و عافيت از موانع را برايم اصلاح نما و در دنيا و آخرت بين من و عافيت جدايى مينداز.

(2) خداوندا! بر محمد و آل او درود فرست و مرا عافيت ده عافيتى كامل و شفا بخش، عالى و روزافزون، عافيتى كه در بدنم عافيت بزايد، عافيت دنيا و آخرت.

(3) و بر من منت گذار با صحت و امنيت و سلامتى دين و بدنم و بصيرت قلبى و پيشرفت در امورم و خشيت و خوف از تو و براى تو و قوت و نيرو بر آنچه مرا بدان امر فرموده‌اى، كه عبارت باشد از اطاعت تو، و اجتناب از آنچه مرا از آن نهى فرموده‌اى، كه عبارت باشد از معصيت تو.

(4) خدايا! و بر من منت گذار به انجام دادن حج و عمره و زيارت قبر رسولت، كه درود تو و رحمت و بركات تو بر او باد و بر آل او، و آل رسول تو هميشه، تا وقتى مرا زنده داشته‌اى، در همين سال و در هر سال، و چنان كن كه آن را قبول فرمايى و بر آن پاداش عطا فرمايى و در نزد خويش ياد نمايى و برايم ذخيره فرمايى.

(5) و زبانم را به حمد و شكر و ياد و حسن ثناى خويش گويا نما، و قلبم را براى هدايت‌هاى دين خويش، شرح صدر ده و گشاده فرما.

(6) و مرا و فرزندانم را از شر شيطان رانده شده و از شر هر جانوران سمى غير كشنده و كشنده و ساير جانوران و چشم زخم و از شر هر شيطان سركش و هر پادشاه ستمگر و هر خوشگذران ناز پرورده‌ى طاغى و از شر هر ضعيف و قوى و هر عالى رتبه و دون صفت و هر كوچك و بزرگ و هر نزديك و دور از شر هر كسى از جن و انس كه به جنگ با رسول تو و اهل‌بيت وى برخاسته و از شر هر جنبنده‌اى كه در دست قدرت تو مى‌باشد، پناه ده، چرا كه تو بر صراط مستقيم مى‌باشى.

(7) خدايا! بر محمد و آل او درود فرست و هر كسى كه درباره‌ى من فكر بد در سر دارد او را از من منصرف كن و مكر و نيرنگش را از من بگردان و شرش را از من دور فرما و كيد و حيله گريش را به خودش برگردان.

(8) و در برابرش سدى مقرر فرما تا چشمش را از ديدن من كور كنى و گوشش را از شنيدن درباره‌ى من كر نمايى و دلش را در آن هنگام كه به من فكر مى‌كند قفل زنى و زبانش را از سخن گفتن درباره‌ى من لال كنى و سرش را بكوبى و عزتش را به ذلت بدل كنى و جبروت و بزرگيش را بشكنى و گردنش را به زير كشى و كبر و عظمتش را برهم زنى و مرا از همه ضرر و شرش و طعن و غيبت و عيب‌جويى و حسد و دشمنى و بندها و دام‌ها و پياده‌ها و سواره‌هاى او ايمنى بخشى، زيرا كه تو غالب شكست ناپذير و قدرتمندى.