وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا عَرَضَتْ لَهُ مُهِمَّةٌ أَوْ نَزَلَتْ بِهِ ، مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَ الْكَرْبِ
هرگاه بر آن حضرت امر مهمى يا حادثه ناگوارى وارد مىشد و هنگام رنج و آلام روزگار اين دعا را براى حل مشكلات مىخواند (كه معروف شده به دعاى يا من تحل...)
﴿1﴾
يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ ، وَ يَا مَنْ يُفْثَأُ [يَفْثَأُ] بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ ، وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الَْمخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ .
(1) اى خدائى كه گره ناگواريهاى عالم به او گشايش مىيابد اى خدائى كه سختيهاى جهان به او آسان مىگردد اى آنكه برون شدن از غم و اندوه به حقيقت شادى و خرمى از او درخواست مىشود
﴿2﴾
ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ ، وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ .
(2) مشكلات عالم پيش قدرتت رام گردند و اسباب وجود هر چيز به لطف و كرمت نظام يافته است قضا به قدرت تو جارى و هر چيز عالم به اراده تو امضاء مىگردد
﴿3﴾
فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ ، وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ .
(3) پس هر چه بخواهى به مجرد خواست پيش از فرمانت اطاعت كند و هر چه بخواهى به صرف اراده بدون نهيت منزجر گردد
﴿4﴾
أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ ، لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ ، وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ
(4) خلق ترا در مهمات عالم مىخوانند و به درگاه تو در پريشانيها تضرع و زارى مىكنند هيچ درد و رنج و پريشانى دفع نشود مگر آنكه تو مندفع گردانى و تو برطرف سازى
﴿5﴾
وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ ، وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ .
(5) و اى خدا گران حوادثى به من رسيده كه مرا درهم شكسته و پريشان حال ساخته و مشكلاتى بر من وارد شده كه مرا به رنج و غم افكنده
﴿6﴾
وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ .
(6) به قدرت تو آن امور بر من وارد آمده و به اقتدار تو بر من روآورده
﴿7﴾
فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ ، وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ .
(7) پس غمى كه تو آوردى كسى ديگر نتواند برد و مشكلى كه تو فرستى غير تو نتواند زائل كرد درى كه تو بر بندى ديگرى نتواند گشود و اگر بگشائى نتواند بست آنچه را تو مشكل كنى كسى آسان نتواند ساخت و آنكه را تو خوار سازى كسى يارى نتواند كرد.
﴿8﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ ، وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ ، وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيما شَكَوْتُ ، وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيما سَأَلْتُ ، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً ، وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً .
(8) پس درود فرست اى خدا بر محمد (ص) و آلش و بر من به فضل و احسان در وسعت و آسايش بگشا و به قدرتت در قلبم لشكر هم و غم را در هم شكن و به من در آنچه شكايت از آن دارم حسن ظن و خوشبينى عطا فرما و شيرينى صنعت را در آنچه درخواست مىكنم به من بچشان و از جانب خود به من رحمت و گشايش و خوشگوارى عنايت فرما و براى من از لطف خود از هر مشكلى راه خروجى الهام فرما
﴿9﴾
وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالاِهْتَِمامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ .
(9) و مرا از كار ملازمت وظايف بندگيت و به جاى آوردن سنن و احكامت به هيچ كار مشغول مگردان
﴿10﴾
فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً ، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً ، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ ، فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ .
(10) اى خدا از حوادثى كه به من رسيده سينهام تنگ و دلم پر از هم و غم گرديده و تو بر دفع آنچه بدان مبتلا و به آن گرفتارم توانائى پس تو آن (غم و دلتنگيم را) به كرمت زايل گردان و هر چند من مستوجب اين لطف تو نباشم اى صاحب عرش بزرگ اى صاحب نعمت با كرامت پس تو قادرى اى مهربانترين مهربانان عالم دعايم را اجابت فرما- اى پروردگار عالميان