دعای 27 ( دعا برای مرزداران ) ترجمه ابوالحسن شعرانی

(1) خداوندا درود بر محمد و خاندان او فرست و سرحد كشور مسلمانان را به عزت خود محفوظ دار و نگاهداران آن را به نيروى خود تقويت فرما و از دارائى خود عطاى فراوان بر ايشان بخش‌

(2) خدايا درود بر محمد و آل او فرست و شماره‌ى آنان را بسيار گردان و سلاح آنها را بران كن و حوزه‌ى آنها را پاس دار و جايگاه آنان را حفظ كن و ميان آنان الفت انداز و كار ايشان را سامان ده و آذوقه‌ى آنها را پى در پى بفرست. هزينه‌ى معيشت آنان را متكفل باش و به يارى خود بازوى آنان را قوى گردان و به شكيبائى مدد كن و چاره سازى به ايشان آموز

(3) خدايا درود بر محمد و آل او فرست و هر چه را نمى‌شناسند به آنها بشناسان و هر چه نمى‌دانند به آنها تعليم ده و هر چه بينششان بدان نمى‌رسد به آنها بنماى.

(4) خدايا درود بر محمد و آل او فرست و هنگام لقاى دشمن ياد دنياى مكار و فريبنده را از خاطر آنها ببر، و از دل آنها انديشه‌ى مال فتنه‌انگيز را محو كن و بهشت را پيش چشم آنان مجسم گردان و آنچه در بهشت آماده كرده‌اى از مسكنهاى جاويد و منزل كرامت و حوران نيكو روى و جويهاى روان و نوشيدنيهاى گوناگون و درختان پربار و از اقسام ميوه‌ها در پيش چشم ايشان ممثل ساز تا هيچ يك آهنگ بازگشتن نكنند و انديشه‌ى گريختن از هماورد خود بدل راه ندهند.

(5) خدايا بدين كار دشمن آنها را سست گردان و ناخن آنها را برچين و ميان آنها و سلاح جنگ جدائى افكن و بند دل آنها را بگسل و آذوقه را از آنها دور كن و در راهها سرگردانشان ساز و از مقصود بازدار و مدد را از آنها ببر و شماره‌ى آنان را اندك گردان و دل آنها را پر هراس كن و دست آنان را چنان ببند كه هرگز نتوانند گشاد و زبان آنها را چاك زن كه سخن نتوانند گفت و به پراكندگى ايشان دنباله‌هاى آنها را هم پراكنده ساز و اينها را عبرت آنها گردان و به سبب زبون گشتن اينها اميد ديگران را قطع كن.

(6) خداوندا زنانشان را نازاى و پشت مردان را خشك گردان و نسل چارپايان سوارى و شيرده آنها را ببر و آسمان را دستور باريدن بر آنها مده و زمين را اجازت روئيدن مفرما.

(7) و بدين كارها پشت مسلمانان را قوى گردان و گرد كشورشان را به دژى محكم استوار دار و مال آنان را بارور كن و آنان را از جنگ فارغ ساز تا بندگى تو كنند و از كارزار با ايشان آسوده كن تا با تو در خلوت به راز و نياز پردازند تا در هيچ جاى زمين غير تو را عبادت نكنند و پيشانى براى هيچكس جز تو به خاك سوده نگردد.

(8) خداوندا در هر ناحيت مسلمانان را به دفع مشركانى كه در برابر آنانند برانگيز و به فرشتگان خود پيوسته مدد فرست كه آنان را تا پايان زمين هزيمت دهند، كشته شوند يا گرفتار گردند يا اقرار كنند كه توئى خدا و غير تو معبودى سزاوار پرستش نيست توئى تنها كه شريك و انباز ندارى.

(9) خدايا اين نفرين همه دشمنان تو را در همه شهرها فراگيرد از هند و روم و ترك و خزر و حبشه و نوبه و زنگبار و سقلابيان و ديلمان و ديگر امتهاى مشرك كه نام و نشان آنها بر ما پنهانست و تو آنها را يكان يكان مى‌شناسى و به قدرت خويش بر آنان تسلط دارى.

(10) خداوندا! مشركان را سرگرم يكديگر كن كه پيرامون مسلمانان نگردند و آنها را به نقص بگير كه از تنقيص مسلمانان باز مانند و ميان آنها پريشانى انداز كه از گرد آمدن بر مسلمانان منصرف شوند

(11) و دل آنها را از آرامش تهى و بدن آنها را از نيرو خالى كن و راه چاره را به رويشان ببند و اندام آنان را سست گردان كه نبرد با مردان نتوانند و ترس در دل آنها افكن كه كارزار پهلوانان را نخواهند و لشكرى از فرشتگان با آن عذابى كه خود مى‌دانى بر آنها فرست چنانكه در روز بدر فرستادى تا بيخ آنها را برآورى و خار آنها را از پيش پاى مسلمانان درو كنى و جمع آنان را پريشان گردانى.

(12) خدايا! آب آنها را به وبا بيالاى و خوراك آنان را به دردها بياميز و شهرهاى آنها را به فرو رفتن و ريختن سنگهاى آسمانى پيوسته ويران كن و به خشكى و قحطى مبتلا ساز و خواربار آنها را در خاليترين و دورترين زمينها قرار ده و قلعه‌هاى آنها زمينها را بر ايشان فرو بند و به گرسنگى پيوسته و بيمارى دردناك شكنجه‌شان ده.

(13) خدايا! هر مرد سلحشور از اهل دين تو و جنگجوى از پيروان سنت تو كه با ايشان درآويزد و كارزار كند تا پايه‌ى دين تو فراتر رود و طرفداران تو نيرومندتر گردند و بهره دوستان تو افزونتر شود او را از آسايش برخوردار دار و كار او را به سامان كن و به فيروزى رسان و ياران شايسته براى او بگزين و پشت او را قوى گردان و دست او را در انفاق گشاده دار و او را از خرمى بهره‌مند ساز و سوز شوق شهر و فرزند را در دل او فرو نشان و از اندوه تنهائى زينهار ده و انديشه خويش و فرزند از ياد او ببر.

(14) و نيت او را نيكو گردان و او را با تندرستى و ايمنى يار كن و هراس دشمن را از دل او ببر و دلاورى در دل او قرار ده و او را پهلوان زورمند گردان و به يارى خود نيرو ده و روش درست و سنت صحيح بياموز و راه صواب بنماى و او را از خودنمائى و نامجوئى دور كن و فكر و ذكر جنبش و آرامش او را در راه خود و براى خود قرار ده.

(15) و چون با دشمنان تو كه هم دشمن اويند هماورد شود آنها را در نظر او اندك نماى و كار آنها را در دل او كوچك گردان او را بر آنها چيره ساز و آنان را بر او چيره مكن پس اگر فرجام او را به نيكبختى مقرر فرمودى و شهادت روزى كردى پس از آن وى را به اين سعادت رسان كه بيخ دشمن تو را به كشش بركنده و به اسير گرفتن زبون كرده باشد و گرداگرد كشور مسلمانان را امن گردانيده و دشمن گريزان پشت كرده باشد

(16) خدايا هر مسلمانى كه در غيبت مجاهدى يا مرزدارى سراى او را رسيدگى كند و بازماندگان او را تكفل فرمايد يا او را به پاره‌اى از مال خود يارى دهد و ساز راه او آماده كند و او را در جهاد چابك سازد و نسبت به كارى كه در پيش دارد او را به دعا بدرقه كند و در آنچه در موطن مانده حرمت او را رعايت كند پس مانند اجر آن به همان اندازه و همان صفت بدين عطا كن و به جاى عمل او پاداشى نقد مقرر فرما كه از سود كار پيشين خود بهره‌مند و بدان عمل شادان گردد، تا هنگام آن ثواب بزرگ فرا رسد كه از فضل خود براى او مقرر داشته و از كرامت خود آماده فرموده‌اى.

(17) خداوندا! هر مسلمانى كه بكار اسلام دل بسته و از اتفاق مشركان در حرب آنان اندوهگين است و قصد جنگ و آهنگ جهاد با آنان دارد اما ناتوانى او را در خانه نشانيده يا تنگدستى او را بازداشته يا پيش‌آمد ديگرى پاى او را بسته و مانعى در پيش اراده او پديدار گشته است، نام او را در زمره‌ى علمداران درج كن و ثواب مجاهدان براى او لازم شمار و او را در سلسله شهيدان و نيكوكاران قرار ده.

(18) خدايا بر محمد و خاندان او درود فرست بالاتر از هر درود و برتر از هر تحيت، درودى كه مدت آن به انجام نرسد و شماره آن پايان نيابد، كاملتر از همه رحمتها كه بر يكى از دوستان خود پيش از اين فرستاده‌اى كه توئى عطا دهنده، ستوده، آغاز كننده خلق، و برگرداننده آنها كه هر چه مى‌خواهى بجاى مى‌آورى.