دعای 42 ( دعا به وقت ختم قران ) ترجمه محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری

(1) خداوندا تو بخشيدى سعادت كه قرآن را نمايم من تلاوت ز كاملتر كتاب آسمانى كمك بر اين ز ختم آنچنانى قوانين و نواميس گذشته ز ناسخ شرح مطلوبى نوشته بنام نور پيغمبر محمد كتابى را عيان اى حى سرمد كه آن در پيشگاهت بر حسابى مقدس‌تر بود از هر كتابى و بر هر داستانى در روايت شرف رجحان ز ساير در حكايت‌

(2) از اين هديه كه نامش نيز فرقان بر آن ناميده‌اى اى حى سبحان كتابى زين دو نام اى حى داور كه قرآن است فرقان نام ديگر حلال و يا حرامى در زمانه بر آن فرقى نهادى در ميانه ز احكام و شرايع آشكارا براى بندگان امضاء و املا حقايق مجملاتى در كتابش ز آيه در خلال بيناتش كه با تفصيل و توضيحى بيان داشت نزولش بر محمد حق روان داشت همين مكتوب باشد اين كتاب آن ز سويت سينه‌ى ختم رسولان‌

(3) بسان مشعلى روشن گزارش به پيشاپيش امت برقرارش كه تا نوع بشر را بر سعادت ز بيداى ضلالت بر هدايت كه از چنگال جهلش بود حيران ز وحشت سر فرو برده گريبان دهد سوق بنى‌آدم به راهش ز بيراهه كشاند شاهراهش مقرر كرده‌اى اى حى دانا كه پيروهاى قرآن در دو دنيا به همواره ز نورش در سعادت و بر آن كاميابى و سلامت ز قرآنت براى آن كسانى بگفتش گوش كرده هر زمانى شفاى عاجلى در قاطعيت كه بر هر معضلات اين جمعيت به ميزان است بر قسط و عدالت نشد بر انحرافى از حقيقت نجويد راه كج بر انحرافى نه هرگز راه پيمايد گزافى كه قرآنت فروغى بر هدايت ز صاحب دل محافل در قرائت نشد خاموش در آن تندرستيست كه قرآن تو علم رستگاريست رساند پيروان را بر سعادت ز بيره سد كند راه هلاكت هر آن كس را كه بر قرآن توسل تمسك جويد و بر آن توكل دو دنيا يافته راه صلاحش نجاتش هست پيروزى فلاحش‌

(4) الهى لطف فرمودى عنايت كه قرآن را نمايم من تلاوت روان كن در عباراتش زبانم چنان كن تا معانى را بدانم ز الفاظ گرانمايه برم سود مرا در صف ز قومى بر نشان زود كه حق حرمت قرآن رعايت سر تسليم آرندى نهايت و بر او مطمئن در اعتقادات تشابه‌هاى قرآن را ز آيات بر آن منبع ز برهان داده توضيح بر آن پرداخته از بهر توجيح بدين ترتيب بر دين تو طاعت به سر برده و بر درگه عبادت‌

(5) خداوندا تو قرآن را در اكمال به پيغمبر فرستادى به اجمال حقايق را ز مكتوبش نهايت ز تفصيلش در الهام و هدايت و علم اين كتاب آسمانى بنام ما عطا ميراث دانى و بر آنان كه از آيات قرآن ندارندى خبر از اين گلستان به ما بخشيده‌اى تو اين فضيلت و بر ما علم قرآن زان جليلت كه حمل او عظيم است اين گران بار به هر كس نيست آسان اندر اين دار تو اى پروردگار حى سبحان كه نيروى دگر بخشيده بر جان كه ما بر علم قرآنت توانا نگهداريم آن را تا به عقبا در اين مورد به نسبت زان كسانى به محرومى نيرو ز آسمانى تفوق برترى دادى تو بر ما كه اين لطفيست از بارى تعالى‌

(6) به قلب ما چنان اى حى سبحان عطا كردى به ما اسرار قرآن شرف بخشيده‌اى بر ما ز رحمت و از قرآن نشاندى زان بركت به روح اقدس پاك محمد درودت باد اى قيوم سرمد كه قرآن تو را او لب گشوده ز آيه بيناتش را ستوده ز فرزندان روان پاك ايشان كه قرآن را امينند و نگهبان درودت را عطا فرما ز رحمت چنان كن زين سند را ما به صحت كه قرآن را بر اين داريم اقرار ختام وحى تو دانيم گفتار كه تا تصديق گفتارش به ترديد نگشته منحرف بل راه توحيد

(7) الهى بر محمد (ص) هم ز اولاد درودت باد تا روحش شود شاد مرا از آن كسان فرما سرافراز كه بر اين ريسمانش چنگ و دمساز زگمراهى آن در اشتباهات ز نورش راه جويندى در آيات كه هنگام بلا در پايه‌ى او پنه گيريم اندر سايه‌ى او شب تاريك ما را نور رخشان چه صبحى بر سپيدى كرده تابان به گفتار فصيح وواز بليغش نمايد اقتدانى بر دريغش و از نور چراغش روشنايى نپويد ره بجز اين شاهراهى خداوندا تو از آنان شمارم و در اين سايه‌ى قرآن بدارم‌

(8) محمد را كه بر علمش دلالت و بر قرآن كتاب تو هدايت رضاى خويش بشمردى رضايش روانش زين درودت بر ادايش و قرآن را وسيله‌ساز بر ما رسان بر بهترين از جايگه‌ها و او را نردبام ارتقايى قرارش ده به ما زان اعتلايى بركت را ز او صقع سلامت عروجمان شود راه سعادت پناهش روز رستاخيز اعلام كه ما آسوده‌خاطر بوده آرام و بر اين روشنى از نور رحمت بكام خود روان بر سوى جنت‌

(9) الهى بر محمد (ص) هم ز آلش درودت باد بر صدق كمالش و اين حق حقيقت راز قرآن فرو انداز پشتم بر گناهان و ما را بر جمال صالحينت و آن ابرارها و مشفقينت به سيمايم بيارايى در اين راه و بر آن كاروانى كن تو همراه كه شبها روزها آيات قرآن تلاوت مى‌نمودندى فراوان و در آن پيشگاهت بر نمازى همى بر پا ستاد و گفت رازى كه تا از آن پليديها تباهى شويم تطهير از كل مناهى و در آن انجمن ما را تو بنشان در آنجا مردمى خوانند قرآن كه در آن پرتو نورش برند سود حساب آور مرا زان مردمى زود كه بازيچه نيارند آرزوها و ناهنجاريش در گفتگوها نخوردندى فريب آرزوها ز قرآن است و برهان گفتگوها

(10) الهى بر محمد هم ز اولاد درودت باد تا روحش شود شاد و در شبهاى ما و جمع مجلس به قرآن مجيدت ساز مونس و از اغواى شيطان خطرناك ز قرآن ايمنى بر ريب ناپاك به پاى ما پناه اين كتابت ز كل هر مناهى كن حفاظت و تا اينكه زبان ما نشد لال ز ياوه گوييش كن لال در حال دو دستم از تجاوز كن تو كوتاه و بر گفتار قرآن كن تو همراه فروكش پرده چشمم ز غفلت كه تا اين قلبهاى ما به صحت به ادراك حقايقهاى قرآن به توفيق از معانيها و برهان كه كوهى زان بزرگى و كلانى ز قرآن نى توان يابد معانى‌

(11) بركت ده تو ما را ز آنچه پيداى ز قرآن بر صلاح ما بياراى و بر پنهان ما زين جان و اين تن ز قرآن در پناهش دار ايمن و قلب ما ز لكه بر كدورت گناهان را بشوى از آب رحمت امور ما پراكنده پريشان تو آن را جمع كن در ظل قرآن بكام تشنه‌ى ما در قيامت نما سيراب از قرآن شفاعت و از اندام ما بر حق قرآن به روز حشر از عريان بپوشان‌

(12) الهى بر محمد هم ز آلش درودت باد بر صدق كمالش شكست ما از آن الطاف رحمت قرآن كن تو جبرانش به نعمت و بر اخلاق زشتى دورمان دار ز قرآن كن هدايت راه و رفتار نفاق كفر روى ما فرو بند و ما را بر كتاب توبه پيوند كه در محشر ز قرآن رهنمايى به سوى جنت تو كرد راهى و در دنيا ز خشم حى سبحان كند او منع‌مان از هر گناهان و هم شاهد شود در روز محشر وظايف را ز مادر نزد داور

(13) الهى بر محمد هم ز آلش دوردت باد بر صدق كمالش ز دشوارى جان كندن پناهش به جان ما تو آسان ساز راهش در آن هنگام وقت احتضارى نفس در سينه سنگين انتظارى كه آن مامور حق وقت مماتم فكنده پنجه بر قطع حياتم وداع از اين جهان دورى ديدار بكام ما ز تلخيش نمودار به نامه در عمل مانند طوقى به گردن حلقه زد مانند يوغى كشاكش بر فنا و سوى گورم بيايد وعده‌ى محشر حضورم ز تو خواهم خدايا اين بركت مكن محروم از قرآن رحمت كه در آن مسكنت نكبت گريبان به فريادم رسان آن دم تو قرآن‌

(14) الهى بر محمد (ص) هم ز اولاد درودت باد تا روحش شود شاد مبارك كن تو بر ما خانه‌ى گور و در آن خاك روشن كن تو از نور ز تنگى لحد سستى حالت مگيرى سخت بر ما تا قيامت مكن رسوا تو ما را روز محشر در آن لحظه كه آن عدل است داور

(15) كه ما بر پا ستاده زار و نالان به ما تو رحم كن بر حق قرآن و بر اين مسكنت بر اين مذلت ببخشا عفو كن اى حى رحمت به هنگامى كه با اين پاى لرزان از آن پل بر صراطت گام بر آن نما ثابت قدم آرامش تن ز لغزش بر سقوطم دار ايمن و در هول و هراس روز عقبا بحق اين كتاب اى حى دانا كنارمان بدار از اضطرابم ز قرآن رهنما زان ره صوابم‌

(16) كه در آن روز جانها خسته و زار سياهى چهره‌ها و حال افكار نجاتمان بده بر حق قرآن خداوندا چنان كن اهل ايمان كه آنها دوست دار ما ز شفقت و بر ما زندگى در رنج و زحمت به آسانى چو جان بر او خريدار سر تسليم بر تقدير دادار

(17) خداوندا ز لطفت زين عنايت به عبد تو محمد (ص) بر رسالت ادا كرده است حق بندگيش بجا آورد فرمان داد نيش نصيحت پند بر اين بندگانت ادا از اين رسالت در امانت روان پاك او را بر درودى فرستى كردگارا زود زودى‌

(18) خداوندا در عقبا اين پيامبر ز كل كائناتت دار برتر به ذات اقدست نزديك و ده جا شفاعت را ز وى زودى پذيرا و قدر و منزلت را كن تو برتر و از ديگر كسان عالى و بهتر

(19) الهى بر محمد (ص) هم ز آلش درودت باد بر صدق كمالش بيفزايى بر او عز و شرافت و برهانش قوى بر اين سعادت ثواب كار او را بيشتر كن و راهش را به خود نزديكتر كن نما رويش سپيد از نور رخشان ز رتبه كاملى فرماى ارزان‌

(20) روش را زان طريقه سيرت او تو ما را زنده دار از سنت او ز دين او بميران مذهب او كشان ما را به راه و مكتب او و ما را زان كسانى در شمار آر كه فرمانش ز اجرا برده در كار نه بر آنان كه عصيان را روايش وظايف را نكرده بر ادايش و ما را در كنار حوض كوثر رديف دوستانش روز محشر كه تازان نعمت ديدار شاداب ز دست طيبش گرديم سيراب‌

(21) الهى بر محمد هم ز اولاد ز رحمت مرحمت روحش شود شاد عطا فرما از آن رحمت به سويش كه بالاتر ز آنچه آرزويش و زان فضل و كرم سازى نثارش بر او شايسته داند كردگارش‌

(22) چنان داند خداى حى سرمد ز صالح بنده‌ى خود آن محمد (ص) ادا كرد است حق اين رسالت ز آيات تو بر مردم قرائت نصيحت كرد بر اين بندگانت جهادش در رهت باشد عيانت ز پاداشش چنان افزاى يا رب كه بر هيچ از فرشته‌ها مقرب و يا بر انبياى مرسلينت و ز آنچه منتخب از صالحينت نفرمودى عنايت كردگارم عطا فرما به او اميدوارم سلام ما و رحمتهاى يزدان نثار او و فرزندان پاكان‌