دعای 27 ( دعا برای مرزداران ) ترجمه جواد قيومی اصفهانی

(1) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و مرزهاى مسلمانان را به تسلط و قدرتت استوار ساز، و نگهداران آن مرزها را به نيروى خويش توانائى ده، و بخششهاى ايشان را از توانگريت فراوان گردان.

(2) خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و تعداد ايشان را بسيار، و سلاحهاى آنان را تيز و برنده، و حدود ايشان را نگاهدارى، و اطرافشان را محكم گردان، و اجتماعشان را انس و الفت عطا كن، و كارشان را شايسته، و آذوقه‌شان را پياپى برسان، و سختيهايشان را به تنهائى كارگزارى كن، و ايشان را به يارى كردن و كمك و به شكيبائى همراهى، و در مكر و فريب دقت نظر اعطاء فرما.

(3) بار خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و آنچه به آن نادانند را به ايشان بشناسان، و آنچه نمى‌دانند را به ايشان بياموز، و نسبت به آنچه نمى‌بينند بينايشان گردان.

(4) خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست و هنگام روبرو شدنشان با دشمن ياد دنياى فريب‌دهنده‌ى گول‌زننده را فراموششان گردان، و انديشه‌هاى مال و دارائى گمراه‌كننده را از دلهاشان بزدا، و بهشت را برابر چشمانشان قرار ده، و از آن بهشت آنچه آماده ساخته‌اى، از جايگاههاى جاودانه و سراهاى ارزشمند، و زنان زيبا، و نهرهائى كه در آن آشاميدنيهاى گوناگون روان شده، و درختانى كه به انواع ميوه‌ها خم گشته، جلوى چشمشان نمايان كن، تا كسى از ايشان آهنگ روى برگرداندن نكند، و گريختن از مانند خود را با خويش گفتگو ننمايد.

(5) خدايا! با آنچه خواسته شد دشمنانشان را درهم شكن، و ناخنهاى دشمنان را از ايشان جدا ساز، و ميان دشمنان و سلاحهايشان جدائى افكن، و بندهاى دلهاشان را بكن، و ميان آنان و آذوقه‌هاشان دورى انداز، و در راهها سرگردانشان گردان، و از چيزى كه به آن روى آورده‌اند گمراهشان ساز، و كمك را از آنها ببر، و از شمارشان بكاه، و دلهاشان را از ترس پر نما، و دستهاشان را از گشودن بازدار، و زبانهاشان را از گفتار ببند، و پشتيبانانشان كه در پشت سرشان هستند را پراكنده ساز، و ايشان را براى آنانيكه در عقبشان قرار دارند عبرت قرار ده، و به خوار ساختن آنها طمعها و آرزوهاى كسانى را كه از پس ايشانند قطع فرما.

(6) خدايا! ارحام زنانشان را از زائيدن بازدار، و اصلاب مردانشان را خشك گردان، و نسل چهارپايان و شتر و گاو و گوسفندانشان را قطع كن، و آسمانشان را بر باريدن و زمينشان را در روئيدن اجازه مده.

(7) خداوندا! به وسيله‌ى آنچه درباره‌ى دشمنان درخواست شد تدبير و دورانديشى مسلمانان را نيرومند، و به سبب آن شهرهاشان را استوار، و دارائيهايشان را فراوان نما، و ايشان را از جنگيدن با دشمن براى عبادت و بندگيت، و از زد و خورد با آنها براى خلوت نمودن و تنهائى گزيدن با تو آسوده گردان، تا همه جاى زمين جز تو پرستش نشود، و جز تو براى كسى از ايشان پيشانى به خاك نگذارد.

(8) خدايا! اهل هر ناحيه‌اى از مسلمانان را به جنگ با مشركين كه در برابر ايشانند بفرست، و آنان را از جانب خود به فرشتگان پياپى كمك فرما، تا دشمنان را به بيابانها كشانده و اسير نموده و بكشند، يا آنكه اعتراف كنند كه توئى خدائى كه معبودى جز تو نيست، يگانه و بى‌شريكى.

(9) خداوندا! درخواست مرا درباره‌ى مشركين بر دشمنانت در اطراف شهرها، از هند و روم، تركستان، خزر، حبشه و نوبه، زنگبار، سقالبه، ديالمه، و ديگر گروههاى مردم كه مشرك هستند و نام و نشانشان پنهان است، و تو خود به علم و دانائيت آنها را مى‌شناسى، و به قدرت و توانائيت بر آنان آگاهى، شامل گردان.

(10) بار خدايا! كفار را از تعرض به مرزهاى مسلمانان به خودشان وادار، و به كاستنشان از كاستن مسلمانان جلوگيرى، و به پراكندگيشان از اجتماع بر مسلمانان بازدار.

(11) خداوندا! دلهايشان را از آرامش، و بدنهاشان را از توانائى تهى گردان، و قلبهايشان را از چاره‌جوئى فراموشى ده، و اندامشان را از جنگيدن با پيادگان سست نما، و آنان را از زد و خورد با دليران بترسان، و لشكرى از فرشتگانت با عذاب و آزار سخت از عذابهايت بر ايشان برانگيز، مانند كارى كه در روز بدر نمودى، كه به وسيله‌ى آن ريشه‌ى ايشان را قطع كرده، و شوكتشان را از بين برده، و گروهشان را پراكنده فرمائى.

(12) خدايا! آبهاى ايشان را به وبا، و خوردنيهايشان را به بيماريها آميخته گردان، و شهرهاشان را به زمين فروبر، و پياپى بر آن شهرها بلا و گرفتاريها برسان، و آنان را به قحطى و خشكسالى بكوب، و آذوقه‌هاشان را در تهى‌ترين زمين خود و در دورترين آن قرار ده، و قلعه‌هاى زمين را از آنها بازدار، و ايشان را به گرسنگى هميشگى و بيمارى دردناك دچار فرما.

(13) خداوندا! و هر جنگجوئى از اهل دينت كه با ايشان بجنگد، يا هر مجاهد و جنگ‌كننده‌اى از پيروان طريقه و راهت كه با آنها جنگ نمايد تا دينت بلندتر، و حزب و گروهت تواناتر، و بهره‌ات كاملتر گردد، پس كار را برايش آسان، و پيروزيش را عهده‌دار شو، و يارانى برايش اختيار كن، و پشتش را قوى و روزى‌اش را فراوان. و او را به نشاط بهره‌مند ساز، و گرمى آرزو را از او فرونشان، و او را از اندوه تنهائى برهان، و ياد زن و فرزند را فراموشش ساز،

(14) و او را به نيت نيكو راهنمائى، و عافيت و تندرستى را برايش عهده‌دار شو، و سلامتى و رهائى از بلاها را همراهش ساز، و او را از ترس دور دار، و جرات و دليرى در دلش بيفكن، و نيرومندى را روزيش گردان، و به كمك و يارى او را يارى فرما، و راهها و روشها را به او بياموز، و در حكم كردن راه درست و شايسته را به او بنما، و ريا و خودنمائى را از او بركنار كن، و او را از انجام كارى براى اينكه مردم بشنوند برهان، و انديشه و ياد و سفر كردن و ماندنش را در راه خود و براى خويش قرار ده.

(15) هر گاه با دشمن تو و دشمن خودش روبرو شود، آنان را در پيش چشمش اندك نما، و مقامشان را در دلش كوچك ساز، و او را بر ايشان غلبه ده، و آنان را بر او چيره مگردان، پس اگر زندگانى‌اش را به نيكبختى پايان داده شهادت را برايش مقدر نمودى، شهادتش پس از آن باشد كه دشمنت را به كشتن هلاك و تباه كند، و پس از آن باشد كه اسيرى آنها را به رنج افكند، و پس از آن باشد كه در مرزهاى مسلمانان ايمنى و آرامش برقرار شود، و پس از آن باشد كه دشمنانت پشت كرده‌ى شكست خورده برگردند.

(16) خداوندا! و هر مسلمانى كه جانشين جنگجو يا مرزدارى در كار خانه‌اش باشد، يا در نبود او خانواده‌اش را نگاهدارى كند، يا او را به برخى از دارائى‌اش كمك نمايد، يا او را به اسباب جنگ يارى كند، يا او را بر جهاد وادارد، يا او را در راهى كه در پيش گرفته به دعا همراهى نمايد، يا در پشت سرش آبروى او را حفظ كند، پس او را به اندازه‌ى پاداش مسلمان جنگجو و مرزدار پاداش ده، و عوض كارش را در دنيا عطا فرما، كه سود آنچه پيش از اين انجام داده، و شادى كارى كه به جاى آورده دريابد، تا آنگاه كه زمانش به پايان رسيده، و به آنچه براى او از فضل و احسانت روان ساخته‌اى و از كرم و بخششت آماده نموده‌اى برسد.

(17) خدايا! و هر مسلمانى كه اسلام براى او اهميت داشته باشد، و گرد آمدن مشركين او را اندوهگين سازد، پس قصد جنگ نمايد و ناتوانى بر او عارض شود، يا فقر و تهيدستى او را به توقف وادارد، يا واقعه‌اى او را از قصدش به تاخير اندازد، يا جلوگيرى در برابر اراده و خواسته‌اش پيش آيد، پس نام او را در زمره‌ى عبادت‌كنندگان بنويس و پاداش جهادگران را به او عطا فرما، و او را در زمره‌ى كشته‌شدگان در راه حق و شايستگان قرار ده.

(18) بار خدايا! بر محمد بنده و فرستاده‌ى خود و بر خاندانش درود فرست، درودى كه بر درودها برتر، و جاودانه‌تر باشد، مدتش پايان نپذيرد، و تعدادش تمام نگردد، مانند كاملترين درودهائى كه بر يكى از دوستان گذشته‌ات فرستاده‌اى، زيرا تو بسيار بخشنده، ستوده شده، آغازكننده، بازگرداننده، و آنچه بخواهى انجام مى‌دهى.