وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا سَأَلَ اللهَ الْعَافِيَةَ وَ شُكْرَهَا
دعاى امام عليهالسلام است هنگامى كه تندرستى و سپاس بر آن را از خدا درخواست مىنمود.
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْبِسْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ جَلِّلْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ حَصِّنِّي بِعَافِيَتِكَ ، وَ أَكْرِمْنِي بِعَافِيَتِكَ ، وَ أَغْنِنِي بِعَافِيَتِكَ ، وَ تَصَدَّقْ عَلَيَّ بِعَافِيَتِكَ ، وَ هَبْ لِي عَافِيَتَكَ وَ أَفْرِشْنِي عَافِيَتَكَ ، وَ أَصْلِحْ لِي عَافِيَتَكَ ، وَ لَا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَ عَافِيَتَكَ فِي الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ .
(1) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و تندرستيت را بر من بپوشان، و در تندرستى خود فرو بر، و به تندرستيت مرا حفظ فرما، و به تندرستى خويش گراميم دار، و به تندرستيت بىنيازم گردان، و تندرستيت را به من عطا كن، و تندرستى خود را به من ببخش، و تندرستى خويش را برايم بگستران، و تندرستيت را برايم (از هر فساد) زايل گردان، و در دنيا و آخرت بين من و تندرستى خود جدايى مينداز.
﴿2﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ عَافِنِي عَافِيَةً كَافِيَةً شَافِيَةً عَالِيَةً نَامِيَةً ، عَافِيَةً تُوَلِّدُ فِي بَدَنِي الْعَافِيَةَ ، عَافِيَةَ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ .
(2) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا عافيت ده، عافيتى بىنياز كننده شفا بخش، بالاتر، رشد كننده، عافيتى كه در بدنم عافيت توليد كند، عافيت دنيا و آخرت را،
﴿3﴾
وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِالصِّحَّةِ وَ الْأَمْنِ وَ السَّلَامَةِ فِي دِينِي وَ بَدَنِي ، وَ الْبَصِيرَةِ فِي قَلْبِي ، وَ النَّفَاذِ فِي أُمُورِي ، وَ الْخَشْيَةِ لَكَ ، وَ الْخَوْفِ مِنْكَ ، وَ الْقُوَّةِ عَلَى مَا أَمَرْتَنِي بِهِ مِنْ طَاعَتِكَ ، وَ الِاجْتِنَابِ لِمَا نَهَيْتَنِي عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ .
(3) و بر من منت گزار به تندرستى و ايمنى و سلامتى در دين و بدنم، و بينايى در دلم، و انجام در كارهايم، و ترس براى تو، و بيم از تو، و نيرو بر آنچه مرا از طاعت خويش فرمان دادى، و دورى از آنچه مرا از نافرمانيت بر حذر داشتى،
﴿4﴾
اللَّهُمَّ وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِالْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ ، وَ زِيَارَةِ قَبْرِ رَسُولِكَ ، صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ رَحْمَتُكَ وَ بَرَكَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ ، وَ آلِ رَسُولِكَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي فِي عَامِي هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ مَقْبُولًا مَشْكُوراً ، مَذْكُوراً لَدَيْكَ ، مَذْخُوراً عِنْدَكَ.
(4) خدايا! بر من منت گذار به حج و عمره، و زيارت قبر فرستادهات، كه درودهايت بر او و رحمت و بركتهايت بر او و بر خاندانش باد، و زيارت (قبور) خاندان فرستادهات كه بر ايشان درود باد، هميشه تا زمانى كه مرا زنده مىدارى، در امسال در هر سال، و آن (حج، عمره و زيارت) را پذيرفته، در خور پاداش، در نظر داشته (و) اندوخته در نزد خود قرار ده،
﴿5﴾
وَ أَنْطِقْ بِحَمْدِكَ وَ شُكْرِكَ وَ ذِكْرِكَ وَ حُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَيْكَ لِسَانِي ، وَ اشْرَحْ لِمَرَاشِدِ دِينِكَ قَلْبِي .
(5) و زبانم را به ستايش و سپاس و يادت و ثناى نيكو بر خود گويا گردان، و قلبم را براى هدايتهاى دينت گشاده ساز،
﴿6﴾
وَ أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ، وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مُتْرَفٍ حَفِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ شَدِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَرِيفٍ وَ وَضِيعٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ قَرِيبٍ وَ بَعِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِكَ وَ لِأَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ، إِنَّكَ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ .
(6) و مرا و فرزندانم را از شيطان رانده شده پناه ده، و (نيز) از شر جانور زهردار غير كشنده و زهردار كشنده، و همه جانوران و چشم زخم، و از شر هر شيطان سركش، و از شر هر پادشاه ستمگر، و از شر هر شخص غوطهور در ناز و نعمت كه مورد تعظيم خدمتگزارانش است، و از شر هر ناتوان و توانا، و از شر هر عالى مقام و فرومايه، و از شر هر كوچك و بزرگ، و از شر هر نزديك و دور، و از شهر هر كس از جن و انس كه براى فرستادهات و خاندانش جنگى برپا نموده، و از شر هر جنبندهاى كه تو موى جلوى سر آنها را گيرندهاى (يعنى؛ مهار آنها در دست توست)، زيرا تو به راه راستى.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ مَنْ أَرَادَنِي بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّي ، وَ ادْحَرْ عَنِّي مَكْرَهُ ، وَ ادْرَأْ عَنِّي شَرَّهُ ، وَ رُدَّ كَيْدَهُ فِي نَحْرِهِ .
(7) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و هر كه دربارهى من آهنگ بد نمايد او را از من باز گردان، و نيرنگش را از من دور ساز، و شرش را از من دفع نما، و مكرش را به گلوگاهش برگردان،
﴿8﴾
وَ اجْعَلْ بَيْنَ يَدَيْهِ سُدّاً حَتَّى تُعْمِيَ عَنِّي بَصَرَهُ ، وَ تُصِمَّ عَنْ ذِكْرِي سَمْعَهُ ، وَ تُقْفِلَ دُونَ إِخْطَارِي قَلْبَهُ ، وَ تُخْرِسَ عَنِّي لِسَانَهُ ، وَ تَقْمَعَ رَأْسَهُ ، وَ تُذِلَّ عِزَّهُ ، وَ تَكْسِرَ جَبَرُوتَهُ ، وَ تُذِلَّ رَقَبَتَهُ ، وَ تَفْسَخَ كِبْرَهُ ، وَ تُؤْمِنَنِي مِنْ جَمِيعِ ضَرِّهِ وَ شَرِّهِ وَ غَمْزِهِ وَ هَمْزِهِ وَ لَمْزِهِ وَ حَسَدِهِ وَ عَدَاوَتِهِ وَ حَبَائِلِهِ وَ مَصَايِدِهِ وَ رَجِلِهِ وَ خَيْلِهِ ، إِنَّكَ عَزِيزٌ قَدِيرٌ .
(8) و مانعى در مقابلش قرار ده تا چشمش را از (ديدن) من كور، و گوشش را از شنيدن ياد من كر سازى، و دلش را هنگام ياد من قفل زنى، و زبانش را از (سخن گفتن) درباره من لال سازى، و سرش را براى ذلت با چوب بكوبى، و عزتش را به ذلت آورى، و بزرگيش را بشكنى، و گردنش را به خوارى رام گردانى، و سرافرازيش را برهم زنى؛ و در امان دارى مرا از همهى زيان و شر و طعنه و غيبت و عيبجويى و رشك و دشمنى و بندها و دامها و پيادهها و سوارههاى او، زيرا تو غالب و توانايى.