دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی

(1) اى آنكه گره هر سختى بدست او گشوده شود، و اى آنكه تندى سختيها بدست او مى‌شكند، اى آنكه راه بيرون شدن از تنگى و رفتن به سوى آسايش از او خواسته شود.

(2) دشواريها به لطف تو آسان گردد، و اسباب هر كارى به لطف تو سبب شوند، و قضا به قدرتت جريان گيرد، و همه چيز به اراده‌ى تو روان شود.

(3) تنها به خواست تو بى‌آنكه فرمان دهى همه چيز فرمان برد، و هر چيز محض اراده‌ات بى‌آنكه نهى كنى از كار بازايستد.

(4) در تمام دشواريها تو را مى‌خوانند، و در گرفتاريها به تو پناه مى‌آورند، غير از بلايى كه تو دفع كنى بلايى دور نشود و غير از آن گرفتارى كه تو برطرف كنى، هيچ گرفتارى برطرف نشود.

(5) الهى، بلايى بر من فرود آمده كه سختى و سنگينى آن مرا در هم شكسته و گرفتاريهايى بر من رو آورده كه تحملش مرا درمانده ساخته است.

(6) و آن را تو از باب قدرتت بر من وارد كرده‌اى، و به اقتدار خود متوجه من نموده‌اى.

(7) پس چيزى را كه تو آورده‌اى كسى نبرد، و آنچه تو فرستاده‌اى ديگرى بازنگرداند و بسته‌ى تو را كسى نگشايد و چيزى را كه تو بگشايى ديگرى نبندد، و آنچه را تو دشوار نموده‌اى كسى آسان نكند، و آن را كه تو ذليل كرده‌اى ياورى نباشد.

(8) پس بر محمد و آلش درود فرست، و به رحمتت- الها- در آسايش را به رويم باز كن، و به قدرتت سلطنت غم را در زندگيم درهم بشكن، و به من در موردى كه از آن شكوه دارم با ديده‌ى عنايت و احسانت بنگر، و به من در مورد درخواستم شيرينى اجابت بچشان، و از سوى خودت رحمت و گشايش دلخواه نصيبم فرما، و برايم نجات و خلاصى سريع از گرفتاريها مقرر كن‌

(9) و مرا به خاطر غم و اندوه از رعايت واجبات و به كار بستن مستحبات خود بازمدار.

(10) پس اى پروردگار به خاطر آنچه به من رسيده بى‌تاب و توان شده‌ام، و به خاطر آنچه در زندگيم رخ داده پر از اندوه گشته‌ام و تو، به رفع گرفتاريهايم و رفع آنچه در آن درافتاده‌ام توانايى، پس آن گرفتارى را از من دور كن، گرچه از جانب تو شايسته آن نيستم، اى صاحب عرش عظيم.