فارسی
پنجشنبه 01 آذر 1403 - الخميس 18 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه حسن ثقفی تهرانی


مطلب قبلی دعای 6
دعای 8 مطلب بعدی


نحوه نمایش

دانلود
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا عَرَضَتْ لَهُ مُهِمَّةٌ أَوْ نَزَلَتْ بِهِ ، مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَ الْكَرْبِ
«نيايش آن حضرت عليه‌السلام، هنگامى كه امر مهمى (سخت و نگران‌كننده) براى وى رخ مى‌داد، يا حادثه‌اى ناگوار برايش مى‌رسيد، و در وقت اندوه»
﴿1 يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ ، وَ يَا مَنْ يُفْثَأُ [يَفْثَأُ] بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ ، وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الَْمخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ .
(1) اى كسى كه گرههاى ناگواريها و ناملايمات، به لطف تو گشوده مى‌شود، و اى كه تندى و سورت شدايد، به دست تو مى‌شكند، و اى كسى كه راه خروج و خلاص (از گرفتارى) به سوى راحت و نشاط فرج (بر طرف شدن غم)، از تو طلب مى‌گردد.
﴿2 ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ ، وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ .
(2) امور دشوار، در برابر قدرتت سست و آسان شده، و سلسله‌ى اسباب، به لطفت برقرار گشته، و قضا، به نيرويت جارى گرديده، و همه چيز، به اراده‌ات گذرا و تحقق يافته است،
﴿3 فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ ، وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ .
(3) پس آنها، تنها به خواست تو، بدون آنكه سخنى بگويى، فرمان پذيرند و فقط به اراده‌ات، بى‌آنكه نهى كنى، باز مى‌ايستند.
﴿4 أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ ، لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ ، وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ
(4) تو براى كارهاى مهم و دشوار، به استمداد خوانده مى‌شوى، و در پيش‌آمدهاى سخت و بلاها، پناهى. از آنها غير از آنچه تو مانع شوى، چيزى برطرف نمى‌گردد، و جز گرهى كه تو بگشائى، گرهى باز نخواهد شد.
﴿5 وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ ، وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ .
(5) هم اكنون - اى پروردگار من! - بلايى بر من فرود آمده كه سنگينى‌اش مرا به زانو درافكنده، و گرفتاريى بر من حمله‌ور گشته كه تحملش مرا از پا درآورده است،
﴿6 وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ .
(6) و آن را تو، به قدرتت بر من، وارد ساخته‌اى، و به اقتدارت متوجه من فرموده‌اى،
﴿7 فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ ، وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ .
(7) پس چيزى را كه تو وارد نموده‌اى، كسى باز نمى‌گرداند، و آنچه را تو فرستاده‌اى، كسى رد نمى‌كند، و هر چه را تو بسته‌اى، هيچ كس نمى‌گشايد، و چيزى را كه تو بگشائى، ديگرى نمى‌بندد، و آن چه را تو دشوار گردانى، كسى آسان نمى‌سازد، و كسى را كه تو خوار كنى، ياورى ندارد،
﴿8 فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ ، وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ ، وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيما شَكَوْتُ ، وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيما سَأَلْتُ ، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً ، وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً .
(8) پس بر محمد و آل او رحمت فرست، و به دست لطفت - پروردگارا! - در آسايش را به رويم بگشاى، و به قدرتت (لشگر و) سلطان هم و غم را از هجوم بر من، منهزم فرماى، و مرا در موردى كه شكوه دارم، به نگاه محبتت نائل ساز، و در آنچه مسئلت نموده‌ام، شيرينى برخورد نيك و احسانت را به من بچشان، و از پيشگاهت، رحمت و گشايشى دلخواه، به من هبه كن، و از جانبت، برايم نجات و خلاصى سريع، مقرر فرما،
﴿9 وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالاِهْتَِمامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ .
(9) و مرا - به سبب چيرگى غم - از رعايت واجباتت، و به كار بستن (سنت و) مستحباتت باز مدار،
﴿10 فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً ، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً ، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ ، فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ .
(10) چرا كه پروردگارا! من به علت آنچه بر سرم آمده، بى‌تاب و توان شده‌ام، و در اثر تحمل چيزى كه برايم رخ داده، لبريز غم گشته‌ام، و تنها تو، بر رفع آنچه بدان گرفتارم، و بر طرف ساختن بلايى كه در آن افتاده‌ام، توانائى، پس، خواسته‌ام را برآور، و گرچه استحقاق اين لطف را از جانب تو ندارم، اى صاحب عرش عظيم!.

برچسب:

دعای هفت صحیفه سجادیه

-

دعای هفتم صحیفه سجادیه

-

دعای 7 صحیفه سجادیه

-

دعای ۷ صحیفه سجادیه

-

هفتمین دعای صحیفه سجادیه

-

شرح صحیفه سجادیه

-

ترجمه صحیفه سجادیه

-

انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^