دعای 42 ( دعا به وقت ختم قران ) ترجمه حسین استاد ولی

(1) خدايا، مرا بر ختم كتاب خود يارى دادى، كتابى كه به عنوان نور نازل كردى، و آن را مسلط و ناظر بر همه كتاب‌هاى ديگرى كه نازل فرموده‌اى قرار دادى، و بر هر سخن ديگرى كه حكايت نموده‌اى برترى بخشيدى.

(2) و آن را جدا كننده‌اى قرار دادى كه به وسيله آن ميان حلال و حرامت فرق نهادى، قرآنى كه به وسيله آن از راه‌ها و قوانين احكامت پرده برداشتى، و كتابى كه آن را براى بندگانت با شرح و تفصيل بيان كردى، و وحيى كه بر پيامبر خود محمد- كه درود تو بر او و خاندانش باد- نازل نمودى.

(3) و آن را نورى ساختى كه با پيروى آن از تاريكى‌هاى گمراهى و نادانى به راه حق هدايت يابيم، و شفاى كسى قرار دادى كه با فهم همراه با تصديق آن گوش دل به شنيدن آن بسپارد، و ترازوى عادلانه‌اى كه زبانه‌اش از حق و راستى منحرف نگردد، و نور هدايتى كه برهانش از ديد شاهدان خاموش نشود، و پرچم نجاتى كه هر كه آهنگ سنت راستين آن كند گمراه نگردد، و دست هلاكت و نابودى‌ها به آن كه به دستاويز محكمش چنگ زده نرسد.

(4) خدايا، اكنون كه ما را بر تلاوت آن يارى بخشيدى، و زبان‌هاى گنگ و سنگين ما را به عبارت‌هاى زيبايش روان ساختى، پس ما را از كسانى قرار ده كه آن را چنان كه بايد رعايت مى‌كنند، و با اعتقاد همراه با تسليم در برابر آيات محكمش براى تو ديندارى مى‌كنند، و خود را در پناه اقرار به آيات متشابه و دو پهلو و آيات روشن و آشكارش قرار مى‌دهند.

(5) خدايا، تو قرآن را بر پيامبر خود محمد مجمل و سربسته نازل كردى، و آگاهى از شگفتى‌هاى آن را كاملا به او الهام نمودى، و دانش آن را تفسير شده براى ما (اهل بيت) به ارث نهادى، و ما را بر كسانى كه از علوم آن آگاه نيستند برترى دادى، و بر دريافت آن نيرو بخشيدى تا بدين وسيله بر كسانى كه تاب تحمل آن را ندارند رفعت بخشى.

(6) خدايا، چنان كه دل‌هاى ما را حامل آن ساختى، و به رحمت خويش شرافت و فضيلت آن را به ما شناساندى، پس بر محمد كه سخنگوى به آن است، و بر خاندان او كه گنجينه داران آنند درود فرست، و ما را از كسانى قرار ده كه معترفند قرآن از سوى تو نازل شده، تا شكى در تصديق آن به ما دست ندهد، و انحرافى ما را از راه راست آن به در نبرد.

(7) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و ما را از كسانى قرار ده كه به ريسمان آن چنگ مى‌زنند، و در متشابهات به پناهگاه محكم آن پناه مى‌برند، و در سايه چتر حمايت آن جاى مى‌گيرند، و در پرتو روشنى صبحش راه مى‌يابند، و به دنبال فروغ روشنى‌اش راه مى‌افتند، و از نور چراغش روشنى مى‌گيرند، و از غير آن رهنمايى نمى‌جويند.

(8) خدايا، و چنان كه محمد را به وسيله قرآن نشانه رهنما به سوى خود نصب كرده‌اى، و به وسيله خاندان او راه‌هاى خشنودى به سوى خود را روشن ساخته‌اى، پس بر محمد و آل او درود فرست، و قرآن را سبب دستيابى ما به شريف‌ترين منزل‌هاى كرامت، و نردبانى جهت عروج ما به محل سلامت، و مايه پاداش ما به صورت نجات در عرصه قيامت، و وسيله‌اى براى ورود ما بر نعمت خوش سراى اقامت قرار ده.

(9) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و به بركت قرآن بار گران گناهان را از دوش ما فرود آر، و زيبايى شمايل نيكان را به ما ببخش، و ما را در پى كسانى روان ساز كه در ساعات شب و اطراف روز براى تو به كار قرآن پردازند، تا جايى كه ما را با آب پاك كننده قرآن از هر آلودگى پاك سازى، و در پى كسانى كه از نور آن روشنى گرفته و آرزوهاى پوچ آنان را از كارهاى نيك سرگرم نساخته تا با وعده‌هاى فريبنده‌اش آنان را از عمل باز دارد، به راه اندازى.

(10) خدايا، بر محمد وآل او درود فرست، و قرآن را مونس ما در شب‌هاى تار، و پاسدار ما از انگيزه‌اش شيطان و خاطره هاى وسوسه انگيز، و نگاهدار گام‌هاى ما از حركت به سوى گناهان، و بند آورنده بى آسيب زبان ما از پرداختن به سخنان باطل، و مانع اعضاى ما از اكتساب گناهان، و ناشر پندهايى كه غفلت از ديد ما مى‌پوشاند، قرار ده تا جايى كه فهم شگفتى‌ها و امثال بازدارنده آن را- كه كوه‌هاى استوار و پابرجا با همه صلابتشان از حمل آن ناتوانند- به دل‌هاى ما برسانى.

(11) خدايا، بر محمد وآل او درود فرست، و به بركت قرآن ظاهر آراسته ما را دوام بخش، و خاطره‌هاى وسوسه انگيز را از ضماير پاك و سالم ما بازدار، و زنگار دل‌ها و دلبستگى‌هاى گناهان ما را بشوى، و نابسامانى‌هاى ما را سامان ده، و تشنگى سوزان ما را در جايگاهى كه بر تو عرضه مى‌شويم سيراب ساز، و در روز ترس بزرگ كه سر از گورها برمى‌آوريم جامه‌هاى امان بر ما بپوشان.

(12) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و به بركت قرآن كاستى ما را در اثر نادارى تهيدستى جبران نما، و آسايش زندگى و رونق روزى گسترده را به سوى ما روان ساز، و ما را از خوى‌هاى نكوهيده و اخلاق پستى‌آور دور گردان، و از سقوط در دره‌هاى كفر و از انگيزه‌هاى نفاق نگاه دار، تا قرآن در قيامت پيشاهنگ ما به سوى خشنودى و بهشت‌هاى تو، و در دنيا بازدارنده ما از خشم تو و تجاوز از مرزهاى تو، و شاهد ما نسبت به حكم تو در وقت حلال دانستن حلال و حرام دانستن حرام آن باشد.

(13) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و به بركت قرآن در وقت مرگ دشوارى جان كندن و سختى ناله و خرناسه‌هاى پياپى در هنگام مرگ را بر ما آسان ساز، آن گاه كه جان‌ها به گلوگاه‌ها رسد، و گويند: كو پزشك معالج؟ (يا كيست كه اين روح را بالا برد؟) و فرشته مرگ از پس پرده‌هاى غيب براى گرفتن جان آشكار شود، و جان را از كمان آرزوها با تيرهاى وحشت جدايى نشانه رود، و جامى زهرآلود از شوكران مرگ به او بنوشاند، و وقت كوچيدن و رفتن ما به سراى آخرت نزديك شود، و اعمال بسان گردنبندى بر گردن‌ها بياويزد، و گورها تا موعد روز ديدار جايگاه ما قرار گيرد.

(14) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و درآمدن به سراى پوسيدن (قبر) و ماندن طولانى ميان طبقات خاك را بر ما مبارك ساز، و پس از فراق از دنيا گورها را بهترين خانه‌هاى ما گردان، و به رحمت خود گورهاى تنگ ما را فراخى بخش، و ما را در برابر جمع حاضران در قيامت به گناهان هلاكت بارمان رسوا مساز.

(15) و به بركت قرآن در صحراى قيامت كه به پيشگاه تو عرضه مى‌شويم به موقعيت خفت بار ما رحم كن، و به هنگام لرزه پل دوزخ در روزى كه بر آ ن عبور مى‌كنيم لغزش گام‌هاى ما را استوار بدار، و تاريكى قبرهاى ما را پيش از برانگيخته شدن در روز قيامت روشن فرما، و ما را در روز قيامت از هر اندوه و گرفتارى و شدت هراس‌هاى آن روز مصيبت بزرگ نجات بخش.

(16) و روزى كه ستمكاران در آن روز حسرت و پشيمانى روسياه مى‌گردند ما را روسپيد ساز، و دوستى ما را در دل‌هاى مؤمنان انداز، و زندگى را بر ما تنگ و ناگوار مساز.

(17) خدايا، بر محمد بنده و فرستاده‌ات درود فرست چنان كه رسالتت را تبليغ كرد، و با نداى رسا فرمان تو را رساند، و براى بندگانت خيرخواهى نمود.

(18) خدايا، پيامبر ما را- كه درود تو بر او و آلش باد- در روز قيامت نزديك‌ترين پيامبران در مجلس خود، و پذيرفته‌ترين شفاعت كنندگان در بارگاه خود، و ارجمن ترين آنان نزد خود، و آبرومندترين آنان در پيشگاه خود قرار ده.

(19) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و بنايى را كه او پايه‌ريزى نموده بلند گردان، و برهانش را عظمت بخش، و ميزانش را سنگين ساز، و شفاعتش را بپذير، و اسباب تقرب او را نزديك گردان، و رويش را سپيد كن، و نورش را كامل دار، و درجه‌اش را بالا بر.

(20) و ما را بر سنت او زنده بدار، و بر آيين او بميران، و در جاده روشن او بدار، و در راه او روان ساز، و ما را از فرمانبران او قرار ده، و در گروه او محشور كن، و به حوض (كوثر) او درآور، و از جام او سيراب كن.

(21) و خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، درودى كه بدان وسيله او را به برترين خير و فضل و كرامتى كه آرزو دارد برسانى، كه تو داراى رحمتى گسترده و بخششى كريمانه‌اى.

(22) خدايا، او را به پاس آن كه پيام‌هاى تو را تبليغ كرد، آيات تو را رساند، براى بندگان تو خيرخواهى نمود و در راه تو جهاد كرد، برترين پاداشى كه به هر يك از فرشتگان مقرب و پيامبران مرسل و برگزيده خود عطا كرده‌اى عطا فرما. و سلام و رحمت و بركات خدا بر او و بر خاندان پاك و پاكيزه‌اش باد.