وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا اعْْتُدِيَ عَلَيْهِ أَوْ رَأَي مِنَ الظَّالِمِينَ مَا لَا يُحِبُّ
دعاى امام به هنگامى كه (از كسى) ستمى مىديد و (يا) از ستمگران رفتارى را مشاهده مىكرد كه بر او گران مىآمد
﴿1﴾
يَا مَنْ لَا يَخْفَى عَلَيْهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِينَ
(1) اى خدايى كه احوال شكوهگران و دادخواهان از تو پنهان نمىماند!
﴿2﴾
وَ يَا مَنْ لَا يَحْتَاجُ فِي قَصَصِهِمْ إِلَى شَهَادَاتِ الشَّاهِدِينَ .
(2) و براى پرس و جوى احوال ايشان، تو را به گواهى شاهدان نيازى نيست!
﴿3﴾
وَ يَا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِينَ
(3) اى خدايى كه ياريت به ستمديدگان نزديك است.
﴿4﴾
وَ يَا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِينَ
(4) و ياورى تو از (گروه) ستمگران، دور.
﴿5﴾
قَدْ عَلِمْتَ ، يَا إِلَهِي ، مَا نَالَنِي مِنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ مِمَّا حَظَرْتَ وَ انْتَهَكَهُ مِنِّي مِمَّا حَجَزْتَ عَلَيْهِ ، بَطَراً فِي نِعْمَتِكَ عِنْدَهُ ، وَ اغْتِرَاراً بِنَكِيرِكَ عَلَيْهِ .
(5) اى خداى من! تو (خوب) ميدانى كه از دست فلانى فرزند به من چه گذشته است، (همان) ستمى كه تو (انسان را) از آن باز داشتهاى، و بىحرمتىهايى كه (فلانى در حق من روا داشته و) تو (آدمى را) از آن منع فرمودهاى، (همان كسى كه) از سر سركشى (غرورى كه از) (وفور) نعمت تو (يافته) است و به خاطر انكارى كه به (عذاب و عقاب) تو دارد و از آن نمىهراسد و (و از ستم كردن بر من دريغ نمىورزد).
﴿6﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ خُذْ ظَالِمِي وَ عَدُوِّي عَنْ ظُلْمِي بِقُوَّتِكَ ، وَ افْلُلْ حَدَّهُ عَنِّي بِقُدْرَتِكَ ، وَ اجْعَلْ لَهُ شُغْلًا فِيما يَلِيهِ ، وَ عَجْزاً عَمَّا يُنَاوِيهِ
(6) پس اى خداى من! بر محمد و آل او درود فرست و دشمن مرا از ستمى كه در حق من روا مىدارد، به قدرت خود باز دار واز برايى تيغ (ستم) او به نيروى خود بكاه، و او را به (كردار زشت) خويش سرگرم ساز و در برابر دشمنش زبون و ناتوان فرما.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ لَا تُسَوِّغْ لَهُ ظُلْمِي ، وَ أَحْسِنْ عَلَيْهِ عَوْنِي ، وَ اعْصِمْنِي مِنْ مِثْلِ أَفْعَالِهِ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي فِي مِثْلِ حَالِهِ
(7) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و او را اجازهى ستم كردن بم من مده، و در برابر او به خوبى ياريم كن و مرا از انجام كارهايى همانند اعمال او باز دار و حال مرا مانند حال او مگردان.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعْدِنِي عَلَيْهِ عَدْوَى حَاضِرَةً ، تَكُونُ مِنْ غَيْظِي بِهِ شِفَاءً ، وَ مِنْ حَنَقِي عَلَيْهِ وَفَاءً .
(8) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و مرا بر دشمنى كه دارم پيروز گردان تا (شعلهى) خشم من (نسبت به او) فرو نشيند و كينهى من پايان يابد.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ عَوِّضْنِي مِنْ ظُلْمِهِ لِي عَفْوَكَ ، وَ أَبْدِلْنِي بِسُوءِ صَنِيعِهِ بِي رَحْمَتَكَ ، فَكُلُّ مَكْرُوهٍ جَلَلٌ دُونَ سَخَطِكَ ، وَ كُلُّ مَرْزِئَةٍ سَوَاءٌ مَعَ مَوْجِدَتِكَ .
(9) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و در ازاى ستمى كه او بر من روا داشته است (از كردار زشت) من در گذر و در عوض بد رفتارى او بر حال من رحمت آور، زيرا هر امر ناپسندى در برابر قهر تو ناچيز است و هر اندوهى در نزد غضب تو در خور تحمل و آسان.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ فَكَمَا كَرَّهْتَ إِلَيَّ أَنْ أُظْلَمَ فَقِنِي مِنْ أَنْ أَظْلِمَ .
(10) بارالها! همان گونه كه ستم كشيدن مظلوم شدن را در (ذايقهى) من ناگوار ساختهاى مرا از ستم كردن (در حق ديگران) باز دار.
﴿11﴾
اللَّهُمَّ لَا أَشْكُو إِلَى أَحَدٍ سِوَاكَ ، وَ لَا أَسْتَعِينُ بِحَاكِمٍ غَيْرِكَ ، حَاشَاكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ صِلْ دُعَائِي بِالْإِجَابَةِ ، وَ اقْرِنْ شِكَايَتِي بِالتَّغْيِيرِ .
(11) (بارالها!) جز به درگاه تو شكوه نمىآورم و هرگز از هيچ داورى جز تو يارى نمىجويم، پس بر محمد و آل او درود فرست و دعاى مرا به اجابت رسان و شكايت مرا با دگرگونى وضع فعلىام مقرون ساز.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ لَا تَفْتِنِّي بِالْقُنُوطِ مِنْ إِنْصَافِكَ ، وَ لَا تَفْتِنْهُ بِالْأَمْنِ مِنْ إِنْكَارِكَ ، فَيُصِرَّ عَلَى ظُلْمِي ، وَ يُحَاضِرَنِي بِحَقِّي ، وَ عَرِّفْهُ عَمَّا قَلِيلٍ مَا أَوْعَدْتَ الظَّالِمِينَ ، وَ عَرِّفْنِي مَا وَعَدْتَ مِنْ إِجَابَةِ الْمُضْطَرِّينَ .
(12) بارالها! مرا به نااميدى از عدل خود، و دشمن مرا به آسودگى از عتاب خويش ميازماى تا در ستم ورزيدن در حق من پافشارى كند، و يا بر من مسلط گردد (و حق مرا ناديده بگيرد). (بارالها!) دشمن مرا به كيفرى كه ستمگران را از آن بيم دادهاى، مجازات كن (تا نتيجهى ستم خويش را دريابد)، و مرا با اجابتى كه به درماندگان وعده فرمودهاى، آشنا كن.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ وَفِّقْنِي لِقَبُولِ مَا قَضَيْتَ لِي وَ عَلَيَّ وَ رَضِّنِي بِمَا أَخَذْتَ لِي وَ مِنِّي ، وَ اهْدِنِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هُوَ أَسْلَمُ .
(13) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و به من توفيقى عنايت كن تا تقدير تو را در سود و زيان خويش پذيرا باشم و به آن چه از ديگرى براى من مىستانى و يا از من براى ديگرى، خرسند گردم و به راستترين (و هموارترين) راه، هدايتم فرما و به انجام سالمترين كارهايم بگمار.
﴿14﴾
اللَّهُمَّ وَ إِنْ كَانَتِ الْخِيَرَةُ لِي عِنْدَكَ فِي تَأْخِيرِ الْأَخْذِ لِي وَ تَرْكِ الِانْتِقَامِ مِمَّنْ ظَلَمَنِي إِلَى يَوْمِ الْفَصْلِ وَ مَجْمَعِ الْخَصْمِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَيِّدْنِي مِنْكَ بِنِيَّةٍ صَادِقَةٍ وَ صَبْرٍ دَائِمٍ
(14) بارالها! اگر خير و صلاح مرا در اين مىبينى كه (زمان) احقاق حق (از دست رفتهى من و نيز انتقام من از كسى كه در حق من ستم روا داشته است تا روز
قيامت- روز گرد آمدن دشمنان در پيشگاه تو- به تأخير افتد (و در اين دو مورد صورت نپذيرد)، پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا با نيتى پاك و شكيبايى دامنهدار، مدد فرما.
﴿15﴾
وَ أَعِذْنِي مِنْ سُوءِ الرَّغْبَةِ وَ هَلَعِ أَهْلِ الْحِرْصِ ، وَ صَوِّرْ فِي قَلْبِي مِثَالَ مَا ادَّخَرْتَ لِي مِنْ ثَوَابِكَ ، وَ أَعْدَدْتَ لِخَصْمِي مِنْ جَزَائِكَ وَ عِقَابِكَ ، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ سَبَباً لِقَنَاعَتِي بِمَا قَضَيْتَ ، وَ ثِقَتِي بِمَا تَخَيَّرْتَ
(15) و مرا از رغبت (به كارهاى) نكوهيده و آزمندى اهل از نگاه دار و صورت (برزخى و يا اخروى) ثوابى را كه براى من اندوختهاى، و (نيز) صورت (برزخى و يا اخروى) كيفرى را كه براى دشمن من آماده ساختهاى، در (فراروى) دل من مجسم فرما، و آنرا مايهى رضامندى من به آنچه (برايم) مقدر كردهاى- و نيز سبب اطمينان خاطر من- به آنچه برايم پسنديدهاى- قرار ده.
﴿16﴾
آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(16) آمين يا رب العالمين! (الهى! دعاى مرا مستجاب كن) چرا كه تو دارندهى احسانى بزرگ و به انجام هر كار قادرى.