دعای 42 ( دعا به وقت ختم قران ) ترجمه جواد قيومی اصفهانی

(1) خدايا! تو مرا بر ختم كتابت يارى نمودى، همان كتابى كه آن را نور و روشنائى فرستادى، و بر هر كتابى كه نازل كردى گواه گردانيدى، و بر هر حديث و سخنى كه فرموده‌اى برترى داده‌اى،

(2) و آن را فرقان و جداكننده گردانيدى، كه به وسيله آن حلال و حرام خود را از هم جدا كرده‌اى، و قرآن و خوانده شده‌اى كه به آن راههاى احكامت را هويدا ساخته‌اى، و كتاب و نوشته‌اى كه آن را براى بندگانت تفصيل و شرح داده‌اى، و وحيى كه آن را بر پيامبرت محمد- كه درود تو بر او و بر خاندانش باد- فروفرستادى.

(3) و آن را نور و روشنائى گردانيدى كه ما به پيروى از آن از تاريكيهاى گمراهى و نادانى راه مى‌يابيم، و شفاء و بهبودى براى كسى كه فهميدن آن را از روى تصديق و باور نمودن خواسته و براى شنيدنش خاموش گشته، و ترازوى عدالت كه زباله‌اش از حق و راستى برنمى‌گردد، و نور هدايت و راهنمائى كه حجت و دليل آن از گواهان خاموش نمى‌شود، و نشانه نجات و رهائى كه هر كس قصد آن را بنمايد گمراه نمى‌گردد، و هر كس كه خود را به دستاويز عصمت و نگاهدارى آن بياويزد تباه و هلاك نگردد.

(4) خدايا! چون ما را بر خواندن قرآن كمك كردى، و سختى زبانهاى ما را به نيكوئى عبارت و بيان آن آسان گردانيدى، پس ما را از كسانى قرار ده كه آن را چنانكه شايسته حفظ و نگهدارى آنست نگاه مى‌دارند، و با اعتقاد و تسليم در برابر آيات محكم آن تو را اطاعت مى‌نمايند، و با اعتراف به متشابهات و دليلهاى روشن آن پناه مى‌برند.

(5) خدايا! تو قرآن را بر پيامبرت محمد- كه درود تو بر او و بر خاندانش باد- به طور اجمال فرستادى، و دانش شگفتيهاى آن را به طور كامل به ايشان الهام نمودى، و علم آن را با تفسير و توضيح به ما به ارث رساندى، و ما را بر كسى كه به علم آن نادان است برترى بخشيدى، و بر آن توانائى دادى، تا بر كسى كه توان زير بار رفتن آن را نداشت شرافت و بزرگى دهى.

(6) خدايا! همچنانكه دلهاى ما را جايگاه نگاهدارى قرآن قرار دادى، و به رحمتت برترى آن را به ما شناساندى، پس بر محمد كه به آن خطبه خواند و پند داد، و بر خاندان او گنجينه‌داران آن درود فرست، و ما را از كسانى قرار ده كه اعتراف دارند قرآن از جانب توست، تا در تصديق آن شك به ما روى نياورد، و لغزشى ما را از راه راستش بازنداشته و جدا نسازد.

(7) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از كسانى قرار ده كه به ريسمان قرآن چنگ مى‌زنند، و از چيزهائى كه مانند يكديگرند و با هم اشتباه مى‌شوند به پناهگاه محكم و استوارش پناه مى‌برند، و در سايه آن آرام مى‌گيرند، و به روشنى آن راه مى‌يابند، و به درخشش روشنائى آن اقتدا مى‌كنند، و از چراغش پرتو مى‌افروزند، و هدايت و رستگارى را در غير آن نمى‌جويند.

(8) خدايا! و همچنانكه به وسيله قرآن محمد را براى دلالت و راهنمائى بر خويش نشانه قرار دادى، و به خاندانش راههاى خشنودى به سوى خود را آشكار ساختى، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و قرآن را براى ما دستاويز رسيدن به گرامى‌ترين منزلهاى ارجمند قرار ده، و نردبانى كه براى رسيدن به جايگاه سلامت بر آن بالا رويم، و سببى كه به آن نجات در روز قيامت را پاداش يابيم، و وسيله‌اى كه به آن بر نعمت فراوان سراى ديگر وارد شويم.

(9) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و به وسيله قرآن بار سنگين گناهان را از ما فرود آور، و اخلاق نيكوى نيكوكاران را به ما ارزانى دار، و ما را پيرو نشانه‌هاى كسانى كه در ساعات شب و صبح و شام قرآن را برايت بپا داشتند قرار ده، تا به سبب پاك كردن آن ما را از هر چركى پاك نمائى، و پيرو كسانى گردانى كه به روشنائى قرآن روشنى يافته، و آرزوها آنان را از كار بازنداشته، تا فريبهاى فريبنده‌اش آنان را در خود فروبرده و هلاك نمايد.

(10) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و قرآن را براى ما در تاريكيهاى شب مونس و آشنا، و از تباهكاريهاى شيطان و از وسوسه‌هاى بد حافظ و نگاهبان، و براى گامهايمان از كشيده شدن به سوى گناه بازدارنده، و براى زبانهايمان از فرورفتن در باطل بدون آنكه به سبب بيمارى باشد لال‌كننده، و براى انداممان از بجا آوردن گناهان مانع، و براى تفكر در عبرت گرفتن كه غفلتمان آن را درهم پيچيده گشاينده قرار ده، تا دانستن شگفتيها و مثالها و داستانهاى نهى‌كننده آن را، كه كوههاى استوار و محكم از زير بار رفتن آن ناتوانند، را به دلهايمان برسانى.

(11) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و به وسيله قرآن خير و نيكى و آراستگى ظاهر ما را استمرار بخش، و وسوسه‌هاى بد را از سلامتى درون ما بازدار، و چركى دلهايمان و علاقه‌منديمان به گناه را بزداى، و كارهاى پراكنده ما را گرد آور، و در هنگام قرار گرفتن در پيشگاهت تشنگى ما را در مكانهاى بسيار گرم برطرف فرما، و در روز ترس بزرگ هنگام زنده شدن ما را به جامه‌هاى امان بپوشان.

(12) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و به وسيله قرآن فقر و بى‌چيزى ما را به بى‌نيازى اصلاح فرما، و گشايش زندگانى و بسيارى روزى را به سويمان جارى نما، و ما را از صفات زشت و اخلاق ناپسند دور كن، و از دره عميق كفر و امورى كه سبب نفاق مى‌گردد نگاهدار، تا در روز رستاخيز قرآن ما را به سوى خشنودى و بهشتت كشانده، و در دنيا از خشمت و تجاوز از احكامت ما را بازدارد، و براى آنچه در حكم توست به حلال دانستن حلال آن و حرام شمردن حرامش گواهى‌دهنده باشد.

(13) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و به وسيله قرآن هنگام مرگ اندوه جان كندن و سختى ناله نمودن، و پياپى بودن ناله‌هاى جان كندن را بر ما آسان فرما، آنگاه كه جانها به گردن رسد و گفته شود چه كسى او را بالا مى‌برد، و فرشته مرگ براى گرفتن آن جانها از حجابها آشكار شود، و آنان را به تيرهاى جدائى از كمان مرگها بزند، و براى آن جانها جامى كه زهرآلود است و با زهر مرگ آميخته شده را به آنان بچشاند، و رفتنمان به سوى آخرت نزديك شود، و اعمال به گردنها آويزان گردد، و تا روز فرارسيدن قيامت و اجتماع مخلوقات گورها آرامگاه گردد.

(14) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و فرود آمدن به خانه فرسوده، و توقف بسيار در ميان طبقات خاك را برايمان نيكو و مبارك گردان، و پس از مفارقت از دنيا قبرها را برايمان بهترين منزل قرار ده، و تنگى لحدهايمان را به وسيله رحمت و لطفت گشاده گردان، و ما را در ميان افراد بسيارى كه در قيامت گرد هم مى‌آيند به گناهان هلاكت‌بار رسوا مكن،

(15) و به وسيله قرآن در جايگاه قيامت در برابر تو بر خوارى و پست بودن ارزشمان رحم نما، و هنگام لرزيدن پل جهنم در هنگام گذشتن از آن لرزش گامهايمان را ثابت گردان، و پيش از برانگيخته شدن تاريكى قبرهايمان را به روشنى مبدل ساز، و ما را در روز قيامت از هر اندوهى و نيز از ترسهاى سخت آن روز نجات ده،

(16) و در روز افسوس و پشيمانى و در روزى كه چهره‌هاى ستمگران سياه مى‌شود چهره‌هايمان را سفيد گردان، و زندگى را بر ما سخت و دشوار مگردان.

(17) خدايا! بر محمد بنده و فرستاده‌ات درود فرست، همچنانكه پيامت را رسانيد، و فرمانت را با صداى بلند و آشكار بيان كرد، و بندگان را پند داد.

(18) خدايا! پيامبر ما- كه درودهاى تو بر او و خاندانش باد- را در روز قيامت از جهت مقام و مرتبه نزديكترين پيامبران به خود، و از جهت شفاعت برترين ايشان، و از جهت قدر و منزلت بزرگترين آنان، و از جهت جلالت آبرومندترين ايشان نزد خود قرار ده.

(19) خدايا بر محمد و خاندانش درود فرست و بنيان او را بلند گردان، و دليلش را بزرگ نما، و ترازوى او را سنگين كن، و شفاعتش را بپذير، و جايگاهش را نزديك و چهره‌اش را سفيد فرما، و نورش را كامل ساز، و مرتبه‌اش را بلند نما،

(20) و ما را بر روش او زنده بدار، و بر دينش بميران، و در راه آشكارش حركت ده، و بر طريقه‌اش به حركت درآور، و از فرمانبران او قرار ده، و در گروه او بشمار آور، و به حوض او واردمان نما، و از جام آن حوض سيرابمان گردان.

(21) خدايا! و درود فرست بر محمد و خاندانش، درودى كه او را به برترين مرحله‌اى كه از خير و فضل و كرامتت آرزو دارد او را برسانى، به درستى كه تو داراى رحمتى گسترده و فضل بسيارى.

(22) خدايا! او را در برابر اينكه پيامهاى تو را رسانيد و آياتت را بيان فرمود، و بندگانت را پند داد، و در راهت كوشش كرد، پاداش ده، و به بهترين پاداشى كه به يكى از فرشتگانت كه از نزديكان درگاهت مى‌باشد، و پيامبران فرستاده شده برگزيده‌ات داده‌اى، و درود و رحمت خداوند بر او و خاندان پاك و پاكيزه‌اش.