وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا اعْْتُدِيَ عَلَيْهِ أَوْ رَأَي مِنَ الظَّالِمِينَ مَا لَا يُحِبُّ
دعاى حضرت (ع) هنگامى كه ستمى به او مىرسيد يا از ستمكاران كارى كه خوش نمىداشت مىديد
﴿1﴾
يَا مَنْ لَا يَخْفَى عَلَيْهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِينَ
(1) اى كسى كه اخبار شاكيان بر تو پوشيده نيست.
﴿2﴾
وَ يَا مَنْ لَا يَحْتَاجُ فِي قَصَصِهِمْ إِلَى شَهَادَاتِ الشَّاهِدِينَ .
(2) و اى كسى كه در سرگذشتهاى ايشان به گواهيهاى گواهان احتياج ندارى.
﴿3﴾
وَ يَا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِينَ
(3) و اى كسى كه ياريت به ستمزدگان نزديك است
﴿4﴾
وَ يَا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِينَ
(4) و اى كسى كه مددكاريت از ستمگران دور است
﴿5﴾
قَدْ عَلِمْتَ ، يَا إِلَهِي ، مَا نَالَنِي مِنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ مِمَّا حَظَرْتَ وَ انْتَهَكَهُ مِنِّي مِمَّا حَجَزْتَ عَلَيْهِ ، بَطَراً فِي نِعْمَتِكَ عِنْدَهُ ، وَ اغْتِرَاراً بِنَكِيرِكَ عَلَيْهِ .
(5) تو خود دانستهاى- اى خداى من- آنچه را كه از فلان فرزند فلان از جهت طغيان در نعمت، و بىاعتنائى به عقاب تو، به من رسيده: از آنگونه امورى كه تو آن را نهى كردهاى و آنچه را كه از من هتك كرده از آنگونه امورى كه تو او را منع فرمودهاى
﴿6﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ خُذْ ظَالِمِي وَ عَدُوِّي عَنْ ظُلْمِي بِقُوَّتِكَ ، وَ افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّي بِقُدْرَتِكَ ، وَ اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِيما يَلِيهِ ، وَ عَجْزاً عَمَّا يُنَاوِيهِ
(6) بار الها پس بر محمد و آلش رحمت فرست و ستمكنندهى بر من و دشمن مرا با نيروى خود از اجراى ستم دربارهى من بازدار و با قدرت خود تندى (تيغ دشمنى) او را از من بشكن و او را در كار خود مشغول دار و در برابر آنكه با او معاوضه مىكند ناتوان ساز
﴿7﴾
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا تُسَوِّغْ لَهُ ظُلْمِي ، وَ أَحْسِنْ عَلَيْهِ عَوْنِي ، وَ اعْصِمْنِي مِنْ مِثْلِ أَفْعَالِهِ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي فِي مِثْلِ حَالِهِ
(7) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و ستمكار را به ستم دربارهى من رخصت مده و مرا در برابرش نيكو يارى كن و از ارتكاب نظير كارهاى او نگاهدار و در حالى مانند حال او قرار مده
﴿8﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعْدِنِي عَلَيْهِ عَدْوَى حَاضِرَةً ، تَكُونُ مِنْ غَيْظِي بِهِ شِفَاءً ، وَ مِنْ حَنَقِي عَلَيْهِ وَفَاءً .
(8) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست و مرا در مقابل دشمنم نصرت عاجلى ببخش كه شعلهى خشمى را كه از او در دل دارم بنشاند، و داد دلم را از او بستاند.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ عَوِّضْنِي مِنْ ظُلْمِهِ لِي عَفْوَكَ ، وَ أَبْدِلْنِي بِسُوءِ صَنِيعِهِ بِي رَحْمَتَكَ ، فَكُلُّ مَكْرُوهٍ جَلَلٌ دُونَ سَخَطِكَ ، وَ كُلُّ مَرْزِئَةٍ سَوَاءٌ مَعَ مَوْجِدَتِكَ .
(9) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست. و عفو تو را در برابر ستم او به من عطا كن و در مقابل بدرفتاريش با من، رحمتت را به من پاداش ده. زيرا هر ناملايمتى در برابر خشم تو اندكست، و هر مصيبتى پيش غضب تو سهل است.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ فَكَمَا كَرَّهْتَ إِلَيَّ أَنْ أُظْلَمَ فَقِنِي مِنْ أَنْ أَظْلِمَ .
(10) بار الها پس همچنانكه ستمزدگى را در نظرم ناپسند ساختى، مرا از ستمكارى (نيز) نگاهدار
﴿11﴾
اللَّهُمَّ لَا أَشْكُو إِلَى أَحَدٍ سِوَاكَ ، وَ لَا أَسْتَعِينُ بِحَاكِمٍ غَيْرِكَ ، حَاشَاكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ صِلْ دُعَائِي بِالْإِجَابَةِ ، وَ اقْرِنْ شِكَايَتِي بِالتَّغْيِيرِ .
(11) بار الها به احدى جز تو شكايت نمىكنم و از هيچ حاكمى غير از تو يارى نمىجويم. حاشا كه چنين كنم! پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و دعايم را به اجابت پيوسته ساز. و شكايتم را با تغيير دادن (وضع كنونى) مقرون فرماى.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ لَا تَفْتِنِّي بِالْقُنُوطِ مِنْ إِنْصَافِكَ ، وَ لَا تَفْتِنْهُ بِالْأَمْنِ مِنْ إِنْكَارِكَ ، فَيُصِرَّ عَلَى ظُلْمِي ، وَ يُحَاضِرَنِي بِحَقِّي ، وَ عَرِّفْهُ عَمَّا قَلِيلٍ مَا أَوْعَدْتَ الظَّالِمِينَ ، وَ عَرِّفْنِي مَا وَعَدْتَ مِنْ إِجَابَةِ الْمُضْطَرِّينَ .
(12) بار الها مرا به نوميدى از عدل خود ميازماى و دشمن را به ايمنى از عقوبت خود امتحان مكن تا بر ظلم من اصرار ورزد و بر حقم مستولى شود و به زودى عذابى را كه به ستمگران وعده دادهاى، به او، و اجابتى را كه به بيچارگان وعده دادهاى، به من بنماى.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ وَفِّقْنِي لِقَبُولِ مَا قَضَيْتَ لِي وَ عَلَيَّ وَ رَضِّنِي بِمَا أَخَذْتَ لِي وَ مِنِّي ، وَ اهْدِنِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هُوَ أَسْلَمُ .
(13) بار الها بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا به قبول هر سود و زيانى كه دربارهام تقدير كردهاى موفق دار. و به آنچه به نفع من (از ديگران) و (به نفع ديگران) از من گرفتهاى خشنودم ساز. و به آن راهى كه راستتر است هدايت كن و به كارى كه سالمتر (و بىزيانتر) است بگمار.
﴿14﴾
اللَّهُمَّ وَ إِنْ كَانَتِ الْخِيَرَةُ لِي عِنْدَكَ فِي تَأْخِيرِ الْأَخْذِ لِي وَ تَرْكِ الِانْتِقَامِ مِمَّنْ ظَلَمَنِي إِلَى يَوْمِ الْفَصْلِ وَ مَجْمَعِ الْخَصْمِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَيِّدْنِي مِنْكَ بِنِيَّةٍ صَادِقَةٍ وَ صَبْرٍ دَائِمٍ
(14) بار الها، و اگر خير مرا در آن بدانى كه گرفتن حق من به تاخير افتد و انتقام از كسى كه بر من ستم كرده تا روز فصل (خصومتها) و محل اجتماع مخاصمين متروك ماند پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا از جانب خود به نيت صادق و صبر دائم تاييد فرما
﴿15﴾
وَ أَعِذْنِي مِنْ سُوءِ الرَّغْبَةِ وَ هَلَعِ أَهْلِ الْحِرْصِ ، وَ صَوِّرْ فِي قَلْبِي مِثَالَ مَا ادَّخَرْتَ لِي مِنْ ثَوَابِكَ ، وَ أَعْدَدْتَ لِخَصْمِي مِنْ جَزَائِكَ وَ عِقَابِكَ ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ سَبَباً لِقَنَاعَتِي بِمَا قَضَيْتَ ، وَ ثِقَتِي بِمَا تَخَيَّرْتَ
(15) و از خواهش بد و آزمندى اهل حرص پناه ده و تصويرى از ثواب خود كه براى من ذخيره كردهاى، و از جزاء و عقاب خود كه براى دشمنم فراهم ساختهاى، در دلم مصور ساز. و آن را وسيلهى خرسندى من به قضاى خود و اطمينانم به آنچه اختيار كردهاى، قرار ده.
﴿16﴾
آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(16) اى پروردگار جهانيان دعايم را اجابت كن. زيرا كه تو صاحب فضل عظيم و بر هر چيز بىنهايت قادرى