وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِأَهْلِ الثُّغُورِ
از دعاهاى اوست دربارهى مرزداران
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ حَصِّنْ ثُغُورَ الْمُسْلِمِينَ بِعِزَّتِكَ ، وَ أَيِّدْ حُمَاتَهَا بِقُوَّتِكَ ، وَ أَسْبِغْ عَطَايَاهُمْ مِنْ جِدَتِكَ .
(1) خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و مرزهاى مسلمانان را به عزت و چيرگى خود استوار دار، و نگاهبانان آنها را به نيروى خويش، تأييد فرما، و پاداش آنان را از دارايى خويش، تمام و كامل گردان!
﴿2﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ كَثِّرْ عِدَّتَهُمْ ، وَ اشْحَذْ أَسْلِحَتَهُمْ ، وَ احْرُسْ حَوْزَتَهُمْ ، وَ امْنَعْ حَوْمَتَهُمْ ، وَ أَلِّفْ جَمْعَهُمْ ، وَ دَبِّرْ أَمْرَهُمْ ، وَ وَاتِرْ بَيْنَ مِيَرِهِمْ ، وَ تَوَحَّدْ بِكِفَايَةِ مُؤَنِهِمْ ، وَ اعْضُدْهُمْ بِالنَّصْرِ ، وَ أَعِنْهُمْ بِالصَّبْرِ ، وَ الْطُفْ لَهُمْ فِي الْمَكْرِ .
(2) خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و بر شمار مرزداران بيفزاى، سلاحشان را بر او تيزكن، و قلمروشان را از آسيب دشمن نگه دار، و صحنهى كارزارشان را ايمن ساز، و در ميانشان همدلى و هماهنگى برقرار كن، و كارشان را سامان ده، و زاد و توشهى آنان را پياپى برسان، و برآوردن نيازشان را تو خود، بسنده باش، و به يارى خود، نيرومندشان گردان، و به شكيب و صبر و پايدارى، مددكارشان باش، و به لطف و مهر خويش، تدبير زيركى را به آنان بياموز.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ عَرِّفْهُمْ مَا يَجْهَلُونَ ، وَ عَلِّمْهُمْ مَا لَا يَعْلَمُونَ ، وَ بَصِّرْهُمْ مَا لَا يُبْصِرُونَ .
(3) خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و آنچه را كه نمىشناسند، به آنان بشناسان، و به آنچه كه نمىدانند، آگاهشان گردان، و بدانچه كه نمىبينند و بدان راه نمىبرند، بينايشان ساز!
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَنْسِهِمْ عِنْدَ لِقَائِهِمُ الْعَدُوَّ ذِكْرَ دُنْيَاهُمُ الْخَدَّاعَةِ الْغَرُورِ ، وَ امْحُ عَنْ قُلُوبِهِمْ خَطَرَاتِ الْمَالِ الْفَتُونِ ، وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ نَصْبَ أَعْيُنِهِمْ ، وَ لَوِّحْ مِنْهَا لِأَبْصَارِهِمْ مَا أَعْدَدْتَ فِيهَا مِنْ مَسَاكِنِ الْخُلْدِ وَ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ وَ الْحُورِ الْحِسَانِ وَ الْأَنْهَارِ الْمُطَّرِدَةِ بِأَنْوَاعِ الْأَشْرِبَةِ وَ الْأَشْجَارِ الْمُتَدَلِّيَةِ بِصُنُوفِ الَّثمَرِ حَتَّى لَا يَهُمَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِالْاِدْبَارِ ، وَ لَا يُحَدِّثَ نَفْسَهُ عَنْ قِرْنِهِ بِفِرَارٍ .
(4) خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و به هنگام رويارويى با دشمن، ياد دنياى فريبگر و غرور بخش را از ذهن آنها (مرزداران) بزداى، و انديشهى مال فتنهانگيز را از صحنهى جانشان پاك گردان، و بهشت را فرارويشان قرار ده، و هر آنچه را كه در آن، براى ايشان فراهم آوردهاى از خانههاى جاويدان، و منزلگاههاى كرامت و بزرگوارى، حوريان زيباروى، و جويبارهاى سرشار و روان با نوشيدنىهاى گونهگون و درختان انبوه سايهگستر و ميوهافشان، در پيش چشمشان مجسم گردان، آن چنان كه هيچ يك از آنان، آهنگ فرار و روى برتافتن از جنگ را ننمايد، و انديشهى گريز از همارود خويش را به دل راه ندهد!
﴿5﴾
اللَّهُمَّ افْلُلْ بِذَلِكَ عَدُوَّهُمْ ، وَ اقْلِمْ عَنْهُمْ أَظْفَارَهُمْ ، وَ فَرِّقْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَسْلِحَتِهِمْ ، وَ اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ ، وَ بَاعِدْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَزْوِدَتِهِمْ ، وَ حَيِّرْهُمْ فِي سُبُلِهِمْ ، وَ ضَلِّلْهُمْ عَنْ وَجْهِهِمْ ، وَ اقْطَعْ عَنْهُمُ الْمَدَدَ ، وَ انْقُصْ مِنْهُمُ الْعَدَدَ ، وَ امْلَأْ أَفْئِدَتَهُمُ الرُّعْبَ ، وَ اقْبِضْ أَيْدِيَهُمْ عَنِ الْبَسْطِ ، وَ اخْزِمْ أَلْسِنَتَهُمْ عَنِ النُّطْقِ ، وَ شَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ وَ نَكِّلْ بِهِمْ مَنْ وَرَاءَهُمْ ، وَ اقْطَعْ بِخِزْيِهِمْ أَطْمَاعَ مَنْ بَعْدَهُمْ .
(5) خدايا! بدين وسيله (پاداشها)، صف دشمنشان را درهم شكن و آنها (دشمنان) را ضعيف و ناتوان گردان، و ميان ايشان و سلاحشان جدايى افكن، و تار و پود دلشان را بگسل، و دست ايشان را از زاد و توشهى خود، كوتاه گردان، و در راهى كه مىپيمايند، سرگردانشان كن، و از هدفى كه در پيش دارند، بازشان دار، و كمك حاميانشان را از آنان، بازگير، و از شمارشان بكاه، و دلهاشان را با بيم و هراس، بياكن و بازوانشان را هرگز مگشا، و زبانشان را از سخن گفتن، فروبند، و با شكست آنان (دشمنان)، دنبالههاشان را فرارى ده، و با زبون ساختن ايشان، پيروان آنها را كه از پى مىآيند، نااميد گردان، و هوس تهاجم را از آنان بازستان!
﴿6﴾
اللَّهُمَّ عَقِّمْ أَرْحَامَ نِسَائِهِمْ ، وَ يَبِّسْ أَصْلَابَ رِجَالِهِمْ ، وَ اقْطَعْ نَسْلَ دَوَابِّهِمْ وَ أَنْعَامِهِمْ ، لَا تَأْذَنْ لِسَمَائِهِمْ فِي قَطْرٍ ، وَ لَا لِأَرْضِهِمْ فِي نَبَاتٍ .
(6) خدايا! زنان دشمنان را نازا كن، و صلب مردانشان را بخشكان، و نسل چارپايان سوارى ده و شيرده، شتر و گاو و گوسفند آنها را برانداز، و آسمانشان را به باريدن باران، و زمينشان را به روييدن درختان، اذن مده!
﴿7﴾
اللَّهُمَّ وَ قَوِّ بِذَلِكَ مِحَالَ أَهْلِ الْإِسْلَامِ ، وَ حَصِّنْ بِهِ دِيَارَهُمْ ، وَ ثَمِّرْ بِهِ أَمْوَالَهُمْ ، وَ فَرِّغْهُمْ عَنْ مُحَارَبَتِهِمْ لِعِبَادَتِكَ ، وَ عَنْ مُنَابَذَتِهِمْ لِلْخَلْوَةِ بِكَ حَتَّى لَا يُعْبَدَ فِي بِقَاعِ الْأَرْضِ غَيْرُكَ ، وَ لَا تُعَفَّرَ لِأَحَدٍ مِنْهُمْ جَبْهَةٌ دُونَكَ .
(7) خدايا! با اين كار (با سختگيرى بر دشمن)، سرزمينهاى مسلمانان را نيرومند، و شهر و ديارشان را دژى محكم، و اموالشان را ثمربخش گردان، و آنان را براى بندگى و پرستش خود، از جنگ با دشمن فارغ دار، و از درگيرى آسوده گردان، تا در خلوت، با تو ننشينند و در سراسر جهان، جز تو كسى پرستش نشود، و در پيشگاه هيچ كس جز تو چهرهاى بر خاك چهرهاى بر خاك سوده نگردد!
﴿8﴾
اللَّهُمَّ اغْزُ بِكُلِّ نَاحِيَةٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ عَلَى مَنْ بِإِزَائِهِمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ، وَ أَمْدِدْهُمْ بِمَلَائِكَةٍ مِنْ عِنْدِكَ مُرْدِفِينَ حَتَّى يَكْشِفُوهُمْ إِلَى مُنْقَطَعِ التُّرَابِ قَتْلًا فِي أَرْضِكَ وَ أَسْراً ، أَوْ يُقِرُّوا بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ .
(8) خدايا! در هر سويى كه مسلمانان زندگى مىكنند، ايشان را به تاراندن مشركانى كه با آنان سر جنگ دارند، برانگيز، و با فرشتگانى كه پياپى مىآيند، يارىشان فرما، تا اين كه آنان را با كشتار و اسارت، تا آن سوى زمين برانند، مگر آن كه به يگانگى تو اقرار كنند، و بدانند كه تو يگانهاى و معبودى جز تو شايستهى پرستش نيست؛ چرا كه تو يگانهى بىشريك و انبازى!
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ وَ التُّرْكِ وَ الْخَزَرِ وَ الْحَبَشِ وَ النُّوبَةِ وَ الزَّنْجِ وَ السَّقَالِبَةِ وَ الدَّيَالِمَةِ وَ سَائِرِ أُمَمِ الشِّرْكِ ، الَّذِينَ تَخْفَى أَسْمَاؤُهُمْ وَ صِفَاتُهُمْ ، وَ قَدْ أَحْصَيْتهم بِمَعْرِفَتِكَ ، وَ أَشْرَفْتَ عَلَيْهِمَ بِقُدْرَتِكَ .
(9) 9- خدايا! آنچه را كه در نفرين به دشمنانت از تو درخواست كنم، بر همهى آنان شامل كن؛ بر آنانى كه در سرزمينهاى: هند و روم و تركستان و خزر و حبشه و نوبه و زنگبار و سقلابيان و ديلمان سكونت دارند، و نيز ديگر امتهاى مشرك كه نام و نشانشان بر من پوشيده است و تو خود، ايشان را مىشناسى و به قدرت خويش، بر آنان چيرهاى!
﴿10﴾
اللَّهُمَّ اشْغَلِ الْمُشْرِكِينَ بِالْمُشْرِكِينَ عَنْ تَنَاوُلِ أَطْرَافِ الْمُسْلِمِينَ ، وَ خُذْهُمْ بِالنَّقْصِ عَنْ تَنَقُّصِهِمْ ، وَ ثَبِّطْهُمْ بِالْفُرْقَةِ عَنِ الِاحْتِشَادِ عَلَيْهِمْ .
(10) 10- خدايا! مشركان را به مشركان مشغول ساز، تا از دست درازى به مرزهاى مسلمانان، بازمانند، و از شمار آنان بكاه، تا از شمار مسلمانان نكاهند، و رشتهى اتحادشان را در صفآرايى و رويارويى با مسلمانان، از هم بگسل!
﴿11﴾
اللَّهُمَّ أَخْلِ قُلُوبَهُمْ مِنَ الْأَمَنَةِ ، وَ أَبْدَانَهُمْ مِنَ الْقُوَّةِ ، وَ أَذْهِلْ قُلُوبَهُمْ عَنِ الِاحْتِيَالِ ، وَ أَوْهِنْ أَرْكَانَهُمْ عَنْ مُنَازَلَةِ الرِّجَالِ ، وَ جَبِّنْهُمْ عَنْ مُقَارَعَةِ الْأَبْطَالِ ، وَ ابْعَثْ عَلَيْهِمْ جُنْداً مِنْ مَلَائِكَتِكَ بِبَأْسٍ مِنْ بَأْسِكَ كَفِعْلِكَ يَوْمَ بَدْرٍ ، تَقْطَعُ بِهِ دَابِرَهُمْ وَ تَحْصُدُ بِهِ شَوْكَتَهُمْ ، وَ تُفَرِّقُ بِهِ عَدَدَهُمْ .
(11) خدايا! دلهاشان را از آرامش، تهى گردان، و توان را از بدنهايشان بازگير، و افكارشان را از چارهجويى در كارها غافل ساز، و اندامشان را در مبارزه و هماوردى با مردان مسلمان، سست گردان، و از درگير شدن با شجاعان و دلير مردان جنگاور، بترسان، و لشگرى از فرشتگانت را همراه با عذابى از عذابهايت، به مانند كارى كه در روز «بدر» انجام دادى، براى نابودى آنان، بسيج كن، تا بدين وسيله، ريشهى دشمن را بركنى، و خار شوكتشان را از پيش پاى مسلمانان، بردارى، و گروه آنان را پراكنده سازى!
﴿12﴾
اللَّهُمَّ وَ امْزُجْ مِيَاهَهُمْ بِالْوَبَاءِ ، وَ أَطْعِمَتَهُمْ بِالْأَدْوَاءِ ، وَ ارْمِ بِلَادَهُمْ بِالْخُسُوفِ ، وَ أَلِحَّ عَلَيْهَا بِالْقُذُوفِ ، وَ افْرَعْهَا بِالُْمحُولِ ، وَ اجْعَلْ مِيَرَهُمْ فِي أَحَصِّ أَرْضِكَ وَ أَبْعَدِهَا عَنْهُمْ ، وَ امْنَعْ حُصُونَهَا مِنْهُمْ ، أَصِبْهُمْ بِالْجُوعِ الْمُقِيمِ وَ السُّقْمِ الْأَلِيمِ .
(12) خدايا! آب آشاميدنىشان را به (ميكروب) «وبا» بياميز، خوراكشان را به بيمارىها بيالاى، شهرهاشان را در (دل) زمين فروبر، و با فرو باريدن سنگهاى آسمانى، آنها را ويران كن، و با تازيانهى خشكسالى و قحطى بر سرشان بكوب، و زاد و توشهى آنان را در بىبركتترين و دورترين نقطهى زمين قرار ده، و سنگرهاى زمين را به رويشان بربند، و به گرسنگى دايم و بيمارى دردناك، دچارشان گردان!
﴿13﴾
اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا غَازٍ غَزَاهُمْ مِنْ أَهْلِ مِلَّتِكَ ، أَوْ مُجَاهِدٍ جَاهَدَهُمْ مِنْ أَتْبَاعِ سُنَّتِكَ لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى وَ حِزْبُكَ الْأَقْوَى وَ حَظُّكَ الْأَوْفَى فَلَقِّهِ الْيُسْرَ ، وَ هَيِّىْ لَهُ الْأَمْرَ ، وَ تَوَلَّهُ بِالنُّجْحِ ، وَ تَخَيَّرْ لَهُ الْأَصْحَابَ ، وَ اسْتَقْوِ لَهُ ، الظَّهْرَ ، وَ أَسْبِغْ عَلَيْهِ فِي النَّفَقَةِ ، وَ مَتِّعْهُ بِالنَّشَاطِ ، وَ أَطْفِ عَنْهُ حَرَارَةَ الشَّوْقِ ، وَ أَجِرْهُ مِنْ غَمِّ الْوَحْشَةِ ، وَ أَنْسِهِ ذِكْرَ الْاَهْلِ وَ الْوَلَدِ .
(13) خدايا! هر جنگاورى از اهل دين تو، و هر جهادگرى از پيروان آيين تو كه با آنان كارزار مىكند تا شريعت و آيين تو برتر آيد، و طرفداران تو نيرومندتر گردند و بهرهى دوستانت افزونتر شود، او را از آسايش و آسانى برخوردار ساز، و كارش را به سامان كن، و خود، پيروزىاش را به عهده گير، و ياوران شايستهاى را برايش برگزين، و پشتش را قوى گردان، و دستش را در انفاق، گشادهدار، و او را از شادابى و نشاط، بهرهمند گردان، و آتش اشتياق به ديدار زن و فرزندش را در دلش خاموش كن، و او را از اندوه تنهايى برهان و در پناه خود گير، و ياد زن و فرزندش را از ذهن او بزداى.
﴿14﴾
وَ أْثُرْ لَهُ حُسْنَ النِّيَّةِ ، وَ تَوَلَّهُ بِالْعَافِيَةِ ، وَ أَصْحِبْهُ السَّلَامَةَ ، وَ أَعْفِهِ مِنَ الْجُبْنِ ، وَ أَلْهِمْهُ الْجُرْأَةَ ، وَ ارْزُقْهُ الشِّدَّةَ ، وَ أَيِّدْهُ بِالنُّصْرَةِ ، وَ عَلِّمْهُ السِّيَرَ وَ السُّنَنَ ، وَ سَدِّدْهُ فِي الْحُكْمِ، وَ اَعْزِلْ عَنْهُ الرِّيَاءَ ، وَ خَلِّصْهُ مِنَ السُّمْعَةِ ، وَ اجْعَلْ فِكْرَهُ وَ ذِكْرَهُ وَ ظَعْنَهُ وَ اِقَامَتَهُ ، فِيِكَ وَ لَكَ .
(14) نيت و انگيزهى او را نيكو گردان، و او را در پناه عافيت خويش، يارى ده، و تندرستى را رفيق راهش كن، و هراس از دشمن را از دلش بيرون كن، و شهامت و دلاورى را در جانش بيفكن، و نيرومندى را روزىاش گردان، و به يارى خويش، حمايتش فرما، و راهها و روشها(ى نيكو) را به او بياموز، و راه درست در داورى را به او بنمايان، و رياكارى را از او دور دار، و او را از وابستگى به نام و آوازه، برهان، و فكر و ذكر و كوچيدن و اقامتش را در راه خود و براى خود، قرار ده.
﴿15﴾
فَإِذَا صَافَّ عَدُوَّكَ وَ عَدُوَّهُ فَقَلِّلْهُمْ فِي عَيْنِهِ ، وَ صَغِّرْ شَأْنَهُمْ فِي قَلْبِهِ ، وَ أَدِلْ لَهُ مِنْهُمْ ، وَ لَا تُدِلْهُمْ مِنْهُ ، فَإِنْ خَتَمْتَ لَهُ بِالسَّعَادَةِ ، وَ قَضَيْتَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ فَبَعْدَ أَنْ يَجْتَاحَ عَدُوَّكَ بِالْقَتْلِ ، وَ بَعْدَ أَنْ يَجْهَدَ بِهِمُ الْأَسْرُ ، وَ بَعْدَ أَنْ تَأْمَنَ أَطْرَافُ الْمُسْلِمِينَ ، وَ بَعْدَ أَنْ يُوَلِّيَ عَدُوُّكَ مُدْبِرِينَ .
(15) 15- پس در مصاف با دشمن، شمار آنان را در پيش چشم او اندك بنماى، منزلت و كارآيىشان را ناچيز گردان، و او را بر آنان، چيره ساز، و آنان را بر او پيروز مگردان. پس چنانچه فرجام زندگىاش را به نيكبختى تقدير كردهاى و شهادت را سرنوشت او قرار دادهاى، اين نيكبختى و شهادت را از پس كشتن دشمنان و اسارت آنان، و امنيت بخشيدن به مرزهاى مسلمانان، و فرارى دادن ايشان از ميدان جنگ، قرار ده!
﴿16﴾
اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا مُسْلِمٍ خَلَفَ غَازِياً أَوْ مُرَابِطاً فِي دَارِهِ ، أَوْ تَعَهَّدَ خَالِفِيهِ فِي غَيْبَتِهِ ، أَوْ أَعَانَهُ بِطَائِفَةٍ مِنْ مَالِهِ ، أَوْ أَمَدَّهُ بِعِتَادٍ ، أَوْ شَحَذَهُ عَلَى جِهَادٍ ، أَوْ أَتْبَعَهُ فِي وَجْهِهِ دَعْوَةً ، أَوْ رَعَى لَهُ مِنْ وَرَائِهِ حُرْمَةً ، فَآجِرْ لَهُ مِثْلَ أَجْرِهِ وَزْناً بِوَزْنٍ وَ مِثْلًا بِمِثْلٍ ، وَ عَوِّضْهُ مِنْ فِعْلِهِ عِوَضاً حَاضِراً يَتَعَجَّلُ بِهِ نَفْعَ مَا قَدَّمَ وَ سُرُورَ مَا أَتَى بِهِ ، إِلَى أَنْ يَنْتَهِيَ بِهِ الْوَقْتُ إِلَى مَا أَجْرَيْتَ لَهُ مِنْ فَضْلِكَ ، وَ أَعْدَدْتَ لَهُ مِنْ كَرَامَتِكَ .
(16) خدايا! هر مسلمانى را كه در غياب رزمندهاى يا مرزدارى، كارهاى خانهى او را به سامان رساند يا خانوادهى او را دلجويى و سرپرستى كند، يا از دارايى خويش، او را يارى دهد، يا اين كه او را به ساز و برگ زندگى مدد رساند، يا اين كه او را به سوى جهاد با دشمن، تشويق كند و آماده سازد، يا اين كه با دعاى خير، او را به سوى مقصد بدرقه كند، يا اين كه در غيبت او حريم او را پاس دارد، پس به مانند پاداشى كه به آن رزمنده مىدهى، به همان اندازه و با همان ويژگى، پاداشش ده و در مقابل كارى كه انجام داده است، مزد نقدى بر او عطا كن كه در دنيا از سود آنچه كه انجام داده، شادى و خرسندى كارى كه به جا آورده است، دريابد، تا آن گاه كه قافلهى زمان، او را در روز رستاخيز به پاداش بزرگ فضل و احسانت كه بر او روا داشتهاى و كرامتى كه برايش منظور كردهاى، برساند!
﴿17﴾
اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا مُسْلِمٍ أَهَمَّهُ أَمْرُ الْإِسْلَامِ ، وَ أَحْزَنَهُ تَحَزُّبُ أَهْلِ الشِّرْكِ عَلَيْهِمْ فَنَوَى غَزْواً ، أَوْ هَمَّ بِجِهَادٍ فَقَعَدَ بِهِ ضَعْفٌ ، أَوْ أَبْطَأَتْ بِهِ فَاقَةٌ ، أَوْ أَخَّرَهُ عَنْهُ حَادِثٌ ، أَوْ عَرَضَ لَهُ دُونَ إِرَادَتِهِ مَانِعٌ فَاكْتُبِ اسْمَهُ فِي الْعَابِدِينَ ، وَ أَوْجِبْ لَهُ ثَوَابَ الُْمجَاهِدِينَ ، وَ اجْعَلْهُ فِي نِظَامِ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِينَ .
(17) خدايا! هر مسلمانى كه به سرنوشت اسلام مىانديشد و اتحاد و يكپارچگى مشركان در برابر مسلمانان، او را اندوهناك كرده است و از اين رو، آهنگ جنگ با آنان كرده و براى جهاد با آنان آماده مىشود، و ضعف و ناتوانى او را زمينگير كرده، و فقر و نادارى، او را از نبرد با دشمن بازداشته، يا اين كه پيشامد روزگار، رفتن او را به جبههى جنگ به تأخير افكنده است، نام او را در دفتر بندگان خود، ثبت كن، و ثواب و پاداش مجاهدان راهت را براى او منظور فرما، و او را در ردهى شهيدان و نيكوكاران قرار ده!
﴿18﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، صَلَاةً عَالِيَةً عَلَى الصَّلَوَاتِ ، مُشْرِفَةً فَوْقَ التَّحِيَّاتِ ، صَلَاةً لَا يَنْتَهِي أَمَدُهَا، وَ لَا يَنْقَطِعُ عَدَدُهَا كَأَتَمِّ مَا مَضَى مِنْ صَلَوَاتِكَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ الْمُبْدِئُ الْمُعِيدُ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ .
(18) خدايا! بر محمد- كه بنده و فرستادهى توست- و دودمانش درود فرست، بالاترين درودها، برتر از هر تحيت و درود؛ درودى بىپايان و بىشمار چنان درودى كه در پيش، بر اولياى بزرگوارت فرستادهاى؛ چرا كه تو عطابخش ستودهاى، آغازگر هستى، و پايان بخش آنى، و تويى كه هر آنچه را كه بخواهى، به جا آورندهاى.