فارسی
پنجشنبه 01 آذر 1403 - الخميس 18 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

دعای 23 ( دعا برای عافیت و شکر بر آن ) ترجمه حسین عماد زاده اصفهانی


مطلب قبلی دعای 22
دعای 24 مطلب بعدی


نحوه نمایش

دانلود
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا سَأَلَ اللهَ الْعَافِيَةَ وَ شُكْرَهَا
دعاء در طلب عافيت و شكر بر نعمت‌
﴿1 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْبِسْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ جَلِّلْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ حَصِّنِّي بِعَافِيَتِكَ ، وَ أَكْرِمْنِي بِعَافِيَتِكَ ، وَ أَغْنِنِي بِعَافِيَتِكَ ، وَ تَصَدَّقْ عَلَيَّ بِعَافِيَتِكَ ، وَ هَبْ لِي عَافِيَتَكَ وَ أَفْرِشْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ أَصْلِحْ لِي عَافِيَتَكَ ، وَ لَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَ عَافِيَتَكَ فِي الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ .
(1) پروردگارا رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص) و لباس عافيت بر من بپوشان و مرا به زيور عافيت مجلل دار. خدايا مرا در قعله عافيت خود قرار ده، به عافيت خود بى‌نياز ساز و به عافيت خود گرامى‌دار. از عافيت خود بر من تصدق كن. از عافيت خود بر من ببخش. فرش عافيت بر من بگستران و مرا به عافيت خود اصلاح فرما. مرا در دنيا و آخرت محروم مساز. بين من و عافيت فاصله مده و جدائى ميفكن.
﴿2 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ عَافِنِي عَافِيَةً كَافِيَةً شَافِيَةً عَالِيَةً نَامِيَةً ، عَافِيَةً تُوَلِّدُ فِي بَدَنِي الْعَافِيَةَ ، عَافِيَةَ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ .
(2) پروردگارا رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص)، خدايا عافيت كافى، عافيت شافى، عافيت بلند مرتبه و رقاء عافيتى كه در من توليد تندرستى كند. عافيت دنيا و عافيت آخرت به من عطا فرما.
﴿3 وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِالصِّحَّةِ وَ الْأَمْنِ وَ السَّلَامَةِ فِي دِينِي وَ بَدَنِي ، وَ الْبَصِيرَةِ فِي قَلْبِي ، وَ النَّفَاذِ فِي أُمُورِي ، وَ الْخَشْيَةِ لَكَ ، وَ الْخَوْفِ مِنْكَ ، وَ الْقُوَّةِ عَلَى مَا أَمَرْتَنِي بِهِ مِنْ طَاعَتِكَ ، وَ الِاجْتِنَابِ لِمَا نَهَيْتَنِي عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ .
(3) خدايا منت گذار به صحت، امنيت، و ايمنى و سلامتى در دين، و بدن، دنيا، بينائى، روشنى دل، پيشرفت كارها، انجام مطالب، برآوردن حوائج و خوف و خشيت (بيم و ترس). بر من منت گذار و مرا از خود بترسان و بر من قوت و نيرو بخش تا اطاعت اوامر تو كنم و بر انجام فرمان تو قيام نمايم و از مناهى و معاصى اجتناب كنم.
﴿4 اللَّهُمَّ وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِالْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ ، وَ زِيَارَةِ قَبْرِ رَسُولِكَ ، صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ رَحْمَتُكَ وَ بَرَكَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ ، وَ آلِ رَسُولِكَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي فِي عَامِي هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ مَقْبُولًا مَشْكُوراً ، مَذْكُوراً لَدَيْكَ ، مَذْخُوراً عِنْدَكَ.
(4) بارالها منت گذار بر من به توفيق حج و عمره و زيارت قبر رسول تو در مدينه طيبه و نصيب من فرما رحمات و بركات و رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص)، تا من زنده‌ام در اين سال و در همه سالها اين افتخار را نصيب من گردان. بارالها پس از توفيق اداى حج و عمره و زيارت پيغمبر خود (ص) زيارت اعمال مرا مقبول و مشكور فرما. و ثواب جزيل عنايت كن كه در ديوان محاسبات خود براى من ذخيره گردانى براى روز جزا.
﴿5 وَ أَنْطِقْ بِحَمْدِكَ وَ شُكْرِكَ وَ ذِكْرِكَ وَ حُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَيْكَ لِسَانِي ، وَ اشْرَحْ لِمَرَاشِدِ دِينِكَ قَلْبِي .
(5) زبان مرا به سپاس خود و شكرگزارى و ياد كردن و ثناء بر خود گويا گردان، اسباب ارشاد و رشاد و اصلاح را بر من بگشا و دل مرا به شرح صدر خود روشن ساز.
﴿6 وَ أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مُتْرَفٍ حَفِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ شَدِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَرِيفٍ وَ وَضِيعٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ قَرِيبٍ وَ بَعِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِكَ وَ لِأَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ، إِنَّكَ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ .
(6) پناه ده مرا و فرزندانم را از شر شيطان رجيم و شيطان مردود (هر وقت شيطان براى استراق سمع قصد آسمان مى‌كند او را به تير آتش شهاب مى‌رانند و دور مى‌كنند) خدايا مرا از شر هر جانور از شرور نفس و شرور ناس و بلاياى عمومى و از چشم بد مردم يا ضرر جن مصون‌دار، خدايا مرا از شر هر ديو سركشى و هر پادشاه معاند و ستم پيشه‌ى جفاكار و از شر هر مرد بزرگ يا كوچك بلند پايه يا پست فرومايه، از شر هم كم سال و يا سالخورده نزديك يا دور، و از شر هر كسى كه با رسول تو و اهل بيت او دشمنى دارد و خصومت مى‌ورزد و از شر هر پرى يا آدمى، هر چهار پاى رونده يا خزنده كه همه در چنگ قدرت تو مى‌باشند مصون‌دار، زيرا تو حقى و راه تو راست و مستقيم است. آن راه مستقيم را به من بنما
﴿7 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ مَنْ أَرَادَنِي بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّي ، وَ ادْحَرْ عَنِّي مَكْرَهُ ، وَ ادْرَأْ عَنِّي شَرَّهُ ، وَ رُدَّ كَيْدَهُ فِي نَحْرِهِ .
(7) و رحمت بر محمد و آل محمد (ص) فرست. بارالها هر كسى بر من قصد بدى دارد ضرر او را از من بگردان و مكر او را از من دور فرما شر او را از من بازگردان و مكر او را به گردن خودش بينداز.
﴿8 وَ اجْعَلْ بَيْنَ يَدَيْهِ سُدّاً حَتَّى تُعْمِيَ عَنِّي بَصَرَهُ ، وَ تُصِمَّ عَنْ ذِكْرِي سَمْعَهُ ، وَ تُقْفِلَ دُونَ إِخْطَارِي قَلْبَهُ ، وَ تُخْرِسَ عَنِّي لِسَانَهُ ، وَ تَقْمَعَ رَأْسَهُ ، وَ تُذِلَّ عِزَّهُ ، وَ تَكْسِرَ جَبَرُوتَهُ ، وَ تُذِلَّ رَقَبَتَهُ ، وَ تَفْسَخَ كِبْرَهُ ، وَ تُؤْمِنَنِي مِنْ جَمِيعِ ضَرِّهِ وَ شَرِّهِ وَ غَمْزِهِ وَ هَمْزِهِ وَ لَمْزِهِ وَ حَسَدِهِ وَ عَدَاوَتِهِ وَ حَبَائِلِهِ وَ مَصَايِدِهِ وَ رَجِلِهِ وَ خَيْلِهِ ، إِنَّكَ عَزِيزٌ قَدِيرٌ .
(8) بين من و او حجاب و پرده و مانعى قرار ده و او را نابينا ساز تا چشم او مرا نبيند و گوش او حرف مرا نشنود و ذكر و نام مرا فراموش كند. دل او را از بنيان قفل كن كه ياد من نكند. و انديشه او را قطع فرما و زبان او را گنگ كنى كه بدگوئى من نكند و ياد من ننمايد. خدايا دشمنان را خوار فرما و عزت آنها را به ذلت مبدل ساز و صولت و سيرت آنها را بشكن. جبارى آنها را به مهربانى، كبر و نخوت آنها را به تواضع و نرمى مبدل ساز. و مرا از شر و عيب گفتن و غيبت كردن و طعنه زدن و دشمنى ورزيدن و دام گستردن پيادگان و سوارگان ايمن گردان كه تو بر هر چيز قادر و غالب و توانائى. آدمى سوى حق همه پويد آن نكوتر كه شكر گويد اوست بى شكل و جسم و هفت و چهار ايزد فرد و خالق و جبار شكل و جسم و طبايع و تبديل آدمى راست ماه و سال و عديل موضع كفر نيست جز در رنج مرجع شكر نيست جز سر گنج چون شدى بر قضاء او صابر خواند آنگاه مر تو را شاكر شكر گويى از پى زيادت را عالم الغيب و الشهاده را شكر شكر او كه داند رفت گوهر ذكر او كه داند سفت او ببخشد هم او ثواب دهد او بگويد هم او جواب دهد هر چه بستند ز نعمت و نازت به از آن با همان دهد بازت گيرم ار موى‌هاى زبان گردد هر زبان صد هزار جان گردد تا بدان شكر او فزون گويد شكر توفيق شكر چون گويد پس سوى شكر نعمتش پويند گر بگويند هم بدو گويند

برچسب:

دعای بیست وسه صحیفه سجادیه

-

دعای بیست و سوم صحیفه سجادیه

-

دعای 23 صحیفه سجادیه

-

دعای ۲۳ صحیفه سجادیه

-

بیست و سومین دعای صحیفه سجادیه

-

شرح صحیفه سجادیه

-

ترجمه صحیفه سجادیه

-

انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^