دعای 27 ( دعا برای مرزداران ) ترجمه باقر رجبی نژاد

(1) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرزهاى مسلمانان را به غلبه خويش استوار نما، و نگهدارندگان آن مرزها را به قوت خود تقويت فرما، و بخشش‌هاى ايشان را از ثروت خويش فراوان گردان.

(2) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و شمارشان را بسيار فرما، و سلاحشان را بران نما، و اطرافشان را حراست فرما، و پيرامونشان را از نفوذ بازدار، و گروهشان را همدلى عطا كن، و كارشان را مرتب فرما، و آذوقه‌شان را پى در پى برسان، و خود به تنهايى دشواريهايشان را كارگزارى كن، و به پيروزى يارشان باش، و به شكيبايى ياريشان كن، و بر آنها در چارجوئى‌ها مهربانى كن،

(3) خدايا درود فرست بر محمد (ص) و خاندانش (ع)، و آنچه را نمى‌دانند به آنان بشناسان، و به آنچه آگاهى ندارند آگاهشان فرما، و به آنچه بينش ندارند بينايشان فرما.

(4) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به هنگام رويارويى با دشمن ياد دنياى فريب كار و گول زننده را از خاطرشان ببر، و انديشه‌هاى مال گمراه كننده را از دلهايشان محو ساز، و بهشت را برابر چشمهايشان قرار ده، و در برابر چشمهايشان نمايان گردان آنچه را آماده ساخته‌اى از خانه‌هاى هميشگى بهشت، و سراهاى ارجمند، و زنان زيباروى، و جوهائى كه به آشاميدنى‌هاى گوناگون جارى شده، و درختانى كه به انواع ميوه خم گشته، (آنها را در برابر چشمشان نمايان فرما) تا كسى از ايشان آهنگ پشت كردن به (دشمن) ننمايد، و فكر گريز از هماورد خود را ننمايد،

(5) خدايا! به آن دعا دشمنانشان را درهم شكن، و ناخن‌هاى دشمنان را از ايشان جدا ساز، (آنان را ناتوان كن) و بين دشمنان و سلاحشان جدايى افكن،و بندهاى دلهايشان را بر كن، و ميان آنان و آذوقه‌هاى سفرشان دورى افكن، و آنان را در راههايشان سرگردان ساز، و آنان را از مقصدشان گمراه فرما، و كمك را از ايشان ببر، و تعداد (نفرات) را از ايشان بكاه، و دلهايشان را پر از ترس نما، و دستهايشان را از دراز نمودن (به سوى مسلمانان) باز دار، و زبانهايشان را از سخن گفتن ببند، و به سبب (شكست اين) دشمنان افراد پشت سرشان را متفرق ساز، و به واسطه‌ى (شكست) اينان افراد عقبى آنان را باز دار، و به خوار ساختنشان اميدهاى افراد پس از آنان را قطع نما.

(6) خدايا! بچه‌دانهاى زنانشان را نازا گردان، و پشتهاى مردانشان را خشك فرما، و قطع فرما نسل چهارپايان و گاو و گوسفنتد و شترانشان را، (و) آسمانشان را در باريدن و زمينشان را در روئيدن رخصت مفرما.

(7) خدايا! و به آن خواسته‌ها تدبير و توانايى اسلاميان را نيرو بخش، و به آن شهرهايشان را استوار گردان، و به آن مالشان را زياد فرما، و (خيال) آنان را در جنگ با دشمن براى عبادت خود و از كشمكش با انان براى خلوت كردن با تو آسوده گردان تا در جاى جاى زمين جز تو پرستش نشود و جز تو براى كسى از آنان پيشانى به خاك سائيده نگردد.

(8) خدايا! مسلمانان هر ناحيه را به جنگ با مشركانى كه در مقابل آنانند بفرست، و آنان را از جانب خود به صفوف پياپى از فرشتگانت يارى فرما تا دشمنانت را به انتهاى (كره) خاك در زمين تو كشته و اسير شده برانند، يا اين كه اقرار نمايند كه تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، يگانه‌اى (و) شريكى براى تو نيست.

(9) خدايا درخواستم را نسبت به دشمنانت در نقاط شهرها فراگير فرما (شهرهايى) از (قبيل) هند روم، تركستان، خزر، حبشه، نوبه، زنگبار، سقاليه، ديلمان و ديگر گروهاى مشرك، آنان كه نام و نشانشان بر ما پنهان است، و تو خود به شناخت خويش از آنان آگاهى و به قدرت خود بر آنان اطلاع دارى.

(10) خدايا! مشركان را از دست درازى به مناطق مسلمانان به خودشان سرگرم ساز، و به كاستنشان مسلمانان را از كاستن نگهدار، و به جدائيشان آنان را از اجتماع بر مسلمانان باز دار،

(11) خدايا! دلهايشان را از آرامش و بدنهايشان را از توانايى تهى ساز، و دلهايشان را از چاره‌جويى غافل ساز، و اعضائشان را از رويارويى با مردان (مسلمان) سست نما، و آنها را از زد و خورد با شجاعان (اسلام) بترسان، و مانند كارت در روز بدر به عذاب سختى از عذابهايت سپاهى از فرشتگانت را بر آنان بفرست، به آن (عذاب يا سپاه) ريشه‌شان را قطع، و شوكتشان را درو، و نفراتشان را پراكنده نما.

(12) خدايا! آبشان را به وبا و خوراكشان را به بيماريها درآميز، و شهرهايشان را در زمين فرو بر، و بارش سنگهاى (بلا) را بر آنان پيوسته گردان، و ايشان را به خشكسالى بكوب، و آذوقه‌شان را در بى بركت‌ترين و دورترين زمين خود از ايشان قرار ده، و دژهاى زمين را از (حافظت و نفوذ) ايشان باز دار، آنان را به گرسنگى دائم و بيماريى سخت دچار ساز.

(13) خدايا! هر جنگجويى از اهل آيين تو كه با آنان بجنگد، يا رزمجويى از پيروان سنت تو كه با آنان نبرد نمايد، تا دين تو بلندتر و حزب تو نيرومندتر و بهره‌ات كاملتر گردد، پس آسانى را به سويش بينداز، و كار را براى او مهيا گردان، و به روا شدن حاجت (او) عهده‌دارش باش، و رفيقانى (نيكو) براى او برگزين، و پشتى قوى براى او بخواه، و درآمدش را گسترده گردان، و او را به نشاط و خرمى بهره‌مند ساز، و گرمى اشتياق (به آنچه) را (دوست دار) از فرو نشاندن و او را از غم تنهايى پناه ده، و ياد زن و فرزند را از خاطرش ببر،

(14) و او را به نيت نيكو راهنما باش، و به تندرستى عهده‌دارش باش، و سلامتى را همراهش گردان، و او را از ترس نگهدار، و دليرى را بر دلش افكن، و نيرومندى را روزى او گردان، و به يارى توانايش ساز، و راهها (احكام جهاد) و روشها (ى رسول اكرم «ص») را به او بياموز، و در قضاوت او را به راه درست توفيق ده، و ريا را از او بركنار دار، و او را از (علاقه به) شهرت و آوازه نجات ده، و انديشه و ياد و مسافرت و اقامتش را در راه خود و براى خود قرار ده،

(15) پس هرگاه با دشمن تو و دشمن خود به مصاف ايستد آنان را در چشم او اندك نما و مقامشان را در دل او ناچيز گردان، و او را بر آنان چيره گردان و آنان را بر او چيره مگردان. پس اگر زندگى او را به نيكبختى پايان دادى، و شهادت را براى او حكم فرمودى، شهادتش را پس از آن قرار ده كه دشمنت را به كشتن هلاك نموده، و پس از آن كه اسارت آنان را به سختى افكنده، و پس از آن كه مرزهاى مسلمانان امنيت يافته، و پس از آن كه دشمنت فرار كرده باشد،

(16) خدايا! هر مسلمانى كه جنگجو يا مرزدارى را در خانه‌اش جانشين شود، يا در نبودش خانواده‌اش را مواظبت نمايد، يا به قسمتى از مالش او را يارى رساند، يا او را به لوازم جنگ كمك دهد، يا او را بر جهاد برانگيزد، يا او را در هدفش به دعا پيروى نمايد، يا در پشت سر او آبرويش را حفظ نمايد، پس به او مانند پاداش آن رزمنده به همان مقدار و همان گونه پاداش ده و بدل كارهايش را نقد به او عطا فرما كه سود آنچه پيش فرستاده، به زودى دريابد، و (نيز) شادى آنچه انجام داده، تا آن كه زمان او برسد به آنچه كه براى او از فضل خويش روان ساخته‌اى، و از كرامت خود براى او مهيا ساخته‌اى،

(17) خدايا! و هر مسلمانى كه كار اسلام او را نگران كند، و اجتماع مشركين در برابر مسلمانان اندوهناكش سازد، پس قصد جنگ يا آهنگ جهاد نمايد، و ناتوانى او را زمين‌گير سازد، يا تنگدستى او را به كندى وادارد، يا پيشامدى او را از تصميمش به تأخير اندازد، يا در برابر اراده‌اش باز دارنده‌اى قرار گيرد، پس نامش را در (زمره‌ى) عبادت كنندگان بنگار، و ثواب مجاهدان را براى او حتمى گردان، و او را در رديف شهيدان و شايستگان قرار ده،

(18) خدايا! درود فرست بر محمد (ص) بنده و فرستاده‌ات و بر خاندان محمد (ص)، درودى كه بر درودها بلند، مرتفع بر بالاى سلام‌ها باشد، درودى كه زمانش پايان نيابد، و شماره‌اش قطع نگردد، مانند كاملترين درودهايى كه بر يكى از دوستانت گذشته، زيرا تويى بسيار عطابخش ستوده، آغاز كننده‌ى باز گرداننده، انجام دهنده‌ى آنچه اراده مى‌نمايى.