دعای 42 ( دعا به وقت ختم قران ) ترجمه محمد مهدی فولادوند

(1) بار الها! تو مرا يارى فرمودى بر خواندن آن كتابت كه چون نورى آن را نازل كرده‌اى، و بر هر كتاب كه از آن پيشتر نازل ساخته‌اى آن را نگاهبان گردانيده‌اى، و بر هر سخن كه گفته‌اى برتريش داده‌اى.

(2) سخن جداكننده‌اى است كه بدان حلال و حرامت را از يكديگر تفكيك فرموده‌اى و قرآنى است كه بدان شرايع و احكام خويش را آشكار كرده‌اى. كتابيست كه در آن براى بندگانت هر گونه حقيقتى را به تفصيل ياد نموده و وحيى است كه بر پيامبرت محمد- درود تو بر وى و خاندانش باد- فرو فرستاده‌اى‌

(3) و آن را نورى قرار داده‌اى كه با پيروى از آن از تاريكيهاى گمراهى و نادانى راه يابيم و آن درمانى است براى هر آن كس كه از سر تصديق بدان گوش فرا دهد و ترازوى عدلى است كه زبانه‌اش از حق منحرف نگردد و نور هدايتى است كه فروغ برهانش براى گواهان خاموشى ندارد و رايت نجاتى است كه هر كس آهنگ سنتش كند گمراه نشود و هر آن كس كه به دست آويز عصمتش چنگ در زند دست هلاكت بدو نرسد.

(4) بار خدايا! پس اكنون كه ما را بر خواندن آن يارى دادى و گره‌هاى زبان ما را به حسن تعبيرش گشودى، ما را از كسانى قرار ده كه در نگهداشت آن، آنگونه كه در خور وى مى‌باشد، در تلاش افتند و با اعتقاد به تسليم در برابر آيات محكماتش تو را بپرستند و در برابر متشابهات و دلايل روشنگرش از در اقرار در آيند.

(5) بار خدايا! همانا تو كتاب خود را بر پيامبرت محمد- درود خدا بر او و خاندانش باد- بصورت مجمل نازل فرمودى و دانش همه‌ى شگفتيهاى آن را بدو الهام فرمودى و دانش تفسير داده شده‌ى آن را به ما به ميراث بخشودى و ما را بر هر آن كه نادان به علم آن بود برترى دادى و ما را بر آن توان دادى تا ما را فوق كسى كه تاب حمل آن را ندارد قرار دهى.

(6) بار خدايا! همچنان كه دلهاى ما را حاملان قرآن گردانيدى و به رحمت خويش شرف و فضيلت آن را به ما شناسانيدى، بر محمد كه خطيب آن و خاندانش كه گنجوران دانش قرآنى‌اند درود باد، و ما را در زمره‌ى آنهايى قرار ده كه معترفند به اينكه قرآن از جانب توست تا در تصديق آن دودلى بر ما عارض نشود و انحراف از طريق راست آن در خاطر ما خلجان پيدا نكند.

(7) بار خدايا! درود بر محمد و خاندان وى، و ما را از آنهايى قرار ده كه چنگ در ريسمان آن درمى‌زنند و از آيات متشابهات به پناهگاه استوارش زنهار مى‌جويند و در زير سايه‌ى بالش قرار مى‌گيرند و به روشنى پگاهش راه مى‌جويند و به درخشش پرتو آن اقتدا مى‌جويند، و از چراغ او چراغ بر مى‌افروزند و از غير آن هدايت نمى‌طلبند.

(8) بار الها! همانگونه كه محمد را رايت آسا، براى رهنمونى به خويش، نشانه قرار دادى و به وسيله‌ى خاندانش راه‌هاى خشنودى به سوى خويش را عيان ساختى، پس، درود بر محمد و خاندان وى، و قرآن را براى ما وسيله‌ى نيل به والاترين مراتب بزرگوارى و نردبانى براى بر شدن تا به منزل سلامت و سببى براى نجات در عرصه‌ى قيامت و دستاويزى براى ورود به نعمتهاى سراى اقامت قرار ده.

(9) خدايا! درود بر محمد و خاندان وى، و به بركت قرآن سنگينى گناهان را از روى دوش ما بردار و به ما صفات و خصال خوش نيكان را ارزانى دار و به راه آنان بر كه شب هنگام و روزگاهان آن را بر پا داشتند، تا ما را از هر گونه پلشتى پاكيزه گردانى و راه آنهايى را پيش ما گذارى كه از پرتو قرآن روشنايى جسته‌اند و آرزو آنها را از عمل به خود مشغول نساخت تا با ترفندهاى غرور راه بر ايشان ببرد.

(10) بار الها! درود بر محمد و خاندان وى، و قرآن را در تاريكيهاى شب مونس ما گردان و در برابر القاآت سوء شيطان و خطرهاى دمدمه‌ى وى نگهبان باش و چنان فرما كه قرآن نگذارد تا گامهاى ما راه معاصى سپرد و براى زبانهاى ما از فرو رفتن در باطل- نه اينكه دچار بيمارى شود- گنگ‌كننده و براى اندامهاى ما از ارتكاب به گناهان بازدارنده و طومار عبرت را كه دست غفلت در پيچيده گشاينده باشد تا درك شگفتيها و امثال آن كه كوههاى استوار- با همه‌ى استوارى خود- آن را بر تافتن نتوانند، در دلهاى ما رخنه پيدا كند.

(11) بار الها! درود بر محمد و خاندان وى، و به وسيله‌ى قرآن صلاح ظاهر ما را بر دوام دار و خلجان دمدمه‌ها را از سلامت ضماير ما در حجاب افكن و زنگ دلها و وابستگيهاى ناشى از خطاياى ما را بشوى و پراكندگيهاى كارهاى ما را به جمعيت بدل كن و در موقف حساب سوز تشنگى را به وسيله‌ى آن بنشان و هنگام رستاخيز و دهشت بزرگ، جامه‌هاى امن بر ما در پوشان!

(12) بار الها! درود بر محمد و خاندان وى، و به بركت قرآن، بينوايى ما را جبران فرماى و فراخى و عيش خوش و نعمت فراوان به ما عطا فرما و به يمن آن ما را از خويهاى در خور نكوهش و صفات ناپسند به دور دار و ما را از فرو غلتيدن در گودال كفر و موجبات دورويى نگاهدار تا در رستاخيز رهنماى ما به سوى خشنودى و بهشت تو باشد و ما را در دنيا از خشم و پافراتر نهادن از حدود تو حفظ كند و در روا دانستن حلال و ناروا دانستن حرام تو در نزد تو گواه باشد.

(13) بار خدايا! درود بر محمد و خاندان وى، و از بركت قرآن در هنگام مرگ اندوه جان كندن و رنج ناله سر دادن و به نفس نفس افتادن را در آن وقت كه جان به گلوگاه رسد و در آن حال گفته آيد: آيا افسون‌كننده‌اى نيست؟ و در آن حال كه موكل مرگ براى گرفتن جان از پس پرده‌هاى غيب آشكار شود و تيرهاى وحشت جدايى را از كمان مرگ پرتاب كند و شرنگ تلخ مزاج را براى كام جانها آماده سازد و رخت بستن و هنگام رحيل ما به سراى آخرت نزديك گردد، و كاركردهاى ما چون قلاده‌هايى بر گردنها افتد و تا روز رستاخيز گورها، ماواى ما شود.

(14) بار خدايا! درود بر محمد و خاندان وى و ورود ما را در آن خانه‌ى پوسيده و درازى اقامت ما در ميان طبقات خاك را بر ما فرخنده گردان و پس از بدرود گفتن با دنيا گورهاى ما را نيك‌ترين قرار گاههاى ما ساز و به رحمت خويش تنگى قبرهاى ما را بر ما گشاده فرما و در ميان حاضران روز رستاخيز، ما را به كيفر گناهانمان رسوا مكن‌

(15) و به احترام قرآن ما را در موقف در ايستادن در حضورت و بر خوارى حال ما رحمت كن. و در روز گذر از پل دوزخ گامهاى ما را استوار دار و باز به بركت قرآن ما را از هر اندوه در روز قيامت و دلهره‌هاى شديد روز «فرياد بزرگ» نجات بخش، و آن روزى كه چهره‌هاى ستمگران سياه مى‌گردد و روز حسرت و پشيمانى است،

(16) چهره‌هاى ما را سفيد فرما و براى ما در دلهاى مومنان القاء محبت كن و زندگى را بر ما تنگ مگردان.

(17) بار الها! درود بر محمد بنده و فرستاده‌ات، همانگونه كه وى پيامت را رسانيد و به فرمان تو فرياد در داد و بندگانت را اندرز داد.

(18) بار الها! پيامبر ما را كه درود تو بر وى و خاندانش باد، در روز رستاخيز نزديكترين پيامبران از نظر تقرب و والاترين ايشان از حيث مرتبه در پيش نو و آبرومندترين ايشان از ديدگاه منزلت قرار ده!

(19) بار خدايا! درود بر محمد و خاندان محمد، و بنياد او را شريفتر و برهانش را والاتر و ميزانش را سنگين‌تر فرماى و پايمردى او را بپذير و توسل او را پذيرا شو و وى را رو سپيد گردان و نورش را به كمال و درجه‌اش را رفيع گردان‌

(20) و ما را بر آئين وى زنده بدار و بر دين وى بميران، و در طريق او سالك گردان و در راه او در آور و فرمان‌پذير او ساز و در گروه او اندر آر و بر سر حوض او برو از جام او سيراب گردان.

(21) بار خدايا! درود بر محمد و خاندانش، با چنان تحيتى كه به بركت آن وى را به بهترين نيكى و فضل و دهشى كه از تو چشمداشت دارد برسانى، چرا كه تو فراخ بخشش و فزون دهش بزرگوارى!

(22) بار الها! محمد را به پاداش رسانيدن پيامهايت و رساندن آياتت و اندرز دادن بندگانت و كارزار كردن در راهت، نيك‌ترين پاداشى را كه به يكى از فرشتگان مقرب خود و پيامبران مرسل و برگزيده‌ات بخشودى، به وى نيز عطا فرماى و سلام و رحمت خدا و بركات او بر وى و خاندانش باد كه همگى پاكند.