فارسی
دعای 27 ( دعا برای مرزداران ) ترجمه محمد علی مجاهدی
دعای 26
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِأَهْلِ الثُّغُورِ
دعاى امام در حق مرزداران
دعاى امام در حق مرزداران
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ حَصِّنْ ثُغُورَ الْمُسْلِمِينَ بِعِزَّتِكَ ، وَ أَيِّدْ حُمَاتَهَا بِقُوَّتِكَ ، وَ أَسْبِغْ عَطَايَاهُمْ مِنْ جِدَتِكَ .
(1) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و مرزهاى (كشور اسلامى و سرزمين) مسلمانان را به عزت خود (از آسيب دشمن) در امان نگاه دار، و نگاهبانان سرحدات (كشور اسلامى) را به نيروى خويش توان ده و عطايا (و در آمد) ايشان را به توانگرى بى‌منتهايت فراوان گردان.
﴿2﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ كَثِّرْ عِدَّتَهُمْ ، وَ اشْحَذْ أَسْلِحَتَهُمْ ، وَ احْرُسْ حَوْزَتَهُمْ ، وَ امْنَعْ حَوْمَتَهُمْ ، وَ أَلِّفْ جَمْعَهُمْ ، وَ دَبِّرْ أَمْرَهُمْ ، وَ وَاتِرْ بَيْنَ مِيَرِهِمْ ، وَ تَوَحَّدْ بِكِفَايَةِ مُؤَنِهِمْ ، وَ اعْضُدْهُمْ بِالنَّصْرِ ، وَ أَعِنْهُمْ بِالصَّبْرِ ، وَ الْطُفْ لَهُمْ فِي الْمَكْرِ .
(2) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و بر تعداد مرزداران (كشور اسلامى) بيفزاى و جنگ‌افزار آنان را تيز و برا ساز و از قلمروشان پاسدارى كن و حدود جبهه‌ى آنان را محكم و غير قابل نفوذ فرما، و در (ميانه‌ى) جمع آنان الفت و يكدلى و همانگى حاكم گردان، و امورشان را به سامان كن، و آذوقه‌ى آنان را پياپى برسان، و هزينه‌ى معيشتى‌شان را خود به تنهايى بر عهده‌گير، و با يارى خويش به تقويت آنان بكوش، و با شكيبايى امدادشان فرما و به آنان (راه) چاره‌جويى‌ها را به دقت بياموز.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ عَرِّفْهُمْ مَا يَجْهَلُونَ ، وَ عَلِّمْهُمْ مَا لَا يَعْلَمُونَ ، وَ بَصِّرْهُمْ مَا لَا يُبْصِرُونَ .
(3) بار الها! بر محمد و آل او درود فرست و آن چه را كه (مرزداران) نمى‌دانند به آنان بياموز و از امورى كه آگاهى ندارند آگاهشان كن.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَنْسِهِمْ عِنْدَ لِقَائِهِمُ الْعَدُوَّ ذِكْرَ دُنْيَاهُمُ الْخَدَّاعَةِ الْغَرُورِ ، وَ امْحُ عَنْ قُلُوبِهِمْ خَطَرَاتِ الْمَالِ الْفَتُونِ ، وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ نَصْبَ أَعْيُنِهِمْ ، وَ لَوِّحْ مِنْهَا لِأَبْصَارِهِمْ مَا أَعْدَدْتَ فِيهَا مِنْ مَسَاكِنِ الْخُلْدِ وَ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ وَ الْحُورِ الْحِسَانِ وَ الْأَنْهَارِ الْمُطَّرِدَةِ بِأَنْوَاعِ الْأَشْرِبَةِ وَ الْأَشْجَارِ الْمُتَدَلِّيَةِ بِصُنُوفِ الَّثمَرِ حَتَّى لَا يَهُمَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِالْاِدْبَارِ ، وَ لَا يُحَدِّثَ نَفْسَهُ عَنْ قِرْنِهِ بِفِرَارٍ .
(4) بار الها! بر محمد و آل او درود فرست و هنگام رويارويى با دشمن، خيال دنياى مكار و فريبا را از خاطرشان ببر و (نقش) خيالات مال و دارايى فتنه‌انگيز (دنيا) را از دل آنان بزداى، و بهشت را در نظرشان مجسم ساز، و آن چه را كه در بهشت (براى جهادگران) فراهم ساخته‌اى از (قبيل:) رودهاى جارى با نوشيدنى‌هاى رنگارنگ و گوناگون و درختان پربار با انواع ميوه‌ها، در پيش چشم آنان جلوه‌گر
ساز تا هيچ يك از مرزداران آهنگ گريختن و پشت كردن به دشمن نكنند وانديشه‌ى گريز از (روياروى با) هماورد را از ذهن خود عبور ندهند.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ افْلُلْ بِذَلِكَ عَدُوَّهُمْ ، وَ اقْلِمْ عَنْهُمْ أَظْفَارَهُمْ ، وَ فَرِّقْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَسْلِحَتِهِمْ ، وَ اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ ، وَ بَاعِدْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَزْوِدَتِهِمْ ، وَ حَيِّرْهُمْ فِي سُبُلِهِمْ ، وَ ضَلِّلْهُمْ عَنْ وَجْهِهِمْ ، وَ اقْطَعْ عَنْهُمُ الْمَدَدَ ، وَ انْقُصْ مِنْهُمُ الْعَدَدَ ، وَ امْلَأْ أَفْئِدَتَهُمُ الرُّعْبَ ، وَ اقْبِضْ أَيْدِيَهُمْ عَنِ الْبَسْطِ ، وَ اخْزِمْ أَلْسِنَتَهُمْ عَنِ النُّطْقِ ، وَ شَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ وَ نَكِّلْ بِهِمْ مَنْ وَرَاءَهُمْ ، وَ اقْطَعْ بِخِزْيِهِمْ أَطْمَاعَ مَنْ بَعْدَهُمْ .
(5) بارالها! به بركت اين دعا (صفوف) دشمنان آنان را در هم بشكن و ناخن دشمنان‌شان را (از سر انگشتان) برچين و نابودشان فرما، و در ميانه‌ى دشمن و جنگ‌افزار آنان جدايى بيفكن، و بندهاى دل آنان را از هم بگسل، و توشه و آذوقه آنان را از دسترسشان دور ساز و در راه‌ها سرگردانشان كن و از مقصدى كه (در پيش رو) دارند گمراهشان فرما، و (راه) مددرسانى به آنان را قطع كن، و تعداد آنان را اندك ساز، و در دل‌هاى آنان هراس انداز، و دست آنان را چنان ببند كه نتوانند گشود، و زبان ايشان را از گفتار ببند، و با پراكندگى (صفوف) دشمنان (قواى) پشت سر آنان را متفرق كن و شكست دشمن را مايه‌ى عبرت ديگر همرزمانشان قرار ده، با زبونى اينان (رشته‌ى) اميد دشمنان ديگر را كه از دنباله‌ى آنان خواهند آمد، پاره كن.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ عَقِّمْ أَرْحَامَ نِسَائِهِمْ ، وَ يَبِّسْ أَصْلَابَ رِجَالِهِمْ ، وَ اقْطَعْ نَسْلَ دَوَابِّهِمْ وَ أَنْعَامِهِمْ ، لَا تَأْذَنْ لِسَمَائِهِمْ فِي قَطْرٍ ، وَ لَا لِأَرْضِهِمْ فِي نَبَاتٍ .
(6) بارالها! زنان دشمن را عقيم و نازا، و صلب مردانشان را خشك، و نسل چهارپايان و سوارى و گاو و گوسفندانشان را قطع كن، به آسمانشان اجازه‌ى باريدن و به زمين آنان اجازه‌ى روييدن مده.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ وَ قَوِّ بِذَلِكَ مِحَالَ أَهْلِ الْإِسْلَامِ ، وَ حَصِّنْ بِهِ دِيَارَهُمْ ، وَ ثَمِّرْ بِهِ أَمْوَالَهُمْ ، وَ فَرِّغْهُمْ عَنْ مُحَارَبَتِهِمْ لِعِبَادَتِكَ ، وَ عَنْ مُنَابَذَتِهِمْ لِلْخَلْوَةِ بِكَ حَتَّى لَا يُعْبَدَ فِي بِقَاعِ الْأَرْضِ غَيْرُكَ ، وَ لَا تُعَفَّرَ لِأَحَدٍ مِنْهُمْ جَبْهَةٌ دُونَكَ .
(7) بارالها! به آنچه از تو طلب كردم پشت مسلمانان را قوى و (محدوده‌ى) شهرهايشان را به دژى محكم و حصارى متسحكم، استوار ساز و (شجره‌ى) دارايى آنان را بارور كن و خاطرشان را از (مشغله‌ى) جنگ و از رزمشان با دشمن آسوده ساز كه بندگى تو كنند و با تو در خلوت به راز و نياز بپردازند و تا آنجا كه در گستره‌ى كره‌ى زمين جز تو را نپرستند و هيچ يك از آنان جز به درگاه تو جبين بر خاك نسايند.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ اغْزُ بِكُلِّ نَاحِيَةٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ عَلَى مَنْ بِإِزَائِهِمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ، وَ أَمْدِدْهُمْ بِمَلَائِكَةٍ مِنْ عِنْدِكَ مُرْدِفِينَ حَتَّى يَكْشِفُوهُمْ إِلَى مُنْقَطَعِ التُّرَابِ قَتْلًا فِي أَرْضِكَ وَ أَسْراً ، أَوْ يُقِرُّوا بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ .
(8) بارالها! مسلمانان را در تمامى (جبهه‌ها) و نواحى به دفع مشركانى كه در برابر آنان (ايستاده) اند، برانگيز و به فرشتگان خود پياپى مدد فرست تا آنان را به دورترين نقطه‌ى كره‌ى خاك برانند وشرشان را با كشتن و به اسارت در آوردن آنان از سر مردم (مسلمان) كوتاه سازند مگر آنكه به يگانگى تو
كه همتا و انبازت نيست- اقرار كنند.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ وَ التُّرْكِ وَ الْخَزَرِ وَ الْحَبَشِ وَ النُّوبَةِ وَ الزَّنْجِ وَ السَّقَالِبَةِ وَ الدَّيَالِمَةِ وَ سَائِرِ أُمَمِ الشِّرْكِ ، الَّذِينَ تَخْفَى أَسْمَاؤُهُمْ وَ صِفَاتُهُمْ ، وَ قَدْ أَحْصَيْتهم بِمَعْرِفَتِكَ ، وَ أَشْرَفْتَ عَلَيْهِمَ بِقُدْرَتِكَ .
(9) بارالها! دشمنان خود را در هر كجا كه به سر مى‌برند به اين سرنوشت دچار كن چه در هند و روم و تركستان كه خزر و حبشه و نوبه و زنگبار (و چه) سقلابيان و ديالمه و ساير ملت‌هاى مشرك كه نام و نشان آنان براى ما مشخص نيست و تو آنانر را يكايك مى‌شناسى و به قدرت خويش بر آنان مسلطى.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ اشْغَلِ الْمُشْرِكِينَ بِالْمُشْرِكِينَ عَنْ تَنَاوُلِ أَطْرَافِ الْمُسْلِمِينَ ، وَ خُذْهُمْ بِالنَّقْصِ عَنْ تَنَقُّصِهِمْ ، وَ ثَبِّطْهُمْ بِالْفُرْقَةِ عَنِ الِاحْتِشَادِ عَلَيْهِمْ .
(10) بارالها! مشركان را (به جان هم انداز و) و به خود مشغول‌شان ساز تا از دستيابى بر ممالك اسلامى باز مانند و با كاستن شماره‌ى آنان از كاستن تعداد مسلمانان بازشان دار در ميانه‌ى آنان تفرقه افكن تا به مخالفت با مسلمانان گرد نيايند.
﴿11﴾
اللَّهُمَّ أَخْلِ قُلُوبَهُمْ مِنَ الْأَمَنَةِ ، وَ أَبْدَانَهُمْ مِنَ الْقُوَّةِ ، وَ أَذْهِلْ قُلُوبَهُمْ عَنِ الِاحْتِيَالِ ، وَ أَوْهِنْ أَرْكَانَهُمْ عَنْ مُنَازَلَةِ الرِّجَالِ ، وَ جَبِّنْهُمْ عَنْ مُقَارَعَةِ الْأَبْطَالِ ، وَ ابْعَثْ عَلَيْهِمْ جُنْداً مِنْ مَلَائِكَتِكَ بِبَأْسٍ مِنْ بَأْسِكَ كَفِعْلِكَ يَوْمَ بَدْرٍ ، تَقْطَعُ بِهِ دَابِرَهُمْ وَ تَحْصُدُ بِهِ شَوْكَتَهُمْ ، وَ تُفَرِّقُ بِهِ عَدَدَهُمْ .
(11) بارالها! دل آن را از آرامش تهى و بدنشان را از نيرو خالى كن و دل‌هايشان راز مكر و چاره‌جويى غافل گردان و اعضاى آنان را بى‌قوت و سست ساز كه هماوردى با مردان مسلمان نتوانند و در دلشان از فرشتگان خود را- با عذابى كه خود مى‌دانى- بر آنان بگمار، همان سان كه در روز (غزوه‌ى) بدر (بر سپاه دشمن) گماردى و بدين گونه دشمنان را بى‌بنياد شوكتشان را ريشه كن و جمع آنان را پريشان گردان.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ وَ امْزُجْ مِيَاهَهُمْ بِالْوَبَاءِ ، وَ أَطْعِمَتَهُمْ بِالْأَدْوَاءِ ، وَ ارْمِ بِلَادَهُمْ بِالْخُسُوفِ ، وَ أَلِحَّ عَلَيْهَا بِالْقُذُوفِ ، وَ افْرَعْهَا بِالُْمحُولِ ، وَ اجْعَلْ مِيَرَهُمْ فِي أَحَصِّ أَرْضِكَ وَ أَبْعَدِهَا عَنْهُمْ ، وَ امْنَعْ حُصُونَهَا مِنْهُمْ ، أَصِبْهُمْ بِالْجُوعِ الْمُقِيمِ وَ السُّقْمِ الْأَلِيمِ .
(12) بارالها! آب آشاميدنى آنان را به (ميكروب) وبا و خوراكشان را به بيمارى‌هاى گوناگونى درآميز و شهرهايشان را (در اثر زلزله) در (ژرفاى) زمين فرو بر و پيوسته بر (سر) آنان سنگهاى آسمانى بباران و به (بلاى) قحطى و خشكسالى گرفتارشان ساز، و خوار و بار (مورد نياز) ايشان را در بى‌بركت‌ترين و دورترين نقاط كره‌ى خاك قرار ده و دژهاى آن سرزمين را از حفاظت آنان باز دار و به گرسنگى هميشگى و بيمارى‌هاى دردناك دچارشان كن.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا غَازٍ غَزَاهُمْ مِنْ أَهْلِ مِلَّتِكَ ، أَوْ مُجَاهِدٍ جَاهَدَهُمْ مِنْ أَتْبَاعِ سُنَّتِكَ لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى وَ حِزْبُكَ الْأَقْوَى وَ حَظُّكَ الْأَوْفَى فَلَقِّهِ الْيُسْرَ ، وَ هَيِّىْ لَهُ الْأَمْرَ ، وَ تَوَلَّهُ بِالنُّجْحِ ، وَ تَخَيَّرْ لَهُ الْأَصْحَابَ ، وَ اسْتَقْوِ لَهُ ، الظَّهْرَ ، وَ أَسْبِغْ عَلَيْهِ فِي النَّفَقَةِ ، وَ مَتِّعْهُ بِالنَّشَاطِ ، وَ أَطْفِ عَنْهُ حَرَارَةَ الشَّوْقِ ، وَ أَجِرْهُ مِنْ غَمِّ الْوَحْشَةِ ، وَ أَنْسِهِ ذِكْرَ الْاَهْلِ وَ الْوَلَدِ .
(13) بارالها! هر مرد سلحشور و رزمنده‌اى كه از اهل دين و ملت تو هر جهادگرى كه از پيروان سنت تو با آنان بجنگد و به جهاد برخيزد تا دين تو (بر تمامى اديان در كره‌ى خاك) برترى يابد و حزب تو كارآتر و نيرومندتر گردد و نصيب
دوستان تو فزونى يابد، او را از آسايش (خيال) برخوردار ساز و امور زندگى او را به سامان دار، و پيروزيش را بر عهده گير و (شايسته‌ترين) ياران را براى او بگزين، و پشت او را (به قدرت خود) قوى و توانا كن و درآمد او را فراوانى بخش (تا در انفاق و دستگيرى از بينوايان دستى گشاده داشته باشد) و او را از طراوت و خرمى بهره‌مند ساز و آتش اشتياق شهر و فرزند و خانمان را در دل او فرو نشان (تا رغبتى به امور دنيا نداشته باشد) و از هراس تنهاييش امان ده و خيال همسر و (انديشه‌ى) فرزندان را از دل او بيرون كن؛
﴿14﴾
وَ أْثُرْ لَهُ حُسْنَ النِّيَّةِ ، وَ تَوَلَّهُ بِالْعَافِيَةِ ، وَ أَصْحِبْهُ السَّلَامَةَ ، وَ أَعْفِهِ مِنَ الْجُبْنِ ، وَ أَلْهِمْهُ الْجُرْأَةَ ، وَ ارْزُقْهُ الشِّدَّةَ ، وَ أَيِّدْهُ بِالنُّصْرَةِ ، وَ عَلِّمْهُ السِّيَرَ وَ السُّنَنَ ، وَ سَدِّدْهُ فِي الْحُكْمِ، وَ اَعْزِلْ عَنْهُ الرِّيَاءَ ، وَ خَلِّصْهُ مِنَ السُّمْعَةِ ، وَ اجْعَلْ فِكْرَهُ وَ ذِكْرَهُ وَ ظَعْنَهُ وَ اِقَامَتَهُ ، فِيِكَ وَ لَكَ .
(14) و نيت او را نيكو ساز و تندرستى او را خود بر عهده گير و ايمنى و سلامت را رفيق راهش ساز، و هراس (از غير خود) را از دل او ببر، و دل او را دليرى ده و نيرومندش ساز و به نصرت خويش تأييدش فرما و سيره و سنت‌هاى اسلامى را به او بياموز و راه درست داورى را به او بنماى و او را از ريا دور كن و از (بلاى) خودنمايى و شهرت طلبى مصونش دار و فكر و ذكر و سكون و جنبش او را در راه خود و براى خود قرار ده؛
﴿15﴾
فَإِذَا صَافَّ عَدُوَّكَ وَ عَدُوَّهُ فَقَلِّلْهُمْ فِي عَيْنِهِ ، وَ صَغِّرْ شَأْنَهُمْ فِي قَلْبِهِ ، وَ أَدِلْ لَهُ مِنْهُمْ ، وَ لَا تُدِلْهُمْ مِنْهُ ، فَإِنْ خَتَمْتَ لَهُ بِالسَّعَادَةِ ، وَ قَضَيْتَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ فَبَعْدَ أَنْ يَجْتَاحَ عَدُوَّكَ بِالْقَتْلِ ، وَ بَعْدَ أَنْ يَجْهَدَ بِهِمُ الْأَسْرُ ، وَ بَعْدَ أَنْ تَأْمَنَ أَطْرَافُ الْمُسْلِمِينَ ، وَ بَعْدَ أَنْ يُوَلِّيَ عَدُوُّكَ مُدْبِرِينَ .
(15) و هنگامى كه با دشمنانت- كه دشمن او نيز هستند- به مصاف درآيد شماره‌ى (سپاهيان) دشمن را در نظر او ناچيز و اندك جلوه‌گر ساز و شوكتشان را در دل او كوچك گردان، و او را بر آنان چيره كن و دشمن را بر او چيره مساز، و اگر پايان زندگى او را (همراه) با نيكبختى و سعادت مقرر كرده و شهادت را روزى او فرموده‌اى، اين سعادت را از آن او ساز كه ريشه‌ى دشمن تو را با كشتن او بركنده و يا با اسيرى او زبون و خوارش كرده باشد، و پيرامون مرزهاى (كشورهاى) مسلمان را امنيت فرا گرفته و دشمنت رو به هزيمت نهاده باشد.
﴿16﴾
اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا مُسْلِمٍ خَلَفَ غَازِياً أَوْ مُرَابِطاً فِي دَارِهِ ، أَوْ تَعَهَّدَ خَالِفِيهِ فِي غَيْبَتِهِ ، أَوْ أَعَانَهُ بِطَائِفَةٍ مِنْ مَالِهِ ، أَوْ أَمَدَّهُ بِعِتَادٍ ، أَوْ شَحَذَهُ عَلَى جِهَادٍ ، أَوْ أَتْبَعَهُ فِي وَجْهِهِ دَعْوَةً ، أَوْ رَعَى لَهُ مِنْ وَرَائِهِ حُرْمَةً ، فَآجِرْ لَهُ مِثْلَ أَجْرِهِ وَزْناً بِوَزْنٍ وَ مِثْلًا بِمِثْلٍ ، وَ عَوِّضْهُ مِنْ فِعْلِهِ عِوَضاً حَاضِراً يَتَعَجَّلُ بِهِ نَفْعَ مَا قَدَّمَ وَ سُرُورَ مَا أَتَى بِهِ ، إِلَى أَنْ يَنْتَهِيَ بِهِ الْوَقْتُ إِلَى مَا أَجْرَيْتَ لَهُ مِنْ فَضْلِكَ ، وَ أَعْدَدْتَ لَهُ مِنْ كَرَامَتِكَ .
(16) بارالها! هنگامى كه رزمنده‌ى مسلمان در جبهه‌ى جنگ حضور دارد و مرزبان (كشور اسلامى) سرگرم مرزدارى است هر مسلمانى كه در غياب او به امور زندگيش رسيدگى كند يا هزينه‌ى معيشتى افراد تحت تكفل او را بر عهده گيرد و يا با قسمتى از مال و دارايى خويش يه يارى او برخيزد، يا ساز و برگ جنگى و
ادوات رزمى او را فراهم سازد، يا همت او را براى نبرد با دشمن برانگيزد، يا او را در راهى كه در پيش گرفته است با دعاى خير همراهى كند، يا در غياب او در حفظ آبرويش بكوشد، پس (اى خداى بزرگ!) اجرى همانند و همسنگ آن رزمنده به او نيز عطا كن و عمل او را پاداشى نقد (در همين دنيا) عنايت فرما كه به زودى فايده‌ى عمل خيرى را كه پيشاپيش فرستاده و شادمانى و خرسندى كارى را كه انجام داده است دريابد تا آن گاه كه عمر او به نقطه‌ى پايان رسد و (در آن دنيا نيز) به آن چه كه براى او از فضل و احسان خويش مهيا ساخته‌اى و از روى كرم و بخشش خود براى او آماده كرده‌اى، برسد.
﴿17﴾
اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا مُسْلِمٍ أَهَمَّهُ أَمْرُ الْإِسْلَامِ ، وَ أَحْزَنَهُ تَحَزُّبُ أَهْلِ الشِّرْكِ عَلَيْهِمْ فَنَوَى غَزْواً ، أَوْ هَمَّ بِجِهَادٍ فَقَعَدَ بِهِ ضَعْفٌ ، أَوْ أَبْطَأَتْ بِهِ فَاقَةٌ ، أَوْ أَخَّرَهُ عَنْهُ حَادِثٌ ، أَوْ عَرَضَ لَهُ دُونَ إِرَادَتِهِ مَانِعٌ فَاكْتُبِ اسْمَهُ فِي الْعَابِدِينَ ، وَ أَوْجِبْ لَهُ ثَوَابَ الُْمجَاهِدِينَ ، وَ اجْعَلْهُ فِي نِظَامِ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِينَ .
(17) بارالها! هر مسلمانى كه به امر اسلام اهميت دهد و از گرد آمدن اهل شرك در برابر ملت اسلام اندوهگين شود و با آن كه قصد رويارويى و آهنگ جهاد با مشركان را دارد ولى به خاطر ضعف و ناتوانى، خانه‌نشين شده و يا به جهت تنگدستى و بينوايى، آهنگ زندگيش به كندى گرايد و يا بروز پيشامدى تصميم او را (مبنى بر شركت در جهاد با مشركان) به تأخير اندازد و يا مانعى سد راه اراده‌ى او گردد، (بارالها!) نام او ار در شمار عبادت كنندگان (واقعى) منظور فرما و پاداش جهادگران (راه حق) را به او عنايت كن، و او را در زمره‌ى شهيدان و صالحان (درگاه خويش) قرار ده.
﴿18﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، صَلَاةً عَالِيَةً عَلَى الصَّلَوَاتِ ، مُشْرِفَةً فَوْقَ التَّحِيَّاتِ ، صَلَاةً لَا يَنْتَهِي أَمَدُهَا، وَ لَا يَنْقَطِعُ عَدَدُهَا كَأَتَمِّ مَا مَضَى مِنْ صَلَوَاتِكَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ الْمُبْدِئُ الْمُعِيدُ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ .
(18) بارالها! بر محمد بنده و رسول خويش و آل او درود فرست (درودى) بالاتر از هر درود و برتر از هر ستايش، درودى كه از نظر زمانى پايان نپذيرد و از نظر شماره متوالى و ادامه‌دار باشد، همانند كامل‌ترين درودهايى كه بر يكى از اولياى خويش نثار كرده‌اى چرا كه تو بسيار بخشنده‌اى و ستوده، و آغازگر (خلقتى) و بازگرداننده‌ى (مردم در روز قيامت) و تويى كه هر چه اراده كنى انجامش مى‌دهى.
برچسب:
دعای بیست و هفت صحیفه سجادیه
-دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه
-دعای 27 صحیفه سجادیه
-دعای ۲۷ صحیفه سجادیه
-بیست و هفتمین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
