دعای 27 ( دعا برای مرزداران ) ترجمه محمود صلواتی

(1) بار خدايا بر محمد و خاندانش درود فرست و مرزهاى مسلمانان را به عزتت استوار بدار، و بر مرزبانان ياريت را فرو بار، و عطايشان را از كرمت به فراوانى ارزانى دار.

(2) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و شمار مرزبانان را افزايش ده، جنگ افزارشان را برنده، حوزه‌هايشان را حراست شده و پيرامونشان را نفوذ ناپذير قرار ده، جمعشان را متحد ساز، و خود به تدبير كارشان پرداز، رشته‌ى آذوقه‌شان را گسسته مدار، و دشواريهايشان را از پيش پايشان بردار، آنان را به نصر خود يارى، با شكيبايى همراهى، و در چاره‌سازى دقت نظر عطا فرما.

(3) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و هنگام روبرو شدن با دشمن ياد دنياى فريبا را از يادشان ببر، و انديشه‌ى اموال فتنه‌انگيز را از دلشان بستر، بهشت را فرارويشان آر، و آنچه را براى بهشتيان آماده كرده‌اى در برابرشان دار: آن سراهاى ارجمند، آن منازل كرامتمند، آن جوريان دل آرا، آن جويباران سرشار از نوشابه‌هاى گوارا، آن درختان شاخه آويخته، با انواع ميوه‌هاى رسيده، تا هيچ يك از آنان آهنگ بازگشت نكند، و خيال گريز از هماورد در خاطر كس نگذرد.

(4) بار خدايا، بدين درخواست دشمنانشان را در هم شكن، چنگالشان را فرو افكن، ميان آنان و جنگ افزارشان جدايى انداز، بند دلهايشان را گسسته ساز، زاد و توشه‌شان را دور از دسترشان بر، به جاده‌هاى سرگردانيشان آور، از هدفشان منحرفشان ساز راه تداركشان را از استفاده بينداز. از شمارشان بكاه، دلشان را لبريز كن از و حشتى جانكاه، دستشان را از گشودن بازدار، زبانشان را از گفتن بندآر، و عقبه‌شان را پراكنده دار، شكستشانرا سبب عبرت ديگران گردان، و آرزوى كسانى را كه پشت سر اينانند بر باد ده به خوارى آنان.

(5) بار خدايا، زهدانهاى زنانشان را سترون ساز، صلب پدرانشان را از توليد بينداز، نسل ستوران و احشامشان را از گسترش باز دار، آسمانشان را از بارش و زمينشان را از رويش بدار.

(6) بار خدايا، بدين درخواست، بلاد مسلمانان را پايدار، و شهرهايشان را استوار ساز، اموالشان را رو به فزونى نه، و از پيكار با دشمنان فراغتشان ده، تا فرصت يابند تو را بپرستند، و به راز و نياز با تو بپردازند، تا مردم سراسر گيتى كسى جز تو را نپرستند، و در برابر ديگرى جز تو چهره بر خاك نسايند.

(7) بار خدايا، مسلمانان هر منطقه را براى نبرد با مشركانى كه در برابر آنانند گسيل‌دار، و از سوى خود گروههايى از فرشتگان را كه پياپى مى‌آيند به ياريشان برگمار، تا دشمنان را با كشتن و به اسارت گرفتن تا پايان خاك واپس رانند، يا انيكه مشركان اقرار كنند كه جز تو خداى يكتا و بى‌انباز خدايى نمى‌باشد.

(8) بار خدايا، چنان كن كه اين دعا همه دشمنانت را در سراسر گيتى فراگيرد: از روميان و تركان و خزريان و حبشيان و مردم نوبه و زنگبار و سقلابيان و ديلميان و ديگر امت‌هاى مشرك كه نام و صفاتشان را كسى نداند، و تو خود به داناييت آنان را مى‌شناسى و به تواناييت مشرف بر آنانى.

(9) بار خدايا، مشركان را با مشركان در آويز تا از دست اندازى به شهرهاى مسلمانان فرو مانند، از شمارشان بكاه تا از شمار مسلمانان نكاهند، ميانشان اختلاف افكن تا بر مسلمانان متحد نشوند.

(10) بار خدايا، دلهايشان را از آرامش، تن‌هايشان را از كوشش، تهى گردان، و انديشه‌ى هر نيك را از دلهايشان بزداى، هنگام نبرد با مردان ما اندامشان را سست ساز، و در دلهايشان بيم انداز، تا از نبرد با دليران اسلام فرو مانند، سپاهى از فرشتگانت، همراه با عذابى از عذابهايت، بر سرشان فرست، آن سان كه در جنگ بدر فرستادى، تا ريشه‌ى آنان بركنى، شوكتشان بدروى، و جمعشان را پراكنده گردانى.

(11) بار خدايا، آبهايشان را به وبا، و طعامشان را به رنج و بلا، درآميز، و شهرهياشان را با زلزله فروريز، پى در پى سنگ بلا بر سر زمينشان ببار، و با قحطسالى دمارشان برآر، زاد و توشه‌شان را در بى‌باران‌ترين و دورترين سرزمين قرار ده، و در پناهگاههاى زمين پناهشان مده، همواره گرسنه‌شان بدار، و بيمارى دردناك بر تنشان ببار.

(12) بار خدايا، هر پيكارجويى از گروندگان به آيينت كه به پيكارشان برخيزد، و هر مجاهدى از پيروان سنتت كه با آنان بستيزد، تا دينت برافراشته‌ترين، حزبت تواناترين، و بهره‌ات كاملترين گردد، برايش آسانى پيش آور، كارش را به گشايش بر، و پرچم پيروزى بر سرش گستر، وى را ياورانى همراه برگزين، و برايش پشت گرمى بيافرين، هزينه‌اش را به فراوانى ارزانى دار، و نشاط و خرمى بر وى ببار، گرمى آرزو از دلش فرو نشان، و از اندوه تنهاييش وارهان، و ياد زن و فرزند را از خاطرش بران.

(13) بار خدايا، حسن نيتش ده، عافيتش بخش، سلامتش بدار، از ترس دورش دار، در دلش دليرى افكن، در برابر دشمن سرسختى‌اش ده، به ياريت ياريش فرما، سيره و سنت‌ها را به وى بنما، در فرماندهى راه درست را برايش بگشا، از ريا كارى بر كنارش دار، دلبستگى به نام و آوازه را از دلش بردار، و چنان كن كه فكر و ذكر و سفر و حضرش در راه تو و براى تو باشد.

(14) بار خدايا، هر بار با دشمن تو و دشمن خود روبرو شود، شمار آنان را در چشمش اندك انداز، ومقامشان را در دلش كوچك ساز، او را بر دشمن چيرگى ده، و دشمن را بر وى چيرگى مده. خداوندا، اگر مقدر فرموده‌اى زندگيش را به سعادت پايان بخشى، و از فيض شهادت بهره‌مندش سازى، چنان كن كه شهادتش همراه با هلاكت دشمنت گردد، و پس از به اسارت كشيدنشان باشد، پس از آن باشد كه مرزهاى مسلمانان ايمنى يافته، و دشمنانت پشت كرده روى به هزيمت نهاده‌اند.

(15) بار خدايا، هر مسلمانى كه رزمنده يا مرزبانى را به هنگام نبودنش عهده دار امور خانه‌اش گردد، يا باز ماندگانش را سرپرستى نمايد، يا به بخشى از مال خود كمكش كند، يا با ساز و برگ نبرد ياريش دهد، يا به جهادش برانگيزد، بار خدايا وى را پاداشى چونان پاداش وى عطا فرما، به همان گونه و به همان اندازه، و بخشى از بهره‌اش را در اين دنيا قرار بده، كه سود آنچه را تقديم داشته، و شادكامى آنچه را پيش فرستاده، به زودى به دست آرد، تا آنگاه كه عمرش به پايان رسد، فضل بى كرانى كه بهره‌اش كرده‌اى و نعمتى كه برايش مهيا ساخته‌اى نصيبش گردد.

(16) بار خدايا، هر مسلمانى يك امر اسلام نگرانش دارد، و بسيج مشركان بر مسلمانان ملولش سازد، و آهنگ جهاد كند، يا به جهاد رود اما به خاطر ناتوانى از كار فرو ماند، يا بينوايى سبب فروماندش گردد، يا حادثه‌اى از تصميمش بازش دارد، يا ناخواسته مانعى بر سر راهش پديد آيد، نامش را در زمره‌ى عبادت كنندگان بنگار، و پاداش مجاهدان برايش مقرر دار، و در شمار شهيدان و شايستگان به شمارش آر.

(17) بار خدايا، بر محمد بنده و پيامبرت و بر خاندان محمد درود فرست، درودى از هر درود ديگر برتر، و از هر سلام و تحيت فراتر، درودى كه زمانش پايان نپذيرد، و شمارش به آخر نرسد، درودى كاملتر از هر درودى كه بر هر يك از دوستانت فرستادى كه تو بخشنده، ستوده، آغاز كننده و باز گرداننده‌اى، وانجام مى‌دهى هر چه را خواهى.

(18)