دعای 23 ( دعا برای عافیت و شکر بر آن ) ترجمه جواد قيومی اصفهانی

(1) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و تندرستيت را بر من بپوشان، و مرا در آن فروبر، و به آن نگاهدار، و بدان گرامى دار، و بى‌نيازم گردان، و آن را به من عطا كن، و ببخش، و برايم بگستران، و مرا شايسته‌ى آن بنما، و ميان من و آن در دنيا و آخرت جدائى مينداز.

(2) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و مرا تندرستى عطا كن، تندرستى كه بى‌نيازكننده و بهبودى‌دهنده، و بالاتر و برتر و افزون‌شونده باشد، تندرستى كه در تنم تندرستى دنيا و آخرت بياورد،

(3) و بر من منت گذار به تندرستى و ايمنى، و سلامتى و رهائى در دين و بدنم، و بينائى در دلم، و پيشرفت در كارهايم، و ترس براى تو، و بيم از تو، و توانائى بر طاعت و فرمانبريت كه مرا به آن امر فرموده‌اى، و دورى گزيدن از معصيت و نافرمانيت كه مرا از آن بازداشته‌اى.

(4) خدايا! بر من به حج و عمره و زيارت قبر پيامبرت- كه درودها و رحمت و بركاتت بر او و خاندانش باد- و خاندان پيامبرت- كه بر ايشان درود باد- منت گذار، هميشه تا هنگامى كه زنده مى‌باشم، در اين سال و در هر سال، و اين امور را پذيرفته و پسنديده، و در نظر داشته و اندوخته نزد خود قرار ده،

(5) و زبانم را به حمد و سپاس و ياد و ستايش نيك بر خود گويا كن، و دلم را براى مقاصد دينت بگشا.

(6) و من و فرزندانم را از شيطان رانده شده، و از شر و بدى جانوران زهردار غيركشنده و زهردار كشنده، و همه‌ى جانوران، و چشم‌زخم، و از شر هر شيطان سركشى، و از شر هر پادشاه ستمگرى، و از شر هر فرورفته در ناز و نعمت كه خدمتگزارانش او را تعظيم نموده، فرمانهايش را زود انجام مى‌دهند، و از شر هر ناتوان و توانائى، و از شر هر بزرگوار و پستى، و از شر هر خرد و بزرگى، و از شر هر نزديك و دورى، و از شر هر كه از جن و انس براى پيامبرت و خاندانش جنگى برپا كرده و آشكار ساخته، و از شر هر حيوان كه در اختيار توست پناه ده، زيرا تو بر راه مستقيم قرار دارى.

(7) بار خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و هر كه درباره‌ى من قصد بدى نمايد را از من بازگردان، و مكرش را از من دور ساز، و بدى او را از من دفع نما، و مكرش را به خودش بازگردان،

(8) و سدى در برابرش قرار ده تا چشمش را از من كور، و گوشش را از شنيدن سخنم كر سازى، و دلش را هنگام ياد من مانع گردى، و زبانش را درباره‌ى من لال گردانى، و سرش را بكوبى، و بزرگواريش را خوار كنى، و بزرگيش را درهم شكنى، و بر گردنش طوق خوارى بياويزى، و سرفرازيش را بر هم زنى، و مرا از همه‌ى زيان و بدى و طعنه و غيبت‌جوئى، و رشك و دشمنى، و بندها و دامها، و پيادگان و سواران ايمن فرما، زيرا تو غالب و قادرى.