وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِأَهْلِ الثُّغُورِ
دعاى حضرت دربارهى مرزداران
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ حَصِّنْ ثُغُورَ الْمُسْلِمِينَ بِعِزَّتِكَ ، وَ أَيِّدْ حُمَاتَهَا بِقُوَّتِكَ ، وَ أَسْبِغْ عَطَايَاهُمْ مِنْ جِدَتِكَ .
(1) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و مرزهاى مسلمانان را به عزت خود محكم گردان و محافظين مرزها را به نيروى خود تقويت فرماى و عطاياى ايشان را از توانگرى خود سرشار ساز.
﴿2﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ كَثِّرْ عِدَّتَهُمْ ، وَ اشْحَذْ أَسْلِحَتَهُمْ ، وَ احْرُسْ حَوْزَتَهُمْ ، وَ امْنَعْ حَوْمَتَهُمْ ، وَ أَلِّفْ جَمْعَهُمْ ، وَ دَبِّرْ أَمْرَهُمْ ، وَ وَاتِرْ بَيْنَ مِيَرِهِمْ ، وَ تَوَحَّدْ بِكِفَايَةِ مُؤَنِهِمْ ، وَ اعْضُدْهُمْ بِالنَّصْرِ ، وَ أَعِنْهُمْ بِالصَّبْرِ ، وَ الْطُفْ لَهُمْ فِي الْمَكْرِ .
(2) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و عدهى ايشان را افزون ساز و اسلحهى ايشان را برا كن و حوزهى ايشان را حراست نماى و نقاط حساس جبههشان را محكم كن و جمعيتشان را الفت ده و كارشان را به وجه شايسته روبراه كن. و آذوقهشان را پياپى برسان و مشكلاتشان را خود به تنهائى كفايت نماى و ايشان را به نصرت خود تقويت كن و به صبر مددرسان و چارهجوئيهاى دقيق بياموز.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ عَرِّفْهُمْ مَا يَجْهَلُونَ ، وَ عَلِّمْهُمْ مَا لَا يَعْلَمُونَ ، وَ بَصِّرْهُمْ مَا لَا يُبْصِرُونَ .
(3) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و آن دقايق (جنگى) را كه به آن جاهلند به ايشان بشناسان و آنچه را كه نمىدانند تعليمشان كن و آنچه را كه نمىبينند به ايشان بنماى.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَنْسِهِمْ عِنْدَ لِقَائِهِمُ الْعَدُوَّ ذِكْرَ دُنْيَاهُمُ الْخَدَّاعَةِ الْغَرُورِ ، وَ امْحُ عَنْ قُلُوبِهِمْ خَطَرَاتِ الْمَالِ الْفَتُونِ ، وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ نَصْبَ أَعْيُنِهِمْ ، وَ لَوِّحْ مِنْهَا لِأَبْصَارِهِمْ مَا أَعْدَدْتَ فِيهَا مِنْ مَسَاكِنِ الْخُلْدِ وَ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ وَ الْحُورِ الْحِسَانِ وَ الْأَنْهَارِ الْمُطَّرِدَةِ بِأَنْوَاعِ الْأَشْرِبَةِ وَ الْأَشْجَارِ الْمُتَدَلِّيَةِ بِصُنُوفِ الَّثمَرِ حَتَّى لَا يَهُمَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِالْاِدْبَارِ ، وَ لَا يُحَدِّثَ نَفْسَهُ عَنْ قِرْنِهِ بِفِرَارٍ .
(4) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و هنگام برخورد با دشمن، فكر دنياى فريبندهى گول زننده را از يادشان ببر. و انديشههاى مال گمراهكننده را از دلهاشان بزداى. و بهشت را نصب العينشان ساز و آنچه را كه در بهشت فراهم ساختهاى، از مسكنهاى جاويد و منزلهاى عزت و حوريان زيبا و نهرهائى كه به انواع آشاميدنيها روان شده و درختانى را كه زير بار ميوهها خم گشته پيش چشمشان جلوهگر ساز تا هيچ كس از ايشان آهنگ روى برگرداندن از دشمنى نكند و به خيال فرار از برابر (جنگجوئى) مانند خود نيفتد.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ افْلُلْ بِذَلِكَ عَدُوَّهُمْ ، وَ اقْلِمْ عَنْهُمْ أَظْفَارَهُمْ ، وَ فَرِّقْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَسْلِحَتِهِمْ ، وَ اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ ، وَ بَاعِدْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَزْوِدَتِهِمْ ، وَ حَيِّرْهُمْ فِي سُبُلِهِمْ ، وَ ضَلِّلْهُمْ عَنْ وَجْهِهِمْ ، وَ اقْطَعْ عَنْهُمُ الْمَدَدَ ، وَ انْقُصْ مِنْهُمُ الْعَدَدَ ، وَ امْلَأْ أَفْئِدَتَهُمُ الرُّعْبَ ، وَ اقْبِضْ أَيْدِيَهُمْ عَنِ الْبَسْطِ ، وَ اخْزِمْ أَلْسِنَتَهُمْ عَنِ النُّطْقِ ، وَ شَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ وَ نَكِّلْ بِهِمْ مَنْ وَرَاءَهُمْ ، وَ اقْطَعْ بِخِزْيِهِمْ أَطْمَاعَ مَنْ بَعْدَهُمْ .
(5) بار الها، به اين وسيله دشمنانش را در هم شكن و چنگ قدرت دشمنان را از ايشان كوتاه گردان و ميان دشمنان و اسلحهى ايشان جدائى افكن و روحيهى دشمنانشان را ضعيف كن و ميان آنان و زاد و توشهى ايشان فاصله بيفكن. و در راهها سرگشتهشان ساز و از مقصد آواره و گمراهشان كن و كمك را از ايشان ببر و از شمارشان بكاه، و دلهاشان را از ترس پر ساز و دستهاشان را از گشودن بازدار. و زبانهاشان را از گفتار فروبند و با هزيمت پيشتاز ايشان قلب لشكرشان را پراكنده ساز. و شكست ايشان را باعث روى برتافتن ساقه ساز و به خوار ساختن ايشان اميدهاى (قواى ذخيره) را كه دنبال ايشانند قطع كن.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ عَقِّمْ أَرْحَامَ نِسَائِهِمْ ، وَ يَبِّسْ أَصْلَابَ رِجَالِهِمْ ، وَ اقْطَعْ نَسْلَ دَوَابِّهِمْ وَ أَنْعَامِهِمْ ، لَا تَأْذَنْ لِسَمَائِهِمْ فِي قَطْرٍ ، وَ لَا لِأَرْضِهِمْ فِي نَبَاتٍ .
(6) بار الها، رحمهاى مادرانشان را (از حمل ولادت) عقيم ساز. و اصلاب پدرانشان را خشك گردان. و نسل اسبها و شتر و گاو و گوسفندشان را قطع كن و آسمانشان را باريدن و زمينشان را روئيدن دستور مده.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ وَ قَوِّ بِذَلِكَ مِحَالَ أَهْلِ الْإِسْلَامِ ، وَ حَصِّنْ بِهِ دِيَارَهُمْ ، وَ ثَمِّرْ بِهِ أَمْوَالَهُمْ ، وَ فَرِّغْهُمْ عَنْ مُحَارَبَتِهِمْ لِعِبَادَتِكَ ، وَ عَنْ مُنَابَذَتِهِمْ لِلْخَلْوَةِ بِكَ حَتَّى لَا يُعْبَدَ فِي بِقَاعِ الْأَرْضِ غَيْرُكَ ، وَ لَا تُعَفَّرَ لِأَحَدٍ مِنْهُمْ جَبْهَةٌ دُونَكَ .
(7) بار الها، از اين راه تدبير اهل اسلام را نيرومند، و شهرهاشان را محكم، و اموالشان را افزون ساز و خاطرشان را از جنگ با دشمنان براى عبادتت بپرداز و از مبارزهى با ايشان براى خلوت گزيدن با تو آسوده ساز، تا در سراسر زمين، غير از تو پرستيده نشود، و جز در پيشگاه تو براى احدى پيشانئى به خاك سوده نگردد.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ اغْزُ بِكُلِّ نَاحِيَةٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ عَلَى مَنْ بِإِزَائِهِمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ، وَ أَمْدِدْهُمْ بِمَلَائِكَةٍ مِنْ عِنْدِكَ مُرْدِفِينَ حَتَّى يَكْشِفُوهُمْ إِلَى مُنْقَطَعِ التُّرَابِ قَتْلًا فِي أَرْضِكَ وَ أَسْراً ، أَوْ يُقِرُّوا بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ .
(8) بار الها، هر يك از صفوف مسلمانان را بر صفهاى مشركانى كه با ايشان بر سر جنگند، غالب ساز و ايشان را به صفوف پياپى از فرشتگانت مدد فرست تا دشمنان را تا آخرين نقاط خاك در زمين تو، به قتل و اسارت منهزم سازند، مگر آنكه اقرار كنند كه تو اى آن خدائى كه جز او خدائى نيست و تنها و بىشريكى.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي أَقْطَارِ الْبِلَادِ مِنَ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ وَ التُّرْكِ وَ الْخَزَرِ وَ الْحَبَشِ وَ النُّوبَةِ وَ الزَّنْجِ وَ السَّقَالِبَةِ وَ الدَّيَالِمَةِ وَ سَائِرِ أُمَمِ الشِّرْكِ ، الَّذِينَ تَخْفَى أَسْمَاؤُهُمْ وَ صِفَاتُهُمْ ، وَ قَدْ أَحْصَيْتهم بِمَعْرِفَتِكَ ، وَ أَشْرَفْتَ عَلَيْهِمَ بِقُدْرَتِكَ .
(9) بار الها، و اين سرنوشت را بر همهى دشمنانت در اقطار كشورها تعميم ده: از هند، روم، تركستان، كرانههاى خزر، حبشه، نوبه، زنگبار، سرزمين سقالبه، ديالمه و ساير طوايف مشركين كه نام و نشانشان پوشيده است و تو خود ايشان را مىشناسى و به قدرت خود بر ايشان مشرفى.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ اشْغَلِ الْمُشْرِكِينَ بِالْمُشْرِكِينَ عَنْ تَنَاوُلِ أَطْرَافِ الْمُسْلِمِينَ ، وَ خُذْهُمْ بِالنَّقْصِ عَنْ تَنَقُّصِهِمْ ، وَ ثَبِّطْهُمْ بِالْفُرْقَةِ عَنِ الِاحْتِشَادِ عَلَيْهِمْ .
(10) بار الها، مشركان را از دستبرد به مرزهاى مسلمين، يا اختلاف داخلى مشغول و به كاهش يكديگرشان از كاستن مسلمانان بازدار. و رشتهى اتحادشان را از صفآرائى، در برابر مسلمين بگسل.
﴿11﴾
اللَّهُمَّ أَخْلِ قُلُوبَهُمْ مِنَ الْأَمَنَةِ ، وَ أَبْدَانَهُمْ مِنَ الْقُوَّةِ ، وَ أَذْهِلْ قُلُوبَهُمْ عَنِ الِاحْتِيَالِ ، وَ أَوْهِنْ أَرْكَانَهُمْ عَنْ مُنَازَلَةِ الرِّجَالِ ، وَ جَبِّنْهُمْ عَنْ مُقَارَعَةِ الْأَبْطَالِ ، وَ ابْعَثْ عَلَيْهِمْ جُنْداً مِنْ مَلَائِكَتِكَ بِبَأْسٍ مِنْ بَأْسِكَ كَفِعْلِكَ يَوْمَ بَدْرٍ ، تَقْطَعُ بِهِ دَابِرَهُمْ وَ تَحْصُدُ بِهِ شَوْكَتَهُمْ ، وَ تُفَرِّقُ بِهِ عَدَدَهُمْ .
(11) بار الها، دلهاشان را از ايمنى، و بدنهاشان را از توانائى تهى كن. و افكارشان را از چارهجوئى غافل ساز و مقاومتشان را در مبارزه با پيادگان اسلام سست كن، و ايشان را از زد و خورد با قهرمانان سپاه اسلام بترسان، و مانند روز بدر لشكرى از فرشتگانت را با عذابى از عذابهايت بر ايشان برانگيز كه به وسيلهى آن ريشهى ايشان را قطع كنى. و شوكتشان را بدرى و عده ايشان را پراكنده سازى.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ وَ امْزُجْ مِيَاهَهُمْ بِالْوَبَاءِ ، وَ أَطْعِمَتَهُمْ بِالْأَدْوَاءِ ، وَ ارْمِ بِلَادَهُمْ بِالْخُسُوفِ ، وَ أَلِحَّ عَلَيْهَا بِالْقُذُوفِ ، وَ افْرَعْهَا بِالُْمحُولِ ، وَ اجْعَلْ مِيَرَهُمْ فِي أَحَصِّ أَرْضِكَ وَ أَبْعَدِهَا عَنْهُمْ ، وَ امْنَعْ حُصُونَهَا مِنْهُمْ ، أَصِبْهُمْ بِالْجُوعِ الْمُقِيمِ وَ السُّقْمِ الْأَلِيمِ .
(12) بار الها، آبهاشان را به وبا و خوراكشان را به امراض بياميز و شهرهاشان را به زمين فرو بر و بلاهاى پياپى بر سر زمينشان ببار. و (ضربتهاى) خشكسالى و قحط را بر سرشان بكوب. و آذوقههاشان را در بىبركتترين و دورترين نقاط زمين خود قرار ده و قلعههاى زمين را از ايشان بازدار. آنان را به گرسنگى دائم، و بيمارى دردناك دچار كن.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا غَازٍ غَزَاهُمْ مِنْ أَهْلِ مِلَّتِكَ ، أَوْ مُجَاهِدٍ جَاهَدَهُمْ مِنْ أَتْبَاعِ سُنَّتِكَ لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى وَ حِزْبُكَ الْأَقْوَى وَ حَظُّكَ الْأَوْفَى فَلَقِّهِ الْيُسْرَ ، وَ هَيِّىْ لَهُ الْأَمْرَ ، وَ تَوَلَّهُ بِالنُّجْحِ ، وَ تَخَيَّرْ لَهُ الْأَصْحَابَ ، وَ اسْتَقْوِ لَهُ ، الظَّهْرَ ، وَ أَسْبِغْ عَلَيْهِ فِي النَّفَقَةِ ، وَ مَتِّعْهُ بِالنَّشَاطِ ، وَ أَطْفِ عَنْهُ حَرَارَةَ الشَّوْقِ ، وَ أَجِرْهُ مِنْ غَمِّ الْوَحْشَةِ ، وَ أَنْسِهِ ذِكْرَ الْاَهْلِ وَ الْوَلَدِ .
(13) بار الها، هر جنگآورى از اهل دين تو كه با ايشان بجنگد، يا هر مجاهدى از پيروان طريقت تو كه با ايشان جهاد كند، تا دين تو بلندتر، و حزب تو قويتر، و نصيب تو كاملتر گردد، پس آسانى را در امر او بياور و كار را برايش روبراه ساز، و پيروزيش را خود بر عهده گير. و ياران را برايش برگزين، و پشتش را قوى ساز. و درآمدش را سرشار كن، و او را از خرمى كامياب ساز، و آتش اشتياق ديدار وطن را در دلش سرد كن، و او را از غم تنهائى برهان و ياد خويشان و فرزندان را فراموشش ساز.
﴿14﴾
وَ أْثُرْ لَهُ حُسْنَ النِّيَّةِ ، وَ تَوَلَّهُ بِالْعَافِيَةِ ، وَ أَصْحِبْهُ السَّلَامَةَ ، وَ أَعْفِهِ مِنَ الْجُبْنِ ، وَ أَلْهِمْهُ الْجُرْأَةَ ، وَ ارْزُقْهُ الشِّدَّةَ ، وَ أَيِّدْهُ بِالنُّصْرَةِ ، وَ عَلِّمْهُ السِّيَرَ وَ السُّنَنَ ، وَ سَدِّدْهُ فِي الْحُكْمِ، وَ اَعْزِلْ عَنْهُ الرِّيَاءَ ، وَ خَلِّصْهُ مِنَ السُّمْعَةِ ، وَ اجْعَلْ فِكْرَهُ وَ ذِكْرَهُ وَ ظَعْنَهُ وَ اِقَامَتَهُ ، فِيِكَ وَ لَكَ .
(14) و حسن نيت را برايش برگزين و عافيتش را به عهدهى خود گير. و سلامت را رفيق راهش ساز. و او را از جبن محفوظ دار. و جرات را در دلش بيفكن و نيرومندى را روزيش كن و او را به يارى خود تاييد فرماى و طريقتها و سنتهاى حق را به او بياموز و در حكم، او را راه صواب بنما. و رياكارى را از او برطرف كن. و او را از (دل بستگى) به اسم و آوازه برهان و فكر و ذكر و رفتن و ايستادنش را در راه خود و براى خودت قرار ده.
﴿15﴾
فَإِذَا صَافَّ عَدُوَّكَ وَ عَدُوَّهُ فَقَلِّلْهُمْ فِي عَيْنِهِ ، وَ صَغِّرْ شَأْنَهُمْ فِي قَلْبِهِ ، وَ أَدِلْ لَهُ مِنْهُمْ ، وَ لَا تُدِلْهُمْ مِنْهُ ، فَإِنْ خَتَمْتَ لَهُ بِالسَّعَادَةِ ، وَ قَضَيْتَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ فَبَعْدَ أَنْ يَجْتَاحَ عَدُوَّكَ بِالْقَتْلِ ، وَ بَعْدَ أَنْ يَجْهَدَ بِهِمُ الْأَسْرُ ، وَ بَعْدَ أَنْ تَأْمَنَ أَطْرَافُ الْمُسْلِمِينَ ، وَ بَعْدَ أَنْ يُوَلِّيَ عَدُوُّكَ مُدْبِرِينَ .
(15) پس چون با دشمن تو و دشمن خود روبرو شود ايشان را در نظرش كم بنماى و مقامشان را در دلش كوچك ساز، و او را بر ايشان غلبه ده و ايشان را بر او چيره مساز. پس اگر عمرش را به نيكبختى پايان دهى و شهادت را روزيش سازى، شهادتش را بعد از آن قرار ده كه ريشهى دشمنانت را بركند، و اهل و عيالش را اسير كند- بعد از آنكه آرامش در مرزهاى مسلمانان برقرار شده باشد. و دشمنانت پشت به ميدان جنگ كرده باشند.
﴿16﴾
اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا مُسْلِمٍ خَلَفَ غَازِياً أَوْ مُرَابِطاً فِي دَارِهِ ، أَوْ تَعَهَّدَ خَالِفِيهِ فِي غَيْبَتِهِ ، أَوْ أَعَانَهُ بِطَائِفَةٍ مِنْ مَالِهِ ، أَوْ أَمَدَّهُ بِعِتَادٍ ، أَوْ شَحَذَهُ عَلَى جِهَادٍ ، أَوْ أَتْبَعَهُ فِي وَجْهِهِ دَعْوَةً ، أَوْ رَعَى لَهُ مِنْ وَرَائِهِ حُرْمَةً ، فَآجِرْ لَهُ مِثْلَ أَجْرِهِ وَزْناً بِوَزْنٍ وَ مِثْلًا بِمِثْلٍ ، وَ عَوِّضْهُ مِنْ فِعْلِهِ عِوَضاً حَاضِراً يَتَعَجَّلُ بِهِ نَفْعَ مَا قَدَّمَ وَ سُرُورَ مَا أَتَى بِهِ ، إِلَى أَنْ يَنْتَهِيَ بِهِ الْوَقْتُ إِلَى مَا أَجْرَيْتَ لَهُ مِنْ فَضْلِكَ ، وَ أَعْدَدْتَ لَهُ مِنْ كَرَامَتِكَ .
(16) بار الها، هر مسلمانى كه امور خانه جنگجوئى يا مرزدارى را اداره كند، يا در غيبت او خانوادهاش را كفالت كند، يا او را به قسمتى از مال خود اعانت نمايد، يا او را به ساز و برگى، مدد دهد، يا بر جهاد وادار كند، يا دعاى خيرى، به طرف مقصدى كه پيش گرفته، روانه سازد، يا در غياب او، احترام او آبرويش را رعايت كند، پس او را سنگ به سنگ و مثل به مثل، برابر اجر آن مجاهد، اجر ده، و در مقابل كارش مزد نقدى عطا كن كه در دنيا نفع آنچه پيش از اين انجام داده و شادى كارى را كه بجا آورده دريابد، تا آنگاه كه (كاروان) زمان او را (در آخرت) به فضل و احسانى كه برايش جارى ساختهاى و كرامت و عزتى كه برايش مهيا كردهاى برساند.
﴿17﴾
اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا مُسْلِمٍ أَهَمَّهُ أَمْرُ الْإِسْلَامِ ، وَ أَحْزَنَهُ تَحَزُّبُ أَهْلِ الشِّرْكِ عَلَيْهِمْ فَنَوَى غَزْواً ، أَوْ هَمَّ بِجِهَادٍ فَقَعَدَ بِهِ ضَعْفٌ ، أَوْ أَبْطَأَتْ بِهِ فَاقَةٌ ، أَوْ أَخَّرَهُ عَنْهُ حَادِثٌ ، أَوْ عَرَضَ لَهُ دُونَ إِرَادَتِهِ مَانِعٌ فَاكْتُبِ اسْمَهُ فِي الْعَابِدِينَ ، وَ أَوْجِبْ لَهُ ثَوَابَ الُْمجَاهِدِينَ ، وَ اجْعَلْهُ فِي نِظَامِ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِينَ .
(17) بار الها، هر مسلمانى كه كار و فكر اسلام او را پريشان سازد، و اجتماع اهل شرك در برابر مسلمين او را غمگين كند تا آنجا كه نيت جنگ و آهنگ جهاد كند، پس ضعف او را فرو نشاند، يا فقر كارش را به تعويق اندازد يا پيشآمدى او را از قصد خود به تاخير افكند، يا مانعى در برابر ارادهاش پيش آيد، پس نامش را در دفتر عبادتكنندگان ثبت كن و ثواب مجاهدين را به او ارزانى دار و او را در زمرهى شهيدان و صالحان محسوب كن.
﴿18﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، صَلَاةً عَالِيَةً عَلَى الصَّلَوَاتِ ، مُشْرِفَةً فَوْقَ التَّحِيَّاتِ ، صَلَاةً لَا يَنْتَهِي أَمَدُهَا، وَ لَا يَنْقَطِعُ عَدَدُهَا كَأَتَمِّ مَا مَضَى مِنْ صَلَوَاتِكَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ الْمُبْدِئُ الْمُعِيدُ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ .
(18) بار الها، رحمت فرست بر محمد، بنده و فرستادهى خود و بر آل محمد رحمتى بلندتر و برتر از همهى رحمتها و بر فراز (كنگره كاخ) درودها، رحمتى كه مدتش پايان نپذيرد، و شمارهاش قطع نشود، از كاملترين نمونه رحمتهائى كه بر يكى از دوستانت گذشته است، زيرا كه توئى عطابخش ستوده آغازكننده بازگرداننده بجاآورندهى هر چه بخواهى